با توجه به نقش اصلی کانادا در کمک به بازسازی هائیتی طبیعی بود که این کنفرانس در این کشور برگزار شود. علاوه بر هارپر، بلریو، نخستوزیر
شهروند ۱۲۶۶ – پنجشنبه ۲۸ ژانویه ۲۰۱۰
وعدههای بسیار و تعهدهای کم در کنفرانس مونترال
"اغراق نیست بگوییم ۱۰ سال کار سخت منتظر جهان در هائیتی است" این حرفهای نخستوزیر کانادا، استفن هارپر، است که روز دوشنبه در کنفرانس بینالمللی کمک به هائیتی در مونترال به زبان آمد. با توجه به نقش اصلی کانادا در کمک به بازسازی هائیتی طبیعی بود که این کنفرانس در این کشور برگزار شود. علاوه بر هارپر، بلریو، نخستوزیر هائیتی، و هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، به همراه نمایندگان ۲۰ کشور و نمایندگان سازمانهای بینالمللی از مهمترین حاضران کنفرانس مونتریال بودند.
طبق معمول کنفرانسهای این چنینی میزان صحبت و وعده و وعید بیشتر از تعهدات واقعی بود. در نهایت تعهدات خاصی داده نشد و صحبتهای بیشتر به کنفرانسی در ماه مارچ، که قرار است در مقر سازمان ملل در نیویورک برگزار شود، منتقل شد.
چقدر پول؟
یکی از سئوالهای اصلی این است که چقدر پول برای بازسازی هائیتی نیاز خواهد بود؟
بسیاری از ناظران، از جمله رئیسجمهور کشور همسایهی هائیتی، جمهوری دومینیکن، قیمت را حدود ۱۰ میلیارد دلار میدانند. جفری سچز، اقتصاددان شهیر آمریکایی، عدد واقعی را نزدیکتر به ۱۵ میلیارد دلار میداند. به گفتهی پملا کاکس، نایب رئیس بانک جهانی در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، این بانک در حال حاضر مشغول تحقیق برای تخمین زدن است.
هنوز معلوم نیست که دولتهای جهان چه کمکی در این زمینه میکنند.
ژان مکس بلریو، نخستوزیر هائیتی، گفت دولتش هنوز خواستار مقدار مشخصی نشده و در حال بررسی است، اما اشاره کرد که علیرغم کمک های عظیم تاکنونی مردم هنوز به غذا و آب دسترسی ندارند و نیازی فوری به حداقل ۲۰۰ هزار چادر برای بیخانمانها هست. بلریو در ضمن اشاره به نیازهای پزشکی برای هزاران نفری که اعضای بدن خود را از دست دادهاند کرد و با توجه به فصل بارانی پیش رو راجع به رواج بیماریهای واگیردار هشدار داد.
تنها مردم کانادا تا به حال بیش از ۶۷ میلیون دلار کمک به هائیتی فرستادهاند (و این شامل ۱۶ میلیون دلاری که هفتهی گذشته در برنامهی تلویزیونی جمعآوری شد نمیشود). دولت قول داده به ازای هر یک دلار کمک مردم، یک دلار هم خودش کمک کند و در واقع کمکها را دو برابر کند.
از وعده تا عمل
اما وعدههای بسیار و اقرار همه به اینکه هائیتی به کمک طولانیمدت نیاز دارد به قولهای عملی و مشخص منجر نشد. اعلامیهی حاضران کنفرانس نیاز به تعهدی ۱۰ ساله برای بازسازی هائیتی را مطرح کرد و وعدهی توسعهی پایدار در مواردی همچون "مقاومت در برابر آب و هوا، کاهش مخاطرات در فجایع طبیعی و آمادگی برای موارد اضطراری" داد.
هارپر ضمن تحسین عملکرد دولت خودش و اشاره به نزدیک ۲۰۰۰ سربازی که امروز در کانادا هستند، گفت:"خرابی عظیمی که زلزله به این کشور آسیبپذیر وارد آورده به راستی قلبها را به درد می آورد".
اما آیا قلب نخستوزیر این قدر درد گرفته که وامهایی که هائیتی به کانادا بدهکار است، فراموش کند؟
امروز هائیتی نزدیک یک میلیارد دلار بدهی به دولتهای جهان دارد، اما رهبران جهان هنوز هیچکدام حاضر به بخشیدن این بدهیها نشدهاند. بسیاری از ناظران سازمانهای بینالمللی همچون سازمان ملل و صلیب سرخ میگویند که یکی از تمرکزهای دوره آتی تقاضا از دولتها برای بخشیدن این بدهیها خواهد بود.
آنچه مسلم است تلخی داستان این کشور درهم کوبیده شده نه از فردای زلزله شروع شد و نه به این زودیها خاتمه مییابد. در این میان معلوم نیست گفته بلریو که هر جور هست "هائیتیها" باید نقش اصلی بازسازی کشورشان را داشته باشند چه جور قرار است تحقق پیدا کند.