یک فرصتی تاریخی برای نسل جوان ایرانی کانادایی در انتخابات ۲۰۱۵
انتخابات دوم ماه مه ۲۰۱۱ کانادا و شکست سنگین حزب لیبرال، کانادا را وارد فاز سیاسی جدیدی کرده است.
محافظه کاران با رهبری هارپر که معتقد به مدرسه اقتصادی”هیچ مالیاتی خوب نیست”است، به اکثریت دست یافتند. از سوی دیگر ان دی پی (سوسیال دمکرات) به یک پیروزی بی سابقه در تاریخ ۵۰ ساله این حزب دست یافت و به اپوزیسیون رسمی تبدیل شد. حزبی که برای تحقق برنامه هایش، نیاز به مالیات های بیشتر بر شرکت های بزرگ دارد.
جدال قدرت بین شرق و غرب کانادا، با توجه به اینکه اکثر ۲۸ نخست وزیر کانادا از شرق آمده اند، و غرب کانادا تنها ۴ نخست وزیر (ریچارد بنت، جو کلارگ، استفن هارپر، کیم کمپل( داشته، یک عامل مهم در رقابت های سیاسی داخلی کانادا است.
از سوی دیگر جناح های اقتصادی طرفدار لیبرال ها که به یک باره با بحران رهبری و هویتی روبرو شده اند، برای بازگشتن به قدرت و سهم بیشتر از قدرت که به توسعه نفوذ اقتصادی آنان هم کمک می کند، تلاش خواهند کرد .
صرف نظر از عوامل اقتصادی، اصول اجتماعی و سیاسی هم راه بسیاری از کانادایی ها را با حزب محافظه کار متمایز می کند .
هارپر که برای اولین بار روز سه شنبه در خیابان های اتاوا لبخند زنان قدم می زد، رئیس دولتی است که اگر بخواهد در انتخابات ۲۰۱۵ برنده شود بایستی به میانه تغییر جهت بدهد تا رای دهندگان بیشتری را برای حزبش جذب کند.
دانشجویان مک گیل برای دادن رای کمپین راه انداخته بودند
برای کشوری که طبق آمار منتشر شده در رسانه ها ۳۰ درصد مردم آن برای گذران زندگی روزمره، دچار مشکل هستند۱، قطع کمک های دولتی و خدمات اجتماعی، کاری که دولت های محافظه کار در سراسر جهان با خصوصی سازی در گذشته انجام داده اند، ضربات سنگینی بر پیکر این بخش که شامل بسیاری از جوامع اقلیت منجمله جامعه ایرانی کانادایی است، وارد خواهد کرد. علیرغم آبروداری های شرقی، و ظاهرسازی های ایرانی تبارها (به طور مثال خرید خانه و ماشین بیش از قدرت خرید بر اساس استانداردهای کانادا) جامعه ایرانی، از وعده بهشت موعود اقتصادی و ایجاد کار و مالیات های کمتر، بهره مند نخواهد شد، زیرا بازار آزاد بدون کنترل، در بهترین شرایطش، امریکا همسایه جنوبی ما خواهد بود که کانادا بیشترین تبادل اقتصادی و تجاری را با آن دارد و بهبود شرایط کامل اقتصادی کانادا، بدون بهبودی اوضاع اقتصادی امریکا و اقتصاد جهانی، ممکن نخواهد شد.
در عرصه سیاست، احزاب به قدرت می رسند و هر از دوره ای توسط مردم در پای صندوق های رای ، جابجا می شوند که بطور موضعی ، قدرت مردم و هر رای را نشان می دهد.
برای داشتن کامیونیتی قدرتمند، حضور در عرصه سیاسی آن کشور و تلاش برای اصلاحات درون سیستم سیاسی یک پیش شرط لازم است .
