تظاهرات میلیونی مردم در اکثرشهرهای ایران در روزهای اخیر نمایش عظیم قدرت مردمی بود که بیدادگری، عوامفریبی و سرکوب مداوم این رژیم را به چالش می طلبیدند.
شهروند ۱۲۳۹ پنجشنبه ۲۳ جولای ۲۰۰۹
مردم مبارز ایران! انسان های آزاده جهان!
تظاهرات میلیونی مردم در اکثرشهرهای ایران در روزهای اخیر نمایش عظیم قدرت مردمی بود که بیدادگری، عوامفریبی و سرکوب مداوم این رژیم را به چالش می طلبیدند. چالشی که با اعمال خشونت حاکمیت ضددموکراتیک نظام جمهوری اسلامی و نیروهای امنیتی اش پاسخ داده شده است. تاکنون، آمار دهها کشته و صدها زخمی قطعی است. گزارشات رسیده به ما حاکی از دستگیری یا ناپدیدشدن هزاران نفر از فعالان و معترضان رژیم جمهوری اسلامی می باشد. در این میان، خوابگاه های دانشگاه ها از اولین هدفهای حمله نیروهای سرکوب گررژیم بودند که منجر به کشته و زخمی شدن دهها تن و دستگیری تعداد بیشماری از دانشجویان گردید. موج وسیع دستگیریهای شبانه و خانه به خانه جوانان، روزنامه نگاران و دانشجویان و ناپدید شدن تعدادی دیگر، ترس و هراس سالهای دهه شصت (دهه هشتاد میلادی) را برای ما یادآوری میکند. انبوه بازداشت شدگان در سراسر کشور علاوه بر زندانهای شناخته شده همچون اوین، گوهردشت و…، در پادگان ها، مراکز بسیج و مکان های نامعلوم نگه داشته می شوند.
با وجود سانسور شدید، گزارشها، تصاویر و فیلم های ارسال شده، اسناد غیرقابل انکاری هستند که نشان می دهند ابعاد شکنجه ها، بی رحمی و قساوت شکنجه گران به ابعادی غیرقابل تصور در جمهوری اسلامی رسیده است. ضرب و شتم، شکنجه های طاقت فرسای جسمی و روحی، پرونده رژیم جمهوری اسلامی را در نقض آشکار حقوق بشر سنگین تر از پیش کرده است.
روش شناخته شده رژیم برای ایجاد هراس در میان مردم ، شکنجه مداوم و فرسایشی زندانیان برای "اعتراف گیری" از آنان و مصاحبه های تلویزیونی، از جمله جنایت هایی است که این روزها در ابعادی گسترده دیده میشود. زندانیان به طور شبانه روزی زیر شکنجه قرار دارند تا در هم شکسته شوند و برخلاف میل و اراده شان زندگی، ارزش ها و آرمانشان را در این "اعتراف گیری ها" نفی کنند. ما از هم اکنون اعلام می کنیم که وادار ساختن زندانی به اعتراف های دیکته شده هیچ اعتباری ندارد و تنها سند محکمی علیه رژیم جمهوری اسلامی است که فرد مصاحبه شونده را تحت فشارها و شکنجه های سخت قرار داده است.
خانواده های دستگیرشدگان در بی خبری از فرزندان و وابستگان خود هیچ منبعی برای پیگیری و روشن شدن وضعیت و سرنوشت عزیزان خود ندارند. خبرهای نگران کننده ای مبتنی بر کشتن زندانیان و دفن مخفیانه اجساد آنها نگرانی خانواده ها و جو ترس و هراس را در سطح جامعه گسترده است. تلاش مادران دستگیرشدگان اخیر برای یافتن فرزندانشان با تجمع های مکرر، با دستگیری خانواده های معترض از سوی رژیم روبرو می شود. قتل های خیابانی و آدم ربایی در لحظات فعلی در دستور کار نیروهای امنیتی رژیم قرار دارد و خطر آغاز اعدام های سیستماتیک و گسترده، پیش روی ما قرار دارد. آنان بی رحمانه، سیستماتیک و با برنامه، به سرکوب اپوزیسیون فعال و پیگیر در ایران مشغولند، روندی که بدون اعتراضات وسیع در سطح ایران و جهان، هر لحظه می تواند به کشتاری وسیع از سوی رژیم تبدیل شود.
تعدادی از امضاکنندگان این بیانیه، زندانیان سیاسی ای هستند که زندان و شکنجه را در سالهای دهه شصت (هشتاد میلادی) تجربه کرده اند. بسیاری از آنان جان بدربردگان و شاهدان کشتارهای سالهای ۱۳۶۰ و ۱۳۶۷ هستند. به همین دلیل یقین دارند که دامنه سرکوب، شکنجه و کشتار رژیم بسی فراتر از گزارشات انتشار یافته در سطح افکار عمومی است.
با توجه به این دلائل ما خواستار اقدام فوری، وسیع و همه جانبه علیه وضعیت موجود در زندانها و شکنجه گاه های ایران هستیم. امید که این اقدامات در سطح بین المللی و نیز در میان ایرانیان خارج کشور بازتابی شایسته با وضعیت حساس کنونی یابد.
ما ضمن هشداربه سازمان عفو بین الملل و صلیب سرخ جهانی در مورد تکرار جنایتی دیگر علیه بشریت، از این نهادها میخواهیم که از تمامی اهرمهای خود جهت بازداشتن از تکرار چنین جنایاتی استفاده نموده و از کلیه زندانهای علنی و غیرعلنی رژیم جمهوری اسلامی بازدید به عمل آورند و برای نجات جان زندانیان از هراقدام ممکن دریغ نورزند.
– ما خواهان آزادی بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و ممنوعیت هر نوع شکنجه در زندانها هستیم.
– ما خواهان لغو بدون قید و شرط مجازات اعدام در ایران هستیم.
مردم آزادی‌خواه!
بیائید با تمام امکانات خود برای آزادی زندانیان سیاسی بکوشیم.
ما زندانیان سیاسی سابق رژیم جمهوری اسلامی برای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم کشورمان و آزادی تمامی زندانیان سیاسی بویژه دستگیرشدگان حوادث اخیر و برای جلوگیری از کشتارسراسری دیگری در روزهای ۲۴ و ۲۵ جولای در برلین (Brandenburger Tor) دست به اعتصاب غذا میزنیم و از همه فعالان سیاسی، سازمانها، نهادها، مدافعان حقوق بشر و آزادیخواهان میخواهیم با شرکت در این اعتصاب سهمی کوچک در جلوگیری از کشتاری دیگر ایفا نمایند.
در روز نخست اعتصاب غذا، ۲۴ جولای، ساعت ۱۱ زندانیان سیاسی سابق از تمامی رسانه ها و خبرگزاری ها دعوت می کنند تا به گزارشات و شهادت های عینی آنان درباره وضع زندانهای ایران گوش فرا دهند.
۸۱ تن پیوستن خود را به اعتصاب غذای برلین و ۵۹۰ تن حمایت خود را از این حرکت اعلام داشته اند و ۹۷ سازمان و گروه و انجمن نیز اعلام حمایت کرده اند.
شرکت کنندگان و یا حمایت کنندگان این اعتصاب می توانند امضاء خود را به نشانی زیر ارسال کنند:
