بار دیگر معترضان گرد آمدند تا"دوچرخه‌سواران برای حقوق بشر" را که عازم نیویورک بودند بدرقه کنند. آنها برای اعتراض به حضور احمدی‌نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل به آنجا می روند
شهروند ۱۲۴۸ ـ پنجشنبه ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۹
"عجب صدای بلندی!"
این واکنش یکی از افراد غیرفارسی‌زبانی بود که شنبه‌ی هفته‌ی گذشته ساعت ۱۱ صبح در چمن هارت هاوسِ دانشگاه تورنتو گرد آمده بود و به صدای سرودهای انقلابی و مردمی که به زبان فارسی پخش می‌شد و تمام محوطه‌ی میدان هارت هاوس و اطراف را پر کرده بود، گوش می‌داد. بار دیگر معترضان به جمهوری اسلامی گرد آمده بودند. این بار هدف آنها مشخص بود: بدرقه‌ی "دوچرخه‌سواران برای حقوق بشر" که از تورنتو عازم نیویورک شدند تا صدای اعتراض خود به حضور احمدی‌نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل را به گوش جهانیان برسانند. این دوچرخه‌سواران قرار است ۷۰۰، ۸۰۰ کیلومتر راه را از تورنتو تا نیویورک رکاب بزنند تا به جمع چندین هزار نفره‌ی معترضانی بپیوندند که این هفته مقابل صحن سازمان ملل علیه حضور احمدی‌نژاد تظاهرات می‌کنند.
شاهد حضور طیف وسیعی در مراسم یکشنبه بودیم: از کمیته همبستگی با ملت ایران که به همراه دوچرخه‌سواران سازمان‌دهنده‌ی اصلی مراسم بود تا فعالین کمیته پشتیبانی از مبارزات مردم ایران که بیشتر چتری برای فعالان چپ‌گرا است. اما شعاری که می‌شد اشتراکش را در بین همه‌ی حاضران دید و بیش از همه توی چشم می‌زد، واضح بود: احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور ما نیست. عکس‌های احمدی‌نژاد که روی آنها ضربدر خورده بود و عکس‌های ندا آقاسلطان، شهید جنبش انقلابی در ایران، با عنوان "من ندا هستم" جای جای جمعیت به چشم می‌خورد و نشان می‌داد که جنبش اعتراضی ایرانیان در تورنتو، با تمام اختلافات، بر سر چه چیزهایی متحد است: غیرقانونی بودن دولت کودتا و اعتراض به کشتارهای اخیر جمهوری اسلامی.
سخنران‌های متعددی برای دقایقی کوتاه برای مردم صحبت کردند. مهرداد حریری از طرف کمیته همبستگی با ملت ایران بر لزوم حمایت از جنبش "دموکراسی‌خواهی" در ایران تاکید کرد. مهرداد آرین‌نژاد که به عنوان سازمان‌دهنده‌ی فعالیت‌های دانشجویی می‌شناسیمش از دیگر سخنرانان بود که مبارزات جاری را ادامه‌ی مبارزات بیش از صد ساله‌ی مردم ایران برای "دستیابی به حقوق اساسی‌شان" خواند.
با آقای آرین‌نژاد پس از ایراد سخنانش چند کلمه‌ای گفتگو کردیم. او در مصاحبه با شهروند از سه جبهه‌ی اصلی که ایرانیان مقیم خارج می‌توانند در آن فعالیت کنند سخن گفت: رساندن صدای مردم ایران به گوش جهان (که به گفته‌ی آقای آرین‌نژاد تا حدود زیادی در آن موفق بوده‌ایم)، دادن دلگرمی به مردم ایران که حمایت وسیع از مبارزات‌شان هست و تلاش‌های فکری و نظری برای پیشبرد جنبش.
جان از فعالان سازمان عفو بین‌الملل در تورنتو از دیگر سخنرانان بود که به حملات وحشیانه‌ی جمهوری اسلامی به مردم اشاره کرد. جان در مصاحبه با شهروند از این گفت که آرزو و البته ایمان دارد که روزی سرنگونی جمهوری اسلامی را به چشم می‌بیند.
دکتر رضا مریدی، نماینده‌ی ایرانی‌تبار ریچموند هیل در مجلس انتاریو، یکی از پرشورترین سخنرانان روز یکشنبه بود. آقای مریدی بر ناپایداری رژیم‌های دیکتاتوری مثل جمهوری اسلامی تاکید کرد و یادآور شد که رژیم‌های هیتلر و صدام حسین هم دوامی نیاورده‌اند. آقای مریدی از این گفت که "مردم ایران این رژیم را سرنگون خواهند کرد".
نماینده‌ی ریچموندهیل در کوئینزپارک در مصاحبه با شهروند گفت که علت اصلی آمدنش به هارت هاس بدرقه‌ی دوچرخه‌سواران به سوی نیویورک بوده است و این‌که یک بار دیگر اعتراضش را به "رئیس‌جمهور غیرقانونی" که با تقلب انتخاب شده اعلام کند.
اما جلوه‌ی اصلی مراسم وقتی بود که حدود پنجاه نفر از دوچرخه‌سواران عازم نیویورک و سایر فعالان این کارزار (که همه عازم نیویورک نبودند) صحنه را پر کردند و با تشویق بسیار مردم روبرو شدند. علی کریم‌زاده بانگی، بنیانگذار گروه دوچرخه‌سواران برای حقوق بشر در ایران، سخنان اصلی را ایراد کرد و سپس بقیه‌ی دوچرخه‌سواران هر کدام برای لحظاتی پشت میکروفن رفتند.
زیباترین تعبیر از این نبرد ۸۰۰ کیلومتری دوچرخه‌سواران را از زبان علی رضوی، یکی از دوچرخه‌سواران اصلی گروه، در مصاحبه با شهروند شنیدیم: "من این کار را می‌کنم چون به نظرم مردم ایران (در مبارزات‌شان) به همان چیزی نیاز دارند که ما دوچرخه‌سواران در طول سفر به آن نیازمندیم: استقامت و بردباری". علی تاکید کرد که این یک دوی ۱۰۰ متر نیست که به راحتی تمام شود. "باید انرژی را تقسیم کنیم و خسته نشویم و دورنمای خط پایان را در نظر داشته باشیم".
جنبش انقلابی مردم ایران از سه ماه پیش آغاز شده است و مسلما روزهای پیش رو پر از بالا و پایین‌ها و رویدادهای متنوع خواهد بود. استقامت و بردباری بی‌شک نیاز جنبش برای رد کردن موانع مختلف و رسیدن به پیروزی نهایی است.
گفتنی ست دوچرخه سواران روز سه شنبه در میان استقبال گرم ایرانیانی که در نیویورک گرد آمده بودند به آنجا رسیدند و به دیگر معترضان پیوستند.
عکس های این مراسم را در بخش گالری عکس شهروند ببینید.