جک لیتون (در وسط) با جوانانی که از حزب ان دی پی به عنوان نماینده وارد پارلمان می شوند و چهره پارلمان کانادا را عوض خواهند کرد
درمحافل سیاسی و رسانه ای صحبت هایی از ادغام چپ لیبرال و ان دی پی می شود که توسط باب ری (استاندار انتاریو از حزب ان دی پی ـ که بعدا از حزب اخراج شد و به لیبرال ها پیوست) مطرح شد. این نظریه از طرف جک لیتون رد شد. در هر حال انتخاب باب ری به عنوان رهبر موقت حزب لیبرال که تجربه سیاسی زیادی دارد کمک خواهد کرد که حزب که بدون چهره شاخصی برای پست رهبری ست تا حدودی گیجی حاصل از نتایج انتخابات را کنترل کرده و از تلاشی کامل آن جلوگیری کند.
اینکه حزب لیبرال دوباره به روزهای اوج خود برگردد، بستگی به حزب و ارتباط آن با مردم دارد.
متاسفانه حزب لیبرال در مورد کامیونیتی ایرانی خود را محدود به عده ای معدود در حلقه حزبی از کامیونیتی ما کرده بودند که سکوتشان در برابر کامیونیتی ایرانی در مورد شکست حزب، مسئولانه نیست.کسانی که نه تنها در انجام مصاحبه با نمایندگان حزب کمک نبودند که بعضی چوب لای چرخ هم می گذاشتند که البته دودش قبل از هرچیز به چشم حزب و این دوستان رفت.
در هر حال تا سال ۲۰۱۵ ، ۴ سال هم زمان زیادی ست و هم نیست، چه حزب لیبرال دوباره بتواند به دوران اوج خود برگردد و یا حزب جدیدی در میانه توسط انشعابیون لیبرال ایجاد شود، با توجه به بازنده شدن چهره هایی مانند مارتا هال فینلی (ویلودیل) ، کن درایدن (یورک مرکزی)، برایان ویلفرت (ریچموند هیل)، ایگناتیف ـ درک لی (روژ ریور- اسکاربورو )، جان کنیس (اسکاربورو ) ، یاسمن رتنسی (دان ولی شرقی) از تورنتو، از یک سو و احتمال زیاد بازنشستگی نمایندگانی مانند جان مک کالوم (مارکهام )، جوان ترها و اقلیت های کانادایی در غیاب این چهره ها، شانس زیادی دارند که وارد حزب جدید شوند و در ۲۰۱۵، شرایط مناسبی را برای انتخاب شدن از حوزه های مختلف و کسب تجربه سیاسی و انتخاب شدن توسط مردم، خواهند داشت .
شکست چهره های قدیمی و با سابقه سیاسی حزب لیبرال و کبک و حضور نسل جدید ان دی پی از کبک و اسکاربورو خانم راتیکا سیت سابیسان اولین تامیل کانادایی که وارد مجلس شد، بدون تجربه سیاسی ولی با وجدان سیاسی و بدون آلودگی های سیاسی و باندی، فضای مناسبی را برای حضور نسل جوان اقلیت کانادایی فراهم خواهد کرد.
فاز سیاسی جدید، شرایط مناسب و فرصت تاریخی برای حضور در سیستم سیاسی کانادا ایجاد کرده است، فرصت سوزی نکنید .
شرایط را جدی بگیرید و با مشورت با صاحب نظران و همت خودتان و کامیونیتی های ایرانی و دیگر اقلیتهای قومی، از امروز اقدام کنید تا یکی از ایرانی تبارهای کانادایی باشید که به مجلس فدرال کانادا راه می یابید.
اتاوا سیتزن ۲۰ اوریل
۱-The survey, conducted for TD Canada Trust by Environics Research,
Read more: http://www.canada.com/business/third+Canadians+afford+basic+expenses+survey/4649691/story.html#ixzz1Luu0A2n22011
* سعید سلطانپور، نویسنده مستقل ساکن تورنتو در عرصه های سیاسی ـ اجتماعی می نویسد.
