شهروند ۱۱۷۸ ـ ۲۲ می ۱۳۸۷
در گفت وگو با دو دانشجوی ایرانی فعال در این رابطه
اشاره:
در ماه مارچ، تعدادی از دانشجویان دانشگاه تورنتو در اعتراض به افزایش شهریه، در راهروی ورودی به دفتر رئیس دانشگاه، تحصنی مسالمت آمیز داشتند که در نهایت منجر به دخالت پلیس دانشگاه شد و در این ارتباط ۱۲ تن از دانشجویان احضار شدند و با قید ضمانت و سپردن تعهد مبنی بر عدم تماس با یکدیگر و عدم فعالیت های غیردرسی در محوطه دانشگاه آزاد شدند.
چندی پیش همکارمان اسد مذنبی در اعتراض به نحوه ی برخورد مقامات دانشگاه تورنتو به اعتراض مسالمت آمیز دانشجویان معترض، مقاله ای در شهروند منتشر کرد. در پی آن و پرسش هایی که برای تعدادی از خوانندگان پیش آمده بود، تصمیم گرفتیم با دو تن از دانشجویان این دانشگاه گفت وگو کنیم تا خوانندگان شهروند آگاهانه برای یاری رسانی به این دانشجویان اقدام کنند.
شهروند
لطفاً خودتان را معرفی کنید.
پ ـ من پدرام مصلی نژاد هستم، سال اول رشته علوم دانشگاه تورنتو و با یک گروه دانشجویی در دانشگاه تورنتو کار میکنم. این سازمان که برای عدالت اجتماعی مبارزه میکند،”همیشه بپرس”(۱) نام دارد.
ف ـ من فرشاد آزادیان هستم، سال اول رشته علوم دانشگاه تورنتو و با پدرام مصلی نژاد در تمامی عرصه ها همکاری میکنیم. سازمان دانشجویی ما همیشه از حقوق پایمال شده پناهندگان و مهاجرین بلاتکلیف و انسانهای نیازمند دفاع میکند. در سطح دانشجویی خواسته های ما در درجه اول فرصت برابر آموزشی برای تمام اقشار جامعه جدا از سطح درآمد خانوادگی آنها است. هزینه تحصیل هر ساله گرانتر میشود و با این گرانی افرادی که درآمد خانوادگی بالایی ندارند یا به دانشگاه نمیروند و یا اگر بروند تا سالیان سال باید وام دانشجویی را با بهره زیاد بپردازند که عملاً به برده ی بانکها تبدیل میشوند. آماری که اخیراً به وسیله سازمان آمار کانادا انتشار یافت نشان میدهد که سطح درآمد کاناداییها بین ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۵ فقط ۵۳ دلار بالا رفته است. در همین مدت هزینه دانشگاه ها چندین برابر شده است و در نتیجه تحصیلات دانشگاهی فقط در خدمت افراد پولدار بوده است. این از نظر ما غیر قابل قبول است و در نهایت به رشد جامعه ضربه میزند و تفاوت بین فقیر و غنی را بیشتر و بیشتر میکند.
در مورد اعتراضات و حرکت دانشجویی خود توضیح دهید.
ـ اعتراض با بالا رفتن حدود ۲۰% اجاره یکی از خوابگاههای دانشگاه اوج گرفت. در شهرهایی که کرایه آپارتمان نمیتواند بیشتر از ۲% بالا برود، دانشگاه تورنتو هزینه ی خوابگاه را ۲۰% اضافه کرد. این برای دانشجویان مشکل و غیر قابل قبول بود. ما شروع به فعالیت کردیم و تظاهراتی را به همراهی اتحادیه های دانشجویی و سایر گروههای دانشجویی سازمان دادیم و در نهایت تصمیم گرفتیم در دفتر رییس دانشگاه تحصن کنیم. خواسته ی ما صحبت با رییس دانشگاه و تقاضای ۱۵ دقیقه گفت وگو در جلسه هیئت مدیره دانشگاه بود. مقامات دانشگاه به جای صحبت با ما به وسیله پلیس دانشگاه به زور متوسل شده و دانشجویان را از محوطه دفتر رییس دانشگاه بیرون کردند که ۵ نفر جراحاتی برداشتند.
