گروهی روزنامه نگار و وبنگار ایرانی، با انتشار بیانیه ای به مسئولان قضایی و امنیتی، سوءاستفاده از خبرنگاران در بازیهای سیاسی را محکوم کردهاند.
شهروند ۱۲۲۸ پنجشنبه ۷ می ۲۰۰۹
رادیو آلمان: گروهی روزنامه نگار و وبنگار ایرانی، با انتشار بیانیه ای به مسئولان قضایی و امنیتی، سوءاستفاده از خبرنگاران در بازیهای سیاسی را محکوم کردهاند. آنها خواستار آزادی رکسانا صابری و شفافیت در رسیدگی به پرونده او شدهاند.
این بیانیه که به امضای ده ها روزنامهنگار رسیده، با پرسشی اساسی آغاز میشود که آیا این بار خبرنگاران وجه المصالحه سیاسیون شدهاند؟ نویسندگان بیانیه، با اشاره به فراز و فرود اتهامهایی که از آغاز تا انجام به رکسانا صابری زده شد، به واکنش محافل مطبوعاتی، حقوق بشری و سیاسی داخلی و بینالمللی به این پرونده پرداختهاند.
نویسندگان این بیانیه، انگیزهها و علل صدور نامه محمود احمدینژاد به سعید مرتضوی برای توجه ویژه به پرونده خانم صابری را به چالش کشیده اند و نگارش این نامه در آستانه سفر احمدینژاد به سوییس و میزبانی اجلاس دادستانهای کشورهای اسلامی در تهران را قابل تأمل خوانده اند. آنها چنین نامه ای را با نحوه مواجهه ی معمول رییس جمهور با پروندههای دانشجویان زندانی، ناهمخوان دانسته اند.
عبدالرضا تاجیک از امضاءکنندگان این بیانیه، تاخیر همکاران رکسانا صابری در نگارش این نوشته را میپذیرد و آن را اینگونه توضیح میدهد: «در آغاز ابهاماتی در مورد وضع ایشان بود و همه منتظر بودند ببینند کار به کجا میانجامد. با شرایط اخیر و محکومیت ایشان و موضعگیریهای افراد مختلف بویژه مسئولان، تصمیم گرفتیم صریحتر سخن بگوییم و از خانم صابری حمایت کنیم.»
به نظر بسیاری تحلیلگران، ایراد اتهام سنگین جاسوسی به رکسانا صابری در مقام یک خبرنگار، حربه ای سیاسی است. پاره ای محافل، زندانی شدن صابری را طرحی برای مبادله او با زندانیان ایرانی میدانند که در اختیار آمریکاییان هستند. "دیپلماسی رکسانا"، اصطلاحی است که این روزها در تحلیلهای مربوط به این ماجرا از سوی برخی ناظران به کار میرود.
عبدالرضا تاجیک میگوید: «خبرنگار از طریق ارتباطها یا مشاهدات میدانی خود کسب خبر میکند. خبرنگار، تنها از طریق افراد میتواند به منابع محرمانه دسترسی داشته باشد. اگر ایشان چنین اطلاعاتی کسب کرده، باید پرسید آن فرد یا افراد که و کجا هستند و چرا از آنها مواخذه نشده است.»
علیرضا تاجیک اضافه میکند که یکی از دلایل نوشتن این بیانیه، این بود که مبادا به زودی هر اهل رسانهای را که خواستند، متهم به جاسوسی کنند. او با اشاره به دستاویز سیاسی این اتهام، به مورد خانم هاله اسفندیاری اشاره میکند که متهم به جاسوسی و تدارک انقلاب مخملی شد، اما پس از چندی و پس از افتادن آبها از آسیاب، به راحتی از کشور خارج شد.
بیانیه روزنامهنگاران و وبنگاران ایرانی در حمایت از رکسانا صابری، مسئولان قضایی را خطاب قرار داده و از آنها خواسته تا ضمن حفظ استقلال رأی خود در رسیدگی مجدد به این پرونده، موازین دادرسی عادلانه را رعایت کرده و خبرنگاران را وارد بازیهای سیاسی نکنند. نویسندگان بیانیه خواستار این شدهاند که در مقابل، نقضکنندگان حقوق قانونی رکسانا صابری مورد تعقیب قانونی و محاکمه قرار گیرند.