شهرزاد مجاب ـ امیر حسن پور: کارزار انتخابات ریاست جمهوری و پیامدهای آن جامعه ی ایران را تکان داده و توجه دنیا را بار دیگر به ایران جلب کرده است. میلیونها نفر فعالانه در مبارزات …
شهروند ۱۲۳۵ پنجشنبه ۲۵ جون ۲۰۰۹
کارزار انتخابات ریاست جمهوری و پیامدهای آن جامعه ی ایران را تکان داده و توجه دنیا را بار دیگر به ایران جلب کرده است. میلیونها نفر فعالانه در مبارزات انتخاباتی شرکت کردند و جامعه به وضوح بین طرفداران دو جناح شریک در قدرت سیاسی قطب بندی شد. بسیاری امیدوار بودند که با انتخاب یکی از نامزدهای اصلاح طلب زندگی مردم ایران بهبود یابد حتی اگر در سطحی بسیار محدود، اما جناح حاکم به رهبری خامنه ای با اعلام نتیجه ی انتخابات به نفع احمدی نژاد نشان داد که انتخابات تنها یک بازی فریبکارانه بود. پاسخ این فریبکاری انفجار خشم میلیونها نفر بخصوص زنان و مردان جوانی بود که برای مقابله با این «کودتا» به خیابانها ریختند.
مبارزات مردم، شجاعت و درایت آنها، نفس تازه ای در ایرانیان خارج از کشور دمیده است. در عین حال، خشونت و وحشیگری جناح حاکم خشم و نفرت همه را برانگیخته است. دیاسپورای وسیع و پراکنده ی ایرانی در سراسر دنیا در این مبارزات شرکت کرده است. در شهر تورانتو به همت دانشجویان و فعالان سیاسی هر روز آکسیونی در همبستگی با مبارزات ایران برگزار شده است.
در حالی که اکثریت ایرانیان در دفاع از مبارزات و محکوم کردن خشونت رژیم اسلامی هم صدا هستند، اختلاف نظر بر سر ماهیت این مبارزه و چگونگی دفاع از آن فراوان است و جز این هم نمی توان انتظار داشت. اگرچه خیابانها، هم در ایران و هم در خارج از کشور، عرصه ی اصلی مبارزه هستند، اما لازم است مشکلات، مسائل و پیچیدگیهای این مبارزه را بررسی بکنیم. به همین منظور، هفته ی پیش، از همه ی هموطنان دعوت کردیم که برای بحث و گفتگو درباره ی تحولات ایران دور هم جمع بشویم. این گردهمائی در یکشنبه ی گذشته(۲۱ جون ۲۰۰۹) در دانشگاه تورانتو با شرکت گروهی بسیار متنوع از نظر سنی و سیاسی و نیز با پشتیبانی هفته نامه ی شهروند صورت گرفت.
در این گفت وگو که به شیوه ی فوروم انجام شد در حدود سی نفر صحبت کردند و نظرات متفاوت منعکس شد، اما روحیه ی همکاری و همراهی برای پشتیبانی از مبارزات مردم ایران بر نشست حاکم بود. نظرات مختلف را میتوان در دو نکته خلاصه کرد: اول نظری که خواهان سرنگونی کلیت رژیم دین سالار است و این نظر طیفی را در بر میگیرد که بر سر آلترناتیو آن توافقی ندارد، و دوم نظری که تغییر رژیم را تدریجی، تکاملی و اصلاح طلبانه و درازمدت می بیند. این بحث به میان آمد که طرفداران هردو نظر، بدون تلاش برای وحدت ایدئولوژیک، میتوانند بر سر مخالفت با سرکوب رژیم و دفاع از مبارزات مردم در آکسیونهای مشخص با هم همکاری بکنند.
نسل جوان و از جمله دانشجویان در این گردهمائی حضور داشتند و علاقه ی خودشان را به شرکت در این مبارزه بیان کردند. در این پروسه، شکاف سیاسی و فکری بین نسلی که در انقلاب شکست خورده بود یا آن را تجربه کرده بود و نسلی که انقلاب را تجربه نکرده و در کانادا بزرگ شده آشکار شد. این شکاف یا تضاد دلایل گوناگون و نتایج سیاسی مهمی در بر دارد و راه حل آن اینست که بزرگسالان بخواهند از جوانان یاد بگیرند و جوانان نیز تجربه ی بزرگسالان را بیهوده به حساب نیاورند، و گفت وگو و جدل بر روابط آنها حاکم باشد. جوانان از تحجر سیاسی نسل ما بیزارند و گوئی که دو نسل با دو زبان متفاوت صحبت میکنند.
شرکت کنندگان در این نشست از نتایج آن بسیار راضی بودند و اظهار علاقه کردند که این گفت وگوها ادامه بیابد. از این رو تصمیم گرفته شد که یکشنبه ی این هفته نشست دومی برگزار بشود که در آن جوانان به صحبت بنشینند و نمایندگان جنبشهای اجتماعی کانادا و سایر کشورها نظرشان را درباره ی تحولات ایران و همبستگی با مبارزات جاری بیان کنند. یک کمیته ی موقت به وجود آمده که برنامه های آتی همبستگی با مبارزات مردم ایران را در تورانتو به پیش میبرد. این کمیته، یکشنبه ی این هفته (۲۸ جولای) در ساعت ۴ بعد از ظهر در دانشگاه تورانتو (شماره ی ۲۵۲ خیابان بلور غربی) نشست دوم را تحت عنوان «به پیشواز ۱۸ تیر، دهمین سالگرد خیزش دانشجویان، برویم» برگزار می کند. جزئیات این برنامه را در همین شماره ی شهروند ببینید.
رژیم اسلامی به مردم ایران اعلام جنگ داده و سرکوب وحشیانه ای که به راه انداخته سقوطش را تضمین میکند. باید به ندای ندا گوش کنیم و با تمام توانمان به دفاع از مبارزات مردم بپردازیم. مبارزه ی فعلی، اگر هم به پیروزی نرسد، باز هم ادامه خواهد یافت و ما باید آماده تر در آن شرکت کنیم. دیاسپورای ایرانی نیروی سیاسی مهمی است و رابطه ی آن با ایران و مبارزات مردم کشور دارای اهمیت زیادی است و به همین دلیل این دیاسپورا خودش به عرصه ی مبارزه ی سیاسی تبدیل شده است. رژیم اسلامی برای کنترل ایرانیان دیاسپورا تلاش میکند. اینکه ما بخشی از مبارزه ی مردم ایران خواهیم بود یا در تقابل با آن قرارخواهیم گرفت بستگی به آگاهی ما و عزم ما دارد. اینها مسائلی هستند که لازم است مورد بحث و جدل قرار بگیرند.
