مازیار بهاری، روزنامه‌نگار ایرانی-کانادایی، که چهار ماه سخت را در زندان اوین گذراند، هفته‌ی گذشته به قید وثیقه آزاد شد و پس از چند روز موفق شد …
شهروند ۱۲۵۲ پنجشنبه ۲۲ اکتبر ۲۰۰۹
جک لیتون در مصاحبه با شهروند خواستار آزادی تمام زندانیان سیاسی شد
مازیار بهاری، روزنامه‌نگار ایرانی-کانادایی، که چهار ماه سخت را در زندان اوین گذراند، هفته‌ی گذشته به قید وثیقه آزاد شد و پس از چند روز موفق شد خود را به لندن برساند تا به هنگام تولد فرزند خود در کنار همسرش باشد. بهاری و همسرش، پائولا، هر روز تولد فرزند خود را انتظار می‌کشند.
بهاری که با وثیقه ی ۳۰۰میلیون تومانی آزاد شد، هنگام پوشش خبری اعتراضات عظیم ضدحکومتی در ایران برای نیوزویک دستگیر شد. این روزنامه‌نگار ۴۲ ساله در ۲۱ جون دستگیر و بعدها متهم به دسیسه برای سرنگونی جمهوری اسلامی شد که مجازات آن می‌توانست اعدام باشد. دولت ایران دلیلی برای آزادی بهاری اعلام نکرده است، اما نیوزویک، که خبرنگاران آن، ماه پیش در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل با احمدی‌نژاد دیدار کردند و مصرانه از او خواهش کردند مازیار را آزاد کند، گفته است احتمالا "دلایل انسان‌دوستانه" در کار بوده‌اند.
در پی دستگیری مازیار بهاری، اقداماتی برای آزادی وی صورت گرفت از جمله طوماری که برای آزادی او جمع‌آوری شد امضای صدها روزنامه‌نگار، نویسنده، فیلم‌ساز و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل را در پای خود داشت. بسیاری نگران تکرار فاجعه‌ی سال ۲۰۰۳ بودند که در آن زهرا کاظمی، دیگر روزنامه‌نگار ایرانی-کانادایی، در زندان اوین درگذشت و به این باور عمومی دامن زد که جمهوری اسلامی مستقیما در قتل او دست داشته است.
لارنس کنون، وزیر امور خارجه‌ی کانادا، که همین هفته‌ی قبل مجددا خواستار آزادی بهاری شده بود، از انتشار این خبر ابراز خشنودی بسیار کرد و گفت: "دولت کانادا در شادی خانواده، دوستان، همکاران و هم‌وطنان آقای بهاری شریک است".
پس از آزادی بهاری، همه بیصبرانه منتظر رفتن او به لندن بودند. بیشتر از همه پائولا گورلی، همسر مازیار، منتظر او بود. خانم گورلی که در لندنِ انگلستان زندگی می‌کند، باردار است و فرزندِ او و مازیار تا کمتر از یک هفته‌ی دیگر به دنیا می‌آید. او هفته‌ی قبل به دلیل فشار روانی در بیمارستان بستری شد. همسر آقای بهاری از بیمارستان برای آخرین بار خواستار آزادی او شد.
جک لیتون، رهبر حزب نیودموکرات کانادا، از جمله کسانی بود که تلاش‌های بسیاری برای آزادی بهاری کرد و از جمله کنفرانسی مطبوعاتی در خانه‌ی خویش در تورنتو برگزار کرد و از آن‌جا از دولت فدرال خواست یکی از نمایندگان عالیرتبه‌‌ی خود را با خواست آزادی بهاری به تهران بفرستد.
آقای لیتون هفته‌ی پیش در مصاحبه با شهروند به مقامات ایران اعتراض کرد که "شهروندی کانادایی آقای بهاری را به رسمیت نشناختند" و "جلوی دسترسی کنسولی به او را گرفتند". لیتون در این مصاحبه که پیش از رسیدن بهاری به لندن انجام شد، اضافه کرد: "حالا که آقای بهاری آزاد شده امیدواریم دوباره به خانواده‌اش بپیوندد و برای تولد فرزندشان به همراه همسرش در لندن باشد".
آزادی بهاریِ ایرانی-کانادایی و رسیدنش به لندن خبر بسیار خوبی برای مردم کانادا است، اما مسلما نباید باعث فراموش کردن صدها زندانی سیاسی دیگر بشود که در بدترین شرایط در زندان‌ها به سر می‌برند. آقای لیتون در پاسخ به این نگرانی، یادآوری کرد که حزبش در کنوانسیون کشوری خود در ماه اگوست قطع‌نامه‌ای فوری صادر کرده و خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی در ایران از جمله مازیار بهاری شده است. او در مصاحبه با شهروند دوباره بر این خواست تاکید کرد و گفت: "سایر زندانیان سیاسی محبوس در ایران هم باید آزاد شوند و نیودموکرات‌ها از دولت فدرال ما می‌خواهند تا موضعی محکم بگیرند و خواستار آزادی فوری آن‌ها نیز بشوند".
