یادداشت هایی درباره کودتای آمریکایی سازمان ترور فتح الله گولن (۳)

 

دوغو پرینچک

اگر بگوئید، شب ۱۶ – ۱۵ ژوئیه  چه اتفاقی افتاد را در دو کلمه خلاصه کنید، جواب اش عبارت از این است:  گلادیو داغون شد. بله، تشکیلات مسلحی که امپریالیسم آمریکا در ۷۰ سال اخیر در درون نیروهای مسلح ترک {TSK} سازماندهی کرده بود داغون شده است.

ما به آن تشکیلات “کانتر گریلا”  و یا “گلادیو” می گفتیم، آن تشکیلات اقدام به کودتای نظامی کرده و از طرف  ارتش ترک داغون شده است.

 erdoqan-gulen

دیگر برتری با ارتش ترک است

گلادیو، در کودتاهای ۱۹۷۱ و ۱۹۸۰ و توطئه های ارگنه کن/ بالیوز {۲۰۱۴ – ۲۰۰۷} هزاران افسر جمهوری را پاکسازی کرده بود. در سال ۱۹۷۱ ، ۱۵۰۰ ، و در سال۱۹۸۰، ۲۰۰۰ ، و بین سال های ۲۰۱۴ – ۲۰۰۷  باز هم هزاران نفر را پاکسازی کرده بود.

این بار برعکس شد.  ارتش جمهوری، گلادیوی آمریکایی را داغون و پاکسازی کرد.  دیگر کمرشان شکسته است، و روندی که در سرآغاز آن هستیم، به آنها امکان تبدیل شدن به یک نیروی موثر را نخواهد داد.

 

آمریکا خلع سلاح شد

بعد از سال های ۱۹۴۵ در تاریخ مان نقطه عطف هایی وجود دارند.  ۱۹۶۰، ۱۹۷۱، ۱۹۸۰، بعد از این نقطه های گسست، در مهم ترین برگ تقویم، ۱۵ ژوئیه نوشته می شود.

آن روز آمریکا، در ترکیه نیروی عملیات مسلحانه خود را از دست داد.

آن روز ابزار مسلح آمریکا در درون ارتش ترکیه با خاک یکسان شد.

آن روز امپریالیسم آمریکا خلع سلاح شد.

آن روز نیروی مسلح ارتش ترک، نیروی مسلح آمریکا در ترکیه را داغون کرد.  البته در اتحاد با ملت خود، در همدستی با پلیس خود، ولی حادثه را باید خوب درک کرد:  تانک را فقط با تانک می شود شکست داد. تانک های آمریکایی در آنکارا مغلوب  تانک های ترک شده اند. ابزار آمریکا در درون تشکیلات پلیس، قوه قضایی و به طور عمومی در درون دولت پاکسازی می شوند. به زبان دیگر، گلادیویی که در درون دولت جمهوری ترکیه لانه کرده در حال پاکسازی است، و نهایتا به شکل مسلحانه پاکسازی می شود.

 

همصدر پروژه خاورمیانه بزرگ {BOP} بود، اکنون علیه BOP مبارزه می کند

بعضی ها بلافاصله این سئوال را می پرسند: مگر طیب اردوغان همصدر پروژه ی خاورمیانه بزرگ نبود؟

بله، طیب اردوغان همصدر پروژه ی خاورمیانه بزرگ بود.  ما برای تفهیم این حقیقت به ترکیه، کم عرق نریختیم.  ولی {طیب اردوغان} بعد از ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵، در جبهه ترکیه، که به شکل مسلحانه علیه PKK، پیاده نظام استراتژیک آمریکا، به حرکت درآمده است، قرار دارد.

در دورانی که طیب اردوغان حکومت را اداره می کند، ارتش و پلیس ترکیه،PKK  را در خندق ها دفن کرده اند.

ترکیه، علیه سازمان ترور فتح الله گولن، که یکی از سازمان هایی است که آمریکا در سطح جهان سازماندهی کرده است، به حرکت درآمده است.

ترکیه اکنون، تحت حکومت طیب اردوغان از اردوگاه آتلانتیک {ناتو} دور و به دوستی استراتژیک با روسیه سمت گیری کرده است.

ترکیه، اکنون در آسیای غربی، با ایران، عراق و سوریه به جستجوی راه های اتحاد عمل {نیرو} با این کشورها آغاز کرده است.

ناتو عضویت ترکیه را مورد سئوال قرار داده است.

اگر به طور کلی به این وضعیت نگاه کنیم: طیب اردوغان همصدرBOP  بود، اکنون علیه BOP  مبارزه می کند.

این ها واقعیات هستند.

