چشم‌های ما اینقدر خیره جشنواره‌ی فیلم تورنتو شده که یادمان رفته همین هفته جشنواره‌ی جهانی مهمی هم در مونترال برگزار می‌شود.
سی و سومین دوره جشنواره‌ی فیلم مونترال از ۲۷ آگوست تا ۷ سپتامبر برگزار می‌شود.
البته جشنواره‌ی مونترالی‌ها یک صدمِ زرق و برق جشنواره‌ی ما را هم ندارد، اما ویژگی‌های خاص خودش را دارد و جشنواره‌ی مهمی حساب می‌شود. مثلا شاید فیلم‌های هالیوودی نداشته باشد، اما امسال تعداد کشورهای حاضر در آن حتی بیشتر از جشنواره‌ی پر زرق و برق ما است (۷۸ در مقابل ۶۴).
نکته جالب این‌که امسال جعفر پناهی، کارگردان شهیر ایرانی، رئیس هیئت داوران این جشنواره خواهد بود. جشنواره‌ی مونترال سابقه‌ی درخشانی در معرفی سینمای ایران دارد. مجید مجیدی اولین بار با سه بار فتح جایزه این جشنواره در طول پنج سال (بچه‌های آسمان، رنگ خدا، و باران) به توجه جهانیان رسید. محسن مخملباف، رخشان بنی‌اعتماد، عباس کیارستمی (رئیس هیئت داوران در سال ۲۰۰۰) و محسن امیریوسفی از دیگر کارگردانان ایرانی هستند که قبلا مهمان مونترال بوده‌اند. امسال نیز امیریوسفی با فیلم آتشکار، محمدرضا وطن‌دوست با اولین فیلم خود (وقتی لیموها زرد شدند)، عبدالرضا کهانی با “بیست” و انسیه شهاب‌حسینی با “پنالتی” در بخش فیلم‌های بلند و پناه پناهی با “اولین فیلم” در بخش فیلم‌های کوتاه حضور دارند.
جمعا ۲۴۰ فیلم در جشنواره مونترال شرکت می‌کنند که از این میان ۱۳۰ فیلم برای اولین بار در جهان، ۴۳ فیلم برای اولین بار در آمریکای شمالی و ۲۹ فیلم برای اولین بار در کانادا به نمایش در می‌آیند. از دیگر رویدادهای جشنواره‌ی امسال می‌توان به برگزاری همزمان ۴۰امین جشنواره‌ی فیلم دانشجویی اشاره کرد.