آیا در روز تحصن رییس دانشگاه در دفترش بود؟
ـ نه ایشان در محل کارشان نبودند.
آیا این تحصن از قبل به اطلاع مقامات دانشگاه و شخص رییس دانشگاه رسیده بود؟
ـ بله، خواستهای ما، و از جمله خواست گفتگوی ۱۵ دقیقه ای با رییس دانشگاه از قبل اعلام شده بود.
چند نفر از دانشجویان در این اعتراض شرکت کردند؟
ـ حدود ۱۰۰ نفر
آیا غیر از پلیس دانشگاه، پلیس شهری هم دخالتی داشت؟
ـ تا آنجایی که ما اطلاع داریم آنها در محوطه دانشگاه حضور داشتند ولی دخالت مستقیمی نکردند.
بعد از دخالت پلیس دانشگاه چه شد و در ادامه چه کردید؟
ـ پنج روز بعد از این اتفاق و در اعتراض به برخورد پلیس و مقامات دانشگاه تظاهرات دیگری در دانشگاه سازماندهی شد که اتحادیه های کارگری و سازمانهای دانشجویی دانشگاههای مختلف و گروههای اجتماعی دیگر از خواسته های ما پشتیبانی کردند.
پشتیبانی های فوق به چه شکل و چگونه سازماندهی شد؟
ـ ما برای پیش بردن اعتراض خودمان یک کنفرانس(۲) ترتیب دادیم. با شرکت گروههای فوق و پس از بحث و گفتگوهای زیاد خواسته هایمان را اعلام کردیم.
خواسته های شما چیست؟
ـ ۱ ـ پایان بخشیدن به هرگونه افزایش هزینه ی تحصیل دانشگاهی؛
۲ـ تغییر ترکیب هیئت مدیره دانشگاه و انتخاب آنها از بین استادان، کارکنان دانشگاه و دانشجویان به طور مساوی؛
۳ ـ قطع هر گونه دخالت در اعتراضات دانشجویی توسط پلیس.
آیا پس از اولین تحصن و ترک دفتر رئیس دانشگاه توسط پلیس مورد تعقیب یا دستگیری قرار گرفتید؟
ـ دستگیری نه ولی جو حاکم پلیسی بود و از روشهای مختلف برای فشار روحی به دانشجویان استفاده کرده و آنها را تحت نظر داشتند.
پس از اعلام خواسته های شما چه اتفاقی افتاد؟
ـ در دهم ماه اپریل هیئت مدیره دانشگاه جلسه عمومی برای اضافه کردن هزینه ۲ تا ۲۳ درصدی تشکیل داد. این افزایش برای دانشجویان غیر قابل قبول بود. دانشجویان قطعنامه اعتراضی نوشته و بیش از سه هزار نفر آن را امضا کردند و بیش از چند نفر از روسای قانونی انجمنهای دانشجویی به شکل اعتراضی در این جلسه شرکت کردند تا خواسته های دانشجویان را به اطلاع هیئت مدیره دانشگاه برسانند، ولی به جای شنیدن خواسته ها اعضای هیئت مدیره جلسه را ترک کردند و در محلی نامشخص جلسه ای دیگر تشکیل دادند تا صدای دانشجویان شنیده نشود. آنها افزایش شهریه را بدین صورت به تصویب رساندند.
پس از اعتراض دهم اپریل و به هم خوردن جلسه هیئت مدیره دانشگاه تورنتو چه اتفاقی افتاد؟
ـ بعد از تظاهرات اعتراضی دهم اپریل کمیته انضباطی دانشگاه ۱۲ دانشجوی فعال را احضار کرد. کمیته انضباطی قدرت اخراج این دانشجویان را دارد.
هدف اخطار کمیته انضباطی چه بود؟
ـ این تاکتیکی بود برای ترساندن و تضعیف دانشجویان معترض و سرکوب حرکت دانشجویی.
بعد چه شد؟
ـ درست چند روز قبل از امتحانات آخر سال، مقامات دانشگاه و پلیس تورنتو به ۱۲ دانشجو و دو کارمند دانشگاه که عضو اتحادیه کارگری دانشگاه هستند اتهامات جنایی بستند.
هدف از این کار چه بود؟
ـ هدف آنها کاملاً مشخص است: سرکوب دانشجویان، و با خیال راحت به اجرا گذاشتن هرگونه افزایش شهریه، و دیگر اینکه دانشجویان هم از ترس هیچ حرکتی نکنند. اینکه شرط آزادی این دانشجویان شرکت نکردن در حرکتهای غیر درسی است بیانگر هدف واقعی دانشگاه در سرکوب حرکت دانشجویی میباشد.
آیا پلیس شرایطی برای آزادی دانشجویان گذاشته بود؟
ـ پس از مراجعه دانشجویان به پلیس تورنتو، پلیس آنان را برای مدتی در بازداشت نگه داشت و از آنها بازجویی کرد و بعد شرایط آزادی شان را به آنان ابلاغ کرد. متهمان حق صحبت با یکدیگر و سازماندهی در سطح دانشگاه را ندارند تا روز دادگاه. مقامات دانشگاه امیدوارند جریان دادرسی چند سال طول بکشد و در این مدت تمام مسائل آنها حل شود.
برخورد مردم و گروههای اجتماعی با این مسائل چگونه بوده است؟
ـ بعد از دستگیری یک جلسه عمومی ترتیب داده شد که بیش از ۲۰۰ نفر از نمایندگان اتحادیه های کارگری، اساتید دانشگاهها، دانشجویان و سازمانهای دانشجویی از سایر دانشگاهها و فعالین اجتماعی شرکت کردند و از خواسته های دانشجویان حمایت کرده و صدها نامه پشتیبانی به دانشجویان و صدها اعتراض نامه به مقامات دانشگاه نوشتند. قطعنامه ای که دانشجویان امضا کردند به وسیله چندین هزار نفر در اینترنت و یا به شکل طومار امضا شده است. اتحادیه های کارگری و فعالان اجتماعی کمکهای مالی قابل توجهی به دانشجویان کرده اند که بخشی از هزینه های آنها را تامین کرده است. تعدادی از وکلای مترقی و فعال اجتماعی هم بدون دریغ کارهای قانونی دانشجویان را به عهده گرفته اند.
فعالیتهای بعدی شما چه خواهد بود؟
ـ طبیعتاً ما به روشهای منطقی دیگر به حرکت اعتراضی خود ادامه خواهیم داد. به دلیل این برخوردهای سرکوبگرانه دانشجویان بیشتر در حرکتهای اعتراضی حضور داشته اند. از طرف دیگر ما سعی میکنیم همکاری سایر گروههای دانشجویی را جلب کنیم.
انتظار شما از جامعه ایرانی تورنتو چیست؟
ـ بسیاری از ایرانیان مهاجر خود طعم سرکوب را چشیده اند و بسیاری از آنها از دانشگاه اخراج شده اند. آنها مسلماً وضع دانشجویان دانشگاه تورنتو را به خوبی درک میکنند. ما به پشتیبانی آنها نیاز داریم. آنها میتوانند به سایت اینترنتی ما مراجعه کنند، مطالب آن را بخوانند و آمار و ارقام دردناک رشد هزینه های تحصیلی را ببینند. خواهش ما از همگان این است که در سایت ما(۳) قطعنامه ی ما را امضا کنند. آنها میتوانند از طریق شبکه های ارتباطی خود موضوع را به اطلاع همه برسانند و گوشزد کنند که سرکوب جنبش دانشجویی فقط مربوط به ایران نیست. تعدادی از دانشجویانی که مورد اتهام پلیس قرار گرفته اند توان مالی چندانی برای پرداخت هزینه های دادگاه را ندارند. کمک مالی مردم بسیار با ارزش خواهد بود. ما از مردم میخواهیم نامه ای به رییس دانشگاه تورنتو بنویسند و مراتب اعتراض خود را به اطلاع او برسانند. میتوان به دفتر او هم تلفن کرد: ۲۱۲۱-۹۷۸-۴۱۶. ما نیاز داریم که ببینیم مردم از این حرکت اعتراضی ما پشتیبانی میکنند.
مردم چگونه میتوانند با شما تماس بگیرند؟
ـ مردم میتوانند از طریق اینترنت به ما نامه بنویسند.(۴) و یا به سایت ما مراجعه کنند.
پانویس ها:
۱-Always Question
۲- Open forum
۳-Fightfees.ca
۴- fightfees@gmail.com
