کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) طی بیانیه ای اعدام دو زندان سیاسی دیگر را محکوم کرد. در این بیانیه آمده است: 

سحرگاه روز دوشنبه چهار بهمن ١۳۸٩، جانیان رژیم جمهوری اسلامی دو زندانی سیاسی دیگر؛ جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی را مخفیانه در زندان اوین به کام مرگ فرستادند. رژیم، جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی را به دنبال قیام مردم در سال ۸۸ به اتهام ارتباط و همکاری با سازمان مجاهدین خلق دستگیر و به همین “اتهام” برای شان حکم مرگ صادر کرد. محمدعلی حاج آقایی از زندانیان سیاسی دهه شصت بود که چند سالی را در آن دهه به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندان گذرانده بود. 

رژیم جمهوری اسلامی از بدو شکل گیری، از شکنجه و اعدام به مثابه ابزاری برای ادامه حیات خود، مقابله با بحران های سیاسی و اجتماعی و عقب راندن روحیه مبارزاتی توده های مردم استفاده کرده است. با افزایش نارضایتی و اعتراض در جامعه، اعدام های سیاسی را افزایش می دهد. قیام مردم در سال ۸۸ ضربه ی مهلکی به رژیم، “اقتدار” و  یکپارچگی آن وارد کرد. رژیم برای مهار این ضربه و بحرانی که می رفت به فروپاشی آن بیانجامد، به انتقام از مردمی که به خیابان ها آمده بودند، ده ها نفر را به قتل رساند، هزاران تن را دستگیر و شکنجه و شماری از آنها را با اتهامات ساختگی به اعدام محکوم کرد. رژیم می خواهد ترس و وحشتی که مردم در وجود آن ایجاد کرده اند، با اعدام فرزندان شان، به درون خود آنها برگرداند.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) ضمن اظهار تنفر و انزجار از اقدام جنایت کارانه اعدام جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقائی، اطمینان دارد که اعدام ها و بگیر و ببندها مانع ادامه مبارزه توده های رنج کشیده و ستم کشیده مردم ایران علیه جانیان حاکم و برچیدن بساط حکومت و جنایات آنها نخواهد شد.

 

همسر جعفر کاظمی:

بدون اینکه به من و وکیلش بگویند او را اعدام کردند

 کمپین بین المللی حقوق بشر ـ رودابه اکبری، همسر جعفر کاظمی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت هنگامی که چندساعت پیش برای ملاقات همسرش به زندان اوین مراجعه کرد به او گفتند صبح امروز او اعدام شده است. او به کمپین گفت: « همسرم را بدون اینکه به ما و وکیلش اعلام کنند اعدام کردند. سه شنبه هفته گذشته همسرم را بر می دارند می برند و از او می خواهند که مصاحبه بدهد. بازجو به او می گوید که مصاحبه بکنی یا نکنی کمتر از یک هفته اعدامت می کنیم. همسرم با مصاحبه موافقت نمی کند و از آنجا می برند او را به اجرای احکام و طناب دار را گردنش می اندازند، اما بعد منصرف می شوند و برمی گردانند او را. ظاهرا یک معجزه محسوب می شده است.»

همسر این زندانی سیاسی به کمپین گفت: امروز صبح برای ملاقات رفتیم کارت هم پر کردیم، اما به ما گفتند که اعدامش کردند. گفتند به شما زنگ می زنیم اگر بخواهیم جنازه را تحویل بدهیم. بروید راحت باشید دیگر کار تمام شده است. البته اگر بخواهند جنازه را تحویل بدهند. چون در مورد آقای صارمی هم جنازه را برده بودند دفن کرده بودند. احتمال خیلی زیاد دارد که در مورد همسرم هم بخواهند همین رفتار را بکنند»

رودابه اکبری در حالی که گریه امانش نمی داد ادامه داد: « فقط خواهش می کنم به دنیا بگویید که اینها چه جنایتکارهایی هستند. بگذارید دنیا بداند که چقدر می خواهد صبر کند؟ تا کی می خواهید بیانیه بدهید و مماشات کنید با این…؟ می شنوید صدام رو؟»

همسر این زندانی سیاسی افزود: «چهار صبح اعدامش کردند. چون صبح زود این کار را انجام می دهند. هیچ مدرکی نداشتند و فقط به خاطر چند تا عکس و یا ویدیویی که از تجمعات بعد از انتخابات گرفتند و فرستادند. آیا این حکمش اعدام است؟ طبق خود قانون اساسی … خودشان، کسی که تبلیغ علیه نظامی می کند حکمش شش تا یک سال زندان است. حالا ببینید اینها چه احکامی را صادر می کنند. ولی خدا بزرگ است و آن بالای سر است و تقاص من و بچه هایم را از اینها خواهد گرفت.»

وی درخصوص پیگیری های اخیر خود نیز به کمپین گفت: «من خودم روز شنبه رفتم دادستانی برای تقاضای ملاقات گفتند دادستان گفته این خانم را اصلا راه ندهید اینجا، ما هیچ کاری با ایشان نداریم و هیچ نامه ای از وی نمی گیریم. تازه باز هم تهدید می کنند و می گویند چرا مصاحبه می کنی. وقتی اینها هیچ گوش شنوایی نداشتند من نباید می گفتم چه دارد برسر ما می آید؟»