گزارش: مرکز ادبیات کودک، داروگ
سمینار”کودکی ربوده شده”، در تاریخ دوم ژوئن ۲۰۱۰، در محل پارلمان سوئد، برگزار شد. هدف این سمینار یک روزه، انعکاس وضعیت کودکان در سطح جهان، پدیده ی کار کودک، و تلاش برای جلب همکاری نهادها و افراد دیگر جهت فعالیتی گسترده تر در زمینه ی بهبود وضعیت کودکان و حقوق انسانی آنها بود.
سمینار”کودکی ربوده شده”، با همکاری و هماهنگی “مرکز ادبیات کودک، داروگ”، «x-cons» و”گروه فعالان حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی”، و در حضور جمعی از علاقه مندان به حقوق کودکان، برگزار شد.
به عنوان قدمی در زمینه ی تحقق اهداف اعلام شده ی فوق، باید گفت که این سمینار با مجموعه ای از مباحث غنی و درخور توجه در مورد بی حقوقی و کار کودکان در سطح جهان، دلایل بنیادی این پدیده ی اسف انگیز، و نیز تمرکز بر روی مسایل مختلف کودکان در ایران، از جمله اعدام آنها، سمیناری موفق بود.
کایلایش ساتیراتی، دبیر”گلوبال مارش”و سازمانده “رژه ی جهانی کودکان”، که به تبع این راهپیمایی طولانی و جهانی کودکان کارگر، “سازمان جهانی کار”، در چهارم جون ۱۹۹۹، مقاوله نامه ی ۱۸۲، علیه کار پُر مخاطره ی کودکان زیر پانزده سال و مصونیت قانونی، سیاسی و اجتماعی فعالان و تلاشگران عرصه ی دفاع از حق کودکی را تصویب نمود، در بحث خود به ضرورت جایگزینی کار کودک با تحصیل و آموزش رایگان و مناسب پرداخت و تصویری روشن و گویا از جهان ثروتمند و امکانات بالفعل آن برای ریشه کن کردن کار کودکان و جایگزینی آن با تحصیل و آموزش ارائه نمود.
احسان الله خان، بنیانگذار “جبهه ی رهایی بخش کودکان از کار بردگی”، که متاسفانه به خاطر مشکلاتی نتوانسته بود در سمینار حضور یابد، از طریق skyp نظرات خودرا درباره ی وضعیت کودکان جهان با شرکت کنندگان در سمینار در میان نهاد. وی، با تجربه ی سالیان دراز فعالیت برای آزادسازی هزاران کودک پاکستانی از بردگی و تحصیل و آموزش آنها، از جمله اقبال مسیح، این سخنگوی شجاع و توانای کودکان کارگر، که در آوریل سال ۱۹۹۵ به دست مافیای کارخانه داران پاکستان به قتل رسید، بر این نکته ی درست تاکید داشت که بدون ریشه کن کردن کار کودک، صلح جهانی ممکن نیست.
سوسن بهار، سردبیر نشریه ی کودکان و نوجوانان “داروگ”، و از کوشندگان “گلوبال مارش”، در بحث خود با تمرکز بر روی وضعیت کودکان در ایران، بی حقوقی نهادینه شده ی کودکان در متن قوانین کودک آزار جمهوری اسلامی و نیز کار کودک در این کشور را مورد بررسی قرار داد. وی خواستار توجه ویژه ی سازمانها و افکار عمومی بین المللی به این “فراموش شده ترین کودکان جهان” بود.
پتر سودر لوند، دبیر تشکل «x-cons» و جانشین هیات سیاسی تصمیم گیرنده در کمون”تیرِسو” استکهلم برای بازار کار و دبیرستان از سوی “حزب محیط زیست”، درباره ی زندگی نابسامان خود در دوران کودکی صحبت کرد. وی نقش خانواده، فقر و مشکلات اجتماعی دیگر را در تعلیم و تربیت کودک، با نمونه ی زندگی خود، تصویر کرد و با توضیح کار خود از سن هشت سالگی، اسطوره ی کار کودکان در کشورهای”فقیر”را به سُخره گرفت و نشان داد که کار کودک حتا در کشورهای پیشرفته ی صنعتی و ثروتمند نیز وجود دارد.
سوفی کریمی، فعال حقوق بشر از طرف “گروه فعالین حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی”، در یک بررسی تکان دهنده به مساله ی غیر انسانی “اعدام” در ایران پرداخت و در طی این بحث، با ارائه ی آمار و ارقام مستند، بر اعدام کودکان زیر هجده سال در ایران و قوانین مدنی و شرعی موجود در این باره تمرکز کرد.
صابر مهدیزاده، رفتارشناس و همکار “داروگ”و “گلوبال مارش”، در بحث خود به “هویت ربوده شده”و از جمله مفهوم متناقض نسبیت فرهنگی و پدیده ی موجود و تفکیک کننده ی مردم، تحت عنوان “آنها و ما”، در این جوامع پرداخت. در این بحث، تاثیر رابطه ی تبعیض های سیستماتیک اجتماعی از یک سو و دریافت جوانان از طرز نگرش و رفتار گروههای غالب اجتماعی از سوی دیگر، با نگرش و درک جوانان از خود و نقش اجتماعی خود، مورد بررسی قرار گرفت.
مباحث این سمینار، در ویژه نامه ی “داروگ”، به زبان فارسی و سوئدی، در آینده در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.
چهارم جون ۲۰۱۰
