با توجه به نقش اصلی کانادا در کمک به بازسازی هائیتی طبیعی بود که این کنفرانس در این کشور برگزار شود. علاوه بر هارپر، بلریو، نخست­وزیر 

 

شهروند ۱۲۶۶ – پنجشنبه ۲۸ ژانویه ۲۰۱۰

وعده­های بسیار و تعهدهای کم در کنفرانس مونترال

 استفان هارپر نخست وزیر کانادا با هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا در کنفرانس مونتریال

"اغراق نیست بگوییم ۱۰ سال کار سخت منتظر جهان در هائیتی است" این حرف­های نخست­وزیر کانادا، استفن هارپر، است که روز دوشنبه در کنفرانس بین­المللی کمک به هائیتی در مونترال به زبان آمد. با توجه به نقش اصلی کانادا در کمک به بازسازی هائیتی طبیعی بود که این کنفرانس در این کشور برگزار شود. علاوه بر هارپر، بلریو، نخست­وزیر هائیتی، و هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، به همراه نمایندگان ۲۰ کشور و نمایندگان سازمان­های بین­المللی از مهمترین حاضران کنفرانس مونتریال بودند.

طبق معمول کنفرانس­های این چنینی میزان صحبت و وعده و وعید بیشتر از تعهدات واقعی بود. در نهایت تعهدات خاصی داده نشد و صحبت­های بیشتر به کنفرانسی در ماه مارچ، که قرار است در مقر سازمان ملل در نیویورک برگزار شود، منتقل شد.


 

چقدر پول؟

یکی از سئوال­های اصلی این است که چقدر پول برای بازسازی هائیتی نیاز خواهد بود؟

بسیاری از ناظران، از جمله رئیس­جمهور کشور همسایه­ی هائیتی، جمهوری دومینیکن، قیمت را حدود ۱۰ میلیارد دلار می­دانند. جفری سچز، اقتصاددان شهیر آمریکایی، عدد واقعی را نزدیک­تر به ۱۵ میلیارد دلار می­داند. به گفته­ی پملا کاکس، نایب رئیس بانک جهانی در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، این بانک در حال حاضر مشغول تحقیق برای تخمین زدن است.

هنوز معلوم نیست که دولت­های جهان چه کمکی در این زمینه می­کنند.

ژان مکس بلریو، نخست­وزیر هائیتی، گفت دولتش هنوز خواستار مقدار مشخصی نشده و در حال بررسی است، اما اشاره کرد که علیرغم کمک های عظیم تاکنونی مردم هنوز به غذا و آب دسترسی ندارند و نیازی فوری به حداقل ۲۰۰ هزار چادر برای بی­خانمان­ها هست. بلریو در ضمن اشاره به نیازهای پزشکی برای هزاران نفری که اعضای بدن خود را از دست داده­اند کرد و با توجه به فصل بارانی پیش ­رو راجع به رواج بیماری­های واگیردار هشدار داد.

تنها مردم کانادا تا به حال بیش از ۶۷ میلیون دلار کمک به هائیتی فرستاده­اند (و این شامل ۱۶ میلیون دلاری که هفته­ی گذشته در برنامه­ی تلویزیونی جمع­آوری شد نمی­شود). دولت قول داده به ازای هر یک دلار کمک مردم، یک دلار هم خودش کمک کند و در واقع کمک­ها را دو برابر کند.


 

از وعده تا عمل

اما وعده­های بسیار و اقرار همه به این­که هائیتی به کمک طولانی­مدت نیاز دارد به قول­های عملی و مشخص منجر نشد. اعلامیه­ی حاضران کنفرانس نیاز به تعهدی ۱۰ ساله برای بازسازی هائیتی را مطرح کرد و وعده­ی توسعه­ی پایدار در مواردی همچون "مقاومت در برابر آب و هوا، کاهش مخاطرات در فجایع طبیعی و آمادگی برای موارد اضطراری" داد.

هارپر ضمن تحسین عملکرد دولت خودش و اشاره به نزدیک ۲۰۰۰ سربازی که امروز در کانادا هستند، گفت:"خرابی عظیمی که زلزله به این کشور آسیب­پذیر وارد آورده به راستی قلب­ها را به درد می آورد".

اما آیا قلب نخست­وزیر این قدر درد گرفته که وام­هایی که هائیتی به کانادا بدهکار است، فراموش کند؟

امروز هائیتی نزدیک یک میلیارد دلار بدهی به دولت­های جهان دارد، اما رهبران جهان هنوز هیچکدام حاضر به بخشیدن این بدهی­ها نشده­اند. بسیاری از ناظران سازمان­های بین­المللی همچون سازمان ملل و صلیب سرخ می­گویند که یکی از تمرکزهای دوره آتی تقاضا از دولت­ها برای بخشیدن این بدهی­ها خواهد بود.

آن­چه مسلم است تلخی داستان این کشور درهم کوبیده شده نه از فردای زلزله شروع شد و نه به این زودی­ها خاتمه می­یابد. در این میان معلوم نیست گفته بلریو که هر جور هست "هائیتی­ها" باید نقش اصلی بازسازی کشورشان را داشته باشند چه جور قرار است تحقق پیدا کند.