شهروند ـ در شهروند ستونی به معرفی ایرانیان موفق و دستاوردهایشان در ادبیات، ورزش، هنر، علم، سیاست و حرفه تخصصی شان در هر گوشه ی جهان، حتی در ایران اختصاص داده شده است. می دانیم که خبر بسیاری از موفقیت ها به رسانه ها راه پیدا نمی کند و تنها در جمع کوچک خانواده و آشنایان عنوان می شود، پس اگر فرد موفقی در اطراف خود می شناسید، لطفا به ما معرفی کنید. ما به دنبال مشهورترین ها نیستیم، اتفاقا یکی از اهدافمان این است که بتوانیم آنها را که تا کنون تلاش و خلاقیت و استعدادشان تغییری در زندگی خود و یا دیگران به وجود آورده، ولی دیده نشده اند، به دیگران معرفی کنیم.

در شماره های گذشته مهوش ثابت، آوا هما، سمیرامیس کیا، سونا مقدم، مهدی رضانیا، مریم حفیظی راد، سارا رحیمی، سعید ولدبیگی، نسرین متحده، سوسن رشیدی، بامداد اسماعیلی، عصمت صوفیه، کامران وفا، یارا شهیدی، سایه اسکای، مهران انوری، گلریز قهرمان، وحید رجب لو، شکوفه آذر، زهرا نعمتی، مریم ناظمی، مهسا قربانی، مینو اخترزند، بهروز بوچانی و آرش کمالی سروستانی، بیتا دریاباری، فرح کریمی، گلاره زاده، اشرف قندهاری(بهادرزاده)، تیمور الیاسی، اعضای تیم فوتسال زنان ایران، رضا مریدی، مریم طوسی ،  گلدی قمری و سیروس حبیب را معرفی کردیم.

این هفته  با پریسا تبریز مدیر امنیت گوگل آشنا می شویم.

پریسا تبریز متولد سال ۱۹۸۳، فرزند یک پزشک ایرانی و پرستاری لهستانی، و بزرگ شده ی شیکاگوست.

او بعد از فوق لیسانس خود از دانشگاه ایلینوی در سال ۲۰۰۷  به استخدام گوگل در آمد و در کارش چنان موفق شد که  مدیر امنیت گوگل شد. در واقع پریسا تبریز ‌پدیده غیرعادی در سیلیکون ولی و دنیای فن‌آوری است؛ نخست آن که او یک زن است، ‌و در دنیای فن‌آوری زنان تاکنون حضور پر‌‌رنگی ندارند‌ و دیگر آن که سرپرست و فرمانده تیمی چند ده نفره از بزرگ‌ترین متخصصان امنیتی در اروپا و آمریکاست. و به همین دلیل است که او توانسته برای خود عنوان “شاهزاده امنیت” را انتخاب کند. او می‌گوید: می‌دانم که عنوان مهندس امنیت برای بسیاری خسته‌کننده و تکراری است، در نتیجه لقب «شاهزاده امنیت» چیزی جدید و غریب و جالب توجهی ست.

او درباره حضور زنان در عرصه فن‌آوری می‌گوید: پنجاه سال پیش، شمار زنان شاغل در عرصه پزشکی و حقوق تقریبا برابر بود، خوشبختانه اکنون این موضوع به دنیای فن‌آوری نیز به تدریج سرایت می‌کند.

 

 

پریسا تبریز که مثل بسیاری از جوانان در انتخاب راه و کار مردد هستند، بعد از انجام  چند آموزن در  مدرسه به این نتیجه رسید که باید افسر پلیس شود، که البته این نتیجه  برایش خنده دار بود، اما واقعیت این است که شغل کنونی اش نیز به نوعی حفاظت از افراد است.

کار او هک کردن سیستم‌ها و سرویس‌های گوگل به عنوان یک هکر «کلاه سفید» است و در خط مقدم جبهه گوگل ‌علیه هکر‌های مجرم یا «کلاه سیاه» مشغول مبارزه سایبری است.

به عنوان یک هکر «کلاه سفید»، کار او هک کردن سیستم‌ها و کارمندان گوگل است تا به این طریق از راه یابی هکرهای «کلاه سیاه» یا مجرمان سایبری به سیستم امنیتی  گوگل جلوگیری کند. کار او و تیم همراهش، نجات تقریبا بیش از یک میلیارد کاربر گوگل کروم است که جزو پر‌مخاطب‌ترین و محبوب‌ترین مرورگر‌های کنونی است.

پریسا تبریز همه چیز را زیر نظر دارد. از فعالیت هکرهای مجرم برای دزدی اطلاعات بانکی افراد، تا فعالیت‌های گروه‌هایی همچون Anonymous و حتی کسانی که در پی هک کردن و از کار انداختن سیستم Gmail هستند. توانایی خارق‌العاده او برای نفوذ به ذهن هکرهای مجرم، منجر به آن شده ‌که مجوز حضور سایر مهندسان در بخش امنیت گوگل را  او صادر کند.

 

 

در واقع این تیم  پریسا تبریز بود که در سال ۲۰۱۱ متوجه هک شدن شرکت امنیتی DigiNotar شدند، این امر منجر به به خطر افتادن صدها هزار حساب جی‌میل کاربران ایرانی شده بود.

پریسا تبریز برای برطرف شدن شکاف جنسیتی در زمینه فناوری پیشنهاد می‌کند سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای متناسب با زن‌ها تهیه شوند.   او می‌گوید گوشی‌های موبایلی که این روزها هر روز صفحه نمایششان بزرگ می‌شود، متناسب با لباس خانم‌ها طراحی نشده‌اند و نمی‌توانند مثل آقایان آنها را به‌ راحتی در جیب خود بگذارند، چه اشکالی دارد هنگام طراحی لباس‌های خانم‌ها امکان تعبیه بعضی از تراشه‌ها در آنها فراهم شود؟!

البته قسمتی از مسئله شکاف جنسیتی هم به ذهنیت خود خانم‌های برمی‌گردد. براساس یک تحقیق داخلی در گوگل مشخص شد که خانم‌ها ۲۰ درصد کمتر از آقایان همتای خود، خودشان را نامزد تصدی مسئولیت‌های می‌کنند. از زمانی که نتایج این تحقیق منتشر شده است، میزان مسئولیت‌پذیری خانم‌ها در گوگل بیشتر شده است. بخش دیگر مشکل هم این است که از همان ابتدا خانم‌های کمتری وارد رشته‌های علوم کامپیوتر و برخی از رشته‌های مهندسی می‌شوند.

او که دو برادر کوچکتر از خود دارد می گوید تا وقتی که کوچک بودند در هر مسابقه ای با آنها پیروز می شدم، اما وقتی بزرگتر شدند آنها از من جلو می زدند و آن جا بود که به فکر افتادم از طریق دیگری در میدان مبارزه پیروز شوم!

ورزش مورد علاقه پریسا، صخره‌نوردی است، چند مایل آن‌سوتر از ساختمان گوگل باشگاهی وجود دارد که او در آنجا به این ورزش می‌پردازد، هر بار سه چهار طبقه‌ای بالا می‌رود و آرامش پیدا می‌کند.