غیر از شش برنامه‌ی بلیتی تیرگان که هفته‌ی پیش در همین ستون معرفی‌شان کردیم، باقی برنامه‌های تیرگان به شکل رایگان ارایه می‌شوند (درباره‌ی شش برنامه‌ی بلیتی اینجا بخوانید: http://tirgan.ca/ticketed-events.) بسته به این‌که حوزه‌ی علاقمندی‌تان چه باشد، می‌توانید در تیرگانِ دوهزار و پانزده مثل دوره‌های گذشته تجربیات متعدد و منحصر به فردی داشته باشید. برنامه‌های تیرگان آن‌قدر زیاد و متنوعند که تنها برای نام بردن از آن‌ها باید یک هفته تمام صفحات “شهروند” را اشغال کنیم و این‌کار عملاً غیرممکن است.
از طرفی نوشتن درباره‌ی برخی از برنامه‌های تیرگان، اجحاف در حق برنامه‌هاییست که نامی از آن‌ها برده نمی‌شود. لاجرم برای این‌که شما را کمی با حال و هوای امسال تیرگان آشنا کرده باشیم چاره‌ای نداریم جز این‌که به نام بردن اجمالی از برخی برنامه‌ها اکتفا کنیم و برای آن‌که وجدان‌مان کمی آرام گرفته باشد، از شما خواهش کنیم که به این تارنما سر بزنید و فهرست برنامه‌ها و توضیحات‌شان را با ساعت و محل برگزاری مطالعه کنید. از یاد نبرید که برنامه‌های تیرگان حقیقتاً همه ارزشمندند و توجه به تمام‌شان ضروریست: http://tirgan.ca/allevents.
اما برای شروع، بد نیست به بخشی از تیرگان بپردازیم که معمولاً کم‌تر از بخش‌های دیگر مورد توجه قرار می‌گیرد: سخن‌رانی‌ها. مثلا امسال در تیرگان Dick Davis مترجم “دایی‌جان ناپلئون”، اثر نام‌آشنای ایرج پزشک‌زاد، درباره‌ی مصائب و شیرینی‌های ترجمه‌ی این اثر به انگلیسی برای شنوندگانش می‌گوید. یا مثلا در سخن‌رانی دیگری، لیلی انور، از عطار می‌گوید و منطق‌الطیر. سخن‌رانی‌هایی با موضوعات فرهنگی نیز کم نیستند. شاید بتوان بزرگ‌داشت دکتر یارشاطر را نیز در این دسته قرار داد. حیف است علاقمندان به فرهنگ و هنر و ادبیات، این بخش از تیرگان را کم‌تر ببینند. این سخن‌رانی‌ها معمولا در اتاق‌هایی به دور از هیاهو برگزار می‌شوند و برای شرکت در آن‌ها حتمن باید از پیش برنامه و ساعت و مکانشان را دقیق دانست.
علاوه بر سخن‌رانی‌ها و مراسم بزرگ‌داشت، در تیرگان کارگاه‌هایی نیز برگزار می‌شوند که هم سرگرم‌کننده‌اند و هم آموزنده. از این دسته می‌توان به کارگاه پویانمایی (انیمیشن) اشاره کرد و به کارگاه تنبک. بدیهیست که شما از یک کارگاه چند ساعته، یک هنرمند چیره‌دست بیرون نمی‌آیید، اما حسنش این است که اصول اولیه کار را فرا خواهید گرفت و بار بعد که یک انیمیشن را نگاه می‌کنید با جزئیات کار بسیار بیش‌تر آشنا خواهید بود و از فنون ماجرا بیش‌تر خبر خواهید داشت؛ یا مثلاً اگر مایلید در آینده تنبک نوازی یاد بگیرید یک کارگاه چند ساعته‌ی تنبک به شما نشان خواهد داد که اصلا در چه راهی قدم خواهید گذاشت.
کارگاه بسیار جذاب دیگری که در تیرگان برگزار می‌شود کارگاه آشپزی با حضور آریانا باندی‌ست. دوره‌ی گذشته نجمیه باتمانقلیچ برگزاری این کارگاه را به عهده داشت و آن‌ها که آمدند حتماً به یاد دارند که بسیار به حاضران خوش گذشت. به یاد داشته باشیم که دانش، قدرت است و این قدرت در تیرگان به شکل رایگان و همراه با خوشی به شما عرضه می‌شود.
حالا که حرف از خوراکی شد، بد نیست اشاره کنیم که در تیرگانِ امسال، مثل همیشه غرفه‌های غذا فروشی ایرانی و همین‌طور بساط نوشیدنی و غیره به راه خواهد بود. مهم‌ترین این‌ها شاید چای‌خانه‌ی تهران باشد. اغراق نیست اگر بگوییم چای‌خانه‌ی تهران در سال‌های گذشته خودش برای خودش به تنهایی یک فستیوال مجزا بوده… این‌قدر که ما ایرانی‌ها به چای و شیرینی علاقمندیم. بنابراین اگر سال‌های گذشته این تجربه‌ی شیرین را از دست داده‌اید، خاطرتان باشد که امسال چای و شیرینی را فراموش نکنید.
اما سخن را این هفته با کودکان و غرفه‌ی مخصوص به آن‌ها به پایان می‌برم. حالا که این را می‌نویسم یادم می‌آید که دوره‌ی گذشته‌ی تیرگان با دوست خوبی مشغول گپ زدن بودیم. نمی‌دانم چه شد که به خودمان آمدیم و دیدیم ایستاده‌ایم و مشغول بشکن زدن با ده دوازده کودکی هستیم که موسیقی به وجدشان آورده بود. خلاصه که محیط ِ چادر ِ کودکان در تیرگان محیطی بسیار دوست داشتنی ست. از کودکان خود، این حال ِ خوب را که دو سال یک‌بار با فرهنگ و هنر سرزمین مادری‌شان آشنا بشوند دریغ نکنید.
و حرف آخر… این لینک را نگاه کنید. اگر به رایانه دسترسی ندارید این صفحه ی شهروندتان را علامت بزنید و به کسی که به رایانه و اینترنت دسترسی دارد نشان بدهید و از او بخواهید با شما برنامه‌ها را مرور کند.
تیرگان بسیار وسیع‌تر و رنگارنگ‌تر از آن چیزیست که ممکن است بپندارید… و حیف است دوستان. حیف است که این رنگارنگی را از دست بدهید:
http://tirgan.ca/allevents