کودتای آمریکایی به دلیل این واقعیات، {سرنگونی حکومت} طیب اردوغان را هدف قرار داده است.

 

در دست حکومت AKP ترجیح تسلیم شدن به آمریکا وجود ندارد

مقابله کردن با اقدام تجزیه کشورمان توسط آمریکا، ضروریت ترکیه است، زیرا ترکیه، در چارچوب سیستم آتلانتیک به وضعیتی دچار شده است که نمی تواند تمامیت خود را حفظ کند، و در قرض فرورفته است.  اقتصاد ترکیه دیگر در آسیا نفس می کشد. بزرگترین شریک تجاری مان چین، روسیه و آلمان است. امنیت انرژی مان به عراق، ایران، آذربایجان و روسیه وابسته است.

از طبقه کارگر تا صاحبان صنایع، در مقابل منافع حیاتی تمامی طبقات ملت ترک، هیچ قدرتی قادر به ایستادگی نیست.

حال بعد از داغون شدن گلادیو، تلاش هایی که برای تخریب روند همکاری ترکیه با همسایگان اش و کشورهای آسیا می شود، شانس موفقیت ندارد.  در دوران پیش رو ، ترکیه با ملت و دولت اش در مقابل امپریالیسم آمریکا رفته رفته به مواضع مصممانه تری خواهد رسید. سهیم شدن در این مواضع مسئله مرگ و زندگی برای حکومتAKP  است.

امروز در دست AKP که در راس حکومت ترکیه است، ترجیح ادامه زندگی با تسلیم شدن به آمریکا وجود ندارد.

بعد از پاکسازی گلادیو، افق ترکیه باز شده است و افق آمریکا به مراتب سیاه تر شده است.

نه تنها روندی که پشت سر گذاشتیم، بلکه روند آینده را نیز فقط، در متن جنگ ترکیه – آمریکا می توانیم درک کنیم.  اتخاذ موضع درست نیز بدان وابسته است.

آنهایی که  علیه “وضعیت فوق العاده” {OHAL}، در مورد دموکراسی و آزادی پرحرفی می کنند، آلت دست طرح نجات گلادیو می شوند، ولی تمامی سیاست هایی که در جنگ ترکیه – آمریکا از طرف جبهه آتلانتیک تولید می شود، انعکاسی در میان مردم نخواهد داشت.(۱)

 

توضیح مترجم:

(۱)در این رابطه “رفعت باللی”RefatBallı مفسر “روزنامه آیدینلیک”، در مقاله ای تحت عنوان، “کودتا، نزاع آتلانتیک و یوروآسیا” نوشت:”طرفداران آتلانتیک ابتدا از کودتا حمایت کردند.  وقتی کودتا شکست خورد، جنگ روانی را آغاز کردند. گفتند، کودتا نیست، “تئاتر” است. اکنون نیز مشغول دفاع از حقوق کودتاگران هستند.  هدف شان، نجات سازمانیابی ۵۰ ساله گلادیو، از پاکسازی است. تهدید می کنند:  “نمی گذاریم عضو اتحادیه اروپا شوید” / “از ناتو اخراج می کنیم”.  ولی خودشان هم می دانند: این ها نه هویج و نه چماق اند. در دست آنها فقط تهدید {ایجاد} هرج و مرج باقی مانده است”.

۱۰ اگوست ۲۰۱۶

*  “دوغو پرینچک”  DoğuPerinçek  رهبر بلامنازع جنبش عظیم دانشجویی – جوانان  ترکیه{Dev-Genç} در اواخر سال های ۶۰ بود.  او در سال های ۷۰ “حزب کارگران و دهقانان ترکیه” را تاسیس و رهبری کرد، و به دنبال کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ زندانی شد.  در اوایل سال های ۲۰۰۰ “حزب سوسیالیست” را تاسیس و رهبری کرد.  این حزب بعدها با تغییر نام به “حزب کارگر” فعالیت های خود را ادامه داد. در سال ۲۰۰۷ زندانی و در سال ۲۰۱۴ از زندان آزاد شد. نام حزب کارگر را به “حزب وطن” تغییر داد. او حقوق دانی برجسته است و  تاکنون بیش از ۵۰ کتاب در زمینه های  سیاست، تاریخ، حقوق، تئوری علمی و سوسیالیسم نوشته است.

* علی قره جه لو، نویسنده و مترجم مستقل ساکن تورنتو، دارای دکترای علوم سیاسی، در حوزه ی مسائل سیاسی ملیت های ایران بویژه ترک ها و مسائل سیاسی ترکیه و آذربایجان و ارمنستان می نویسد.