شهروند ۱۲۵۶ پنجشنبه ۱۹ نوامبر ۲۰۰۹
اشاره:
نویسنده و شاعر گرامی اکبر ذوالقرنین با سکته ی مغزی در سوئد در بستر افتاده است، اما همچنان از سرودن باز نمانده… باشد که شعر داروی معنوی درمانش شود.
برای او بهبودی آرزو می کنیم چون ایمان داریم که می خواهد صبح آزادی مردم ایران را ببیند. و با سپاس از دوست عزیز سعید عباسیان که پیام او را به ما رساند.
دست راستم را گرفت
پای راستم را نیز
افلیجم کرد و کر و نابینا
کسی به راستی دشمن به مهربانی “اینفارکت”
دیده است
که ساده
به ناگهان
صبح سپید شعر را
بر ظلمت ذهنم دمیده است؟
***
بیات کُرد می نواختم
پر آرزو
پر امید
پر غرور
ایران به خاطرم آمد
همراه تارم گریستم
پناه بردم
به سرزمین پر غرور شور
***
اگر چه هیچکس
در این غربت بی نشان
از حال ما خبر نمی شود
شب بی دست و پای ما شکسته گان
به هر جان کندنی
دوباره سحر میشود
استکهلم ۱۵ نوامبر ۲۰۰۹ Erstagårdskliniken
