شهروند- هفته ی گذشته مهلت ثبت نام برای عضویت در حزب محافظه کار در کانادا به پایان رسید و هم اکنون زمان آن است تا کاندیداهای رهبری این حزب خودشان را برای انتخابات درون حزبی که در ماه می امسال برگزار خواهد شد آماده کرده و رای لازم برای برنده شدن را جمع آوری کنند. در این میان اعضای حزب محافظه کار و کسانی که در این انتخابات شرکت خواهند کرد باید به نکات مهمی توجه کنند. هم اکنون نام ۱۴ کاندیدا در لیست این حزب به چشم می خورد، اما قرار بر این است که این لیست به ۵ نفر کاهش پیدا کند که عبارت هستند از: کوین اولاری، ماکسیم برنیه، کلی لیچ، ارین اوتول و اندرو اسچیر. سه نام اول این لیست چهره های پولاریزه این انتخابات هستند و با ادعای متفاوتی هر کدام سعی بر کشاندن مطالبات حزب به سمتی دارند.
اولاری و برنیه پیشتاز هستند و لیچ در این میان خصوصیتی مانند ترامپ دارد. لیچ تقریبا سیاست های مشابهی مانند ترامپ درباره ی مهاجران دارد، و با گوش کردن به حرف هایش یا به او علاقمند می شوید و یا متنفر و میانه ای وجود ندارد.
اوتول و اسچیر نیز در رقابتی سخت به سر می برند تا بتوانند نامزد جایگزین باشند. انتخاب هرکدام از این افراد می تواند اثرات متفاوتی بر آینده ی انتخاباتی نخست وزیری در کانادا داشته باشد و موجبات ماندن حزب لیبرال را فراهم کند و یا آن را به کلی از بین ببرد. مثلا اگر یکی از چهره های پولاریزه ی سیاسی در این انتخابات رای بیاورند محبوبیت محافظه کارها به نفع حزب لیبرال بسیار کمتر خواهد شد.
احزاب لیبرال و نیودمکرات طرفداران خود را بدون توجه به عضویت آنها در حزب انتخاب می کنند و برای رای دادن به این دو حزب نیازی نیست که حتما یکی از اعضای حزب باشیم همین که یکی از طرفداران آنها باشیم کافی است.
اولاری، برنیه و لیچ هیچکدام امکان این را ندارند که مانند رهبر قبلی استفان هارپر رای بیاورند و مانند او موفق باشند. بسیاری از نمایندگان پارلمان در کبک به دلیل اظهارات برنیه در زمینه قطع مدیریت تامین در بخش لبنیات از طرفداری وی دست کشیده اند و لیچ نیز به دلیل اظهاراتش درباره ی اقدامات مهاجرتی بسیاری از طرفدارانش را از دست داده است. هرکسی که Stockwell Day ، ۱۵ سال پیش را به یاد می آورد می تواند حدس بزند که انتخاب رهبری که احترام حزب را نگه نداشته و از آن پیروی نکند می تواند چه خطری برای کانادا داشته باشد و حتی منجر به فروپاشی اتحاد در این کشور گردد.
