چهارشنبه ۵ اکتبر ـ چهارشنبه ۱۲ اکتبر

تحریم چهار وزیر ایران؛ تغییر رویکرد اتحادیه اروپا

رادیو آلمان: درمیان ۲۹ مقام ایرانی که جدیدا از سوی اتحادیه اروپا مورد تحریم قرار گرفتند، نام ۴ وزیر کنونی و یک وزیر سابق قرار دارد. یک کارشناس این اقدام اتحادیه اروپا را نشانه‌ی دیگری از تغییر موضع اروپا نسبت به ایران می‌داند.

وزرای کشور، اطلاعات، دادگستری و فرهنگ و ارشاد ایران در لیست جدید تحریم‌شدگان اتحادیه اروپا قرار گرفته‌اند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، وزرای خارجه اتحادیه اروپا که دوشنبه شب ۱۸ مهر در لوکزامبورگ جلسه داشتند، صدور ویزای اتحادیه اروپا برای ۲۹ مقام ایرانی را ممنوع کردند. همچنین دارایی‌های این افراد نیز در اتحادیه اروپا توقیف می‌شود. فهرست کامل اسامی این ۲۹ نفر قرار است تا پایان روز سه‌شنبه ۱۹ مهر منتشر شود.

حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات، مصطفی محمد نجار، وزیر کشور، محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد، مرتضی بختیاری وزیر دادگستری و صادق محصولی، وزیر پیشین کشور که مسئول برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ بود، در میان تحریم شدگان معرفی شده‌اند.

خبرگزاری فرانسه به نقل از دیپلمات‌های اروپایی گزارش داده که تعقیب و دستگیری مخالفان علت تحریم حیدر مصلحی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی است. همچنین نقش پررنگ محمد حسینی وزیر ارشاد در اعمال سانسور مطبوعات باعث تصمیم اروپا بر تحریم وی شده است. تهدید و تحت فشار قرار دادن مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از ایران نیز اتهام وزیر دادگستری جمهوری اسلامی است.

به گفته‌ی یک دیپلمات اتحادیه اروپا، یک دادستان، یک قاضی و یک استاندار نیز در لیست تحریم‌شدگان جدید قرار دارند. وی همچنین تاکید کرده که اتحادیه اروپا با دقت، وخیم‌تر شدن وضعیت حقوق بشر در ایران در دو سال اخیر را تحت نظر قرار داده است.

علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه، فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و رستم قاسمی، وزیر نفت ازجمله مقامات ایرانی هستند که قبلا در لیست تحریم‌شدگان اتحادیه اروپا قرار گرفته بودند، اما به هرسه نفر آنان اجازه سفر به اروپا و شرکت در نشست‌های بین‌المللی داده شده بود.

Bildunterschrift: دکتر مهران براتی، تحلیلگر سیاسی مقیم برلین اما معتقد است یک تفاوت اساسی میان تحریم‌های قبلی و کنونی وجود دارد. او در این باره به دویچه وله می‌گوید: «همانطور که اطلاع دارید تحریم‌های پیشین اتحادیه اروپا علیه ایران اکثرا در ارتباط با مسئله اتمی و علت آن خودداری ایران از قطع کردن غنی سازی اورانیوم بود. اما از ابتدای سال جاری میلادی اتحادیه اروپا افراد معینی را که گفته می‌شود به نحوی از انحاء در سرکوب مردم و نقض حقوق بشر و یا در شکنجه‌ها دست داشته ‌و به عنوان بازوهای اجرایی حکومت این اعمال را انجام داده‌اند، تحت تحریم قرار داده است. این مسئله جدید است و تا به حال چنین مسئله‌ای به این شکل در اتحادیه اروپا رسم نبوده است».

اما وزرای جدیدا تحریم‌شده جزو دیپلمات‌های کم‌سفر به حساب می‌آیند. وزیر کشور، دادگستری یا اطلاعات و حتی وزیر فرهنگ معمولا سفر اروپایی ندارند. بنابراین، این پرسش پیش می‌آید که ممنوعیت سفر این افراد به اروپا چقدر می‌تواند مهم و تاثیرگذار باشد.

آقای براتی در پاسخ به این پرسش می‌گوید: «تاثیر اصلی، خود این تصمیم است. این که اینها کم به این کشورها سفر بکنