شهباز نخعی
ضرب المثل “بالاتر از سیاهی رنگی نیست” را همه شنیده اند. تاپیش از غصب نیرنگ آمیز قدرت سیاسی در ایران، این ضرب المثل می توانست باورپذیر باشد، امّا از زمانی که آیت الله خمینی به گفته خودش با “خدعه” قدرت را قبضه کرد، شنونده در صحّت این ضرب المثل تردید می کند، زیرا آشکارا می بیند که “بالاتر از سیاهی” دل سیاه آخوندهای غاصب قدرت است که با آن که در فقه شیعه ظاهرا به “حق الناس” بها و اهمیت داده می شود، در عمل هیچ حقّی برای مردم قائل نیستند و برای نفی آن به هر یاوه گویی روی می آورند.
براین مبنا باید این ضرب المثل را به این شکل اصلاح کرد که: “بالاتر از سیاهی دل سیاه آخوند هاست”. همین سیاه دلی است که بر پرونده حقوق بشر حکومت آخوندی سنگینی می کند و آنرا چنان حجیم و آلوده کرده که نظام ولایت مطلقه فقیه زیر فشار آن مذبوحانه دست و پا می زند و تقلا می کند که به هر وسیله روزنی برای تنفّس بیابد. آنچه که در هفته های گذشته و جاری در این زمینه گذشته و می گذرد نموداری از این دست و پا زدن هاست که در عین تأثر برانگیزی، مضحک و خنده دار نیز هست.
در سال های گذشته حکومت آخوندی بارها و بارها به خاطر نقض گسترده حقوق بشر در نهادهای حقوق بشری سازمان ملل محکوم شده و به دلیل آنکه عضو این نهادهاست، برای رهاندن خود از زیر بار سنگین این محکومیت ها به بدعت هایی چون “حقوق بشر اسلامی” روی آورده که هرگز نیز نتوانسته تعریف مشخّص و دقیقی از آن به دست دهد.
به گزارش تارنمای رادیو صدای آلمان: روز جمعه ۱۹ نوامبر کمیته حقوق بشر سازمان ملل، طی قطعنامه ای از نقض حقوق بشر در ایران انتقاد کرد. در این قطعنامه از جمله شکنجه و مجازات های غیر انسانی مانند شلاق زدن و قطع اعضای بدن توسط جمهوری اسلامی محکوم شده و همچنین از “افزایش دراماتیک مجازات اعدام” انتقاد و گفته شده در بسیاری از موارد محکومانی اعدام می شوند که در زمان ارتکاب جرم یا محکومیت به سن ۱۸ سالگی نرسیده اند. این قطعنامه با ۸۰ رأی مثبت، ۴۴ رأی منفی و ۵۷ رأی ممتنع به تصویب رسید. مجمع عمومی سازمان ملل ماه آینده این قطعنامه را به تصویب نهایی خواهد رساند. از ویژگی های قطعنامه جدید این است که هر۳ ماه یکبار دبیرکل سازمان ملل باید گزارشی از وضع حقوق بشر در ایران تهیه کند و به مجمع عمومی گزارش دهد. در سال های قبل، این گزارش سالی یک بار تهیه می شد، اما به دلیل وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران، امسال تصمیم گرفته شد که این گزارش هر ۳ ماه یکبار تهیه شود.
نکته تأثربرانگیز و در عین حال دراین مورد، چگونگی واکنش حکومت آخوندی است. درپی صدور قطعنامه محکومیت به خاطر نقض گسترده حقوق بشر، رسانه های زیر سانسور شدید حکومت در درجه اوّل از انتشار مستقیم خبرآن خودداری نمودند و سپس کوشیدند با روش هایی ناشیانه ـ که چیزی جز توهین آشکار به درک و شعور مخاطبانشان نیست ـ موضوع را وارونه جلوه دهند و از جمله با جمع زدن تعداد آراء ممتنع (۵۷ رأی) با آراء مخالف (۴۴ رأی) مدّعی شدند که قطعنامه با اکثریت آراء به تصویب نرسیده و شکست خورده است!
فزون براین، با بهره گیری از عضویت تازه ی آمریکا در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل و امکان مواخذه اش، که در دوره زمامداری باراک اوباما رخ داده، همه مهمات توپخانه تبلیغاتی خود را به سوی امریکا نشانه گرفتند و شلّیک کردند. برای انجام این کار، هرکس در هر گوشه دنیا سخنی درباره نقض حقوق بشر در آمریکا گفته بود، سخنش در بلندگوهای تبلیغاتی حکومت آخوندی پژواک یافت. خبرگزاری حکومتی “ایرنا” گزارش داد: «بوژیدار بوژویچ، استاد دانشگاه صربستان در گفتگو با خبرنگار ایرنا گفته است: «نشست اخیر شورای حقوق بشر سازمان ملل که در چارچوب بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر کشورها، پرونده حقوق بشری آمریکا را بررسی کرده موید وضعیت وخامت بار این کشور مدّعی حقوق بشر است».
در خبری دیگر نیز “ایرنا” نوشت: «پیتر اشتون، یک کارشناس مسائل سیاسی در انگلیس با اشاره به ضرورت رسیدگی به پرونده حقوق بشری امریکا توسّط مجامع رسمی بین المللی گفت: به نظر می رسد فهرست موارد نقض حقوق بشر بویژه در زندان های آمریکا پایانی ندارد».
روزنامه حکومتی “رسالت” نیز نوشت: «سرانجام نوبت به بررسی پرونده حقوق بشری ایالات متحده امریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل رسید و برای اوّلین بار در تاریخ سازمان ملل وضعیت حقوق بشری این کشور در نشست شورای حقوق بشر بررسی شد و کشورهای عضو این شورا نظرات خود را پیرامون موارد نقض حقوق بشر امریکا ارائه کردند. در این نشست، جمهوری اسلامی نیز ۱۳ محور را درباره موارد نقض حقوق بشر امریکا ارائه کرد که این موارد توسّط زهره الهیان رییس کمیته حقوق بشر مجلس شورای اسلامی در شورای حقوق بشر سازمان ملل ایراد شد».
زهره الهیان در پاسخ این پرسش که: به نظر شما مهم ترین نمودهای نقض حقوق بشر توسّط ایالات متحده چیست؟ گفت: «جمهوری اسلامی در این اجلاس ضمن محکومیت و ابراز نگرانی عمیق از وضعیت حقوق بشر و نقض گسترده و سیستماتیک آن توسّط دولت امریکا در سطح ملّی و فراملّی چندین توصیه جدّی را مطرح ساخت که فکر می کنم این موارد اهم موارد نقض حقوق بشر توسّط امریکا را بیان می کند. جمهوری اسلامی در این اجلاس به امریکا توصیه کرد که باید قوانین فراملّی خود را لغو و از اجرای تدابیر یکجانبه علیه دیگر کشورها اجتناب کند و ممنوعیت کامل شکنجه در تمامی زندان های تحت نظر خودرا تضمین کند»!
زهره الهیان در گفتگوی دیگری با خبرگزاری “ایرنا” نیز گفت: «امریکا باید ممنوعیت کامل شکنجه درتمامی زندان های تحت نظرش را تضمین کند و به گزارشگران ویژه سازمان ملل اجازه دهد برای بازدید و بررسی وضعیت گوآنتانامو و بازداشتگاه های مخفی امریکا در دیگر کشورها اقدام کند»!
رامین میهمان پرست سخنگوی وزارت امور خارجه نیز گفت: «جمهوری اسلامی نسبت به وضعیت حقوق بشر در کشورهای غربی بویژه امریکا نگرانی جدّی دارد و دیدگاه تهران درباره این شرایط در اجلاس یوپی آر سازمان ملل که مربوط به پرونده امریکا است مطرح خواهد شد»!
این درفشانی و بلبل زبانی های زهره الهیان و رامین میهمان پرست ـ که براستی جادارد نامشان در کتاب رکوردهای “گینس” به عنوان شکستن رکورد وقاحت ثبت شود ـ درحالی است که فزون بر محکومیت های مداوم و مکرّر حکومت آخوندی در نهادهای مدافع حقوق بشر در سال های گذشته، تنها در یک سال گذشته، نامزدیش به عنوان عضو غیردائم شورای سازمان ملل پذیرفته نشده، در بهار گذشته جمهوری اسلامی وقتی دید در شورای حقوق بشر سازمان ملل رأی نمی آورد نامزدی خود را پس گرفت و در تشکیلات زنان سازمان ملل نیز حتی در رقابت با کشور “تیمور شرقی” پشت در مانده و انتخاب نشده است.
فزون بر این ها، این شیرین زبانی ها در حالی است که بنابر گزارش سه شنبه ۲ آذرماه خبرگزاری “هرانا”، (مجموعه فعّالان حقوق بشر در ایران): «رییس کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد با انتشار بیانیه ای نسبت به تشدید اختناق و سرکوب در ایران بویژه علیه مدافعان حقوق بشر اظهار نگرانی و تصریح کرد که فهرست طویلی از مدافعان حقوق بشر در ایران تهیه کرده که تحت فشار و سرکوب قرار گرفته اند و این فشار در ماه های اخیر شدّت یافته است».
خبرگزاری “هرانا” همچنین در گزارش دیگری نوشته است: «در آبان ماه سال جاری ۷۶۷۹ نقض موردی حقوق بشر در کشور رخ داده و از سوی مجموعه فعّالان حقوق بشر در ایران به ثبت رسیده است.
این نوشتار را با یک ضرب المثل آغاز کردم. “نگرانی جدّی” و پستان به تنور چسباندن گماشته های حکومت آخوندی برای نقض حقوق بشر در آمریکا ضرب المثل دیگری را به یادم آورد: “دیگ به دیگ می گوید رویت سیاه”!
* شهباز نخعی نویسنده در حوزه ی مسائل سیاسی و ساکن مونتریال کانادا و از همکاران شهروند است.
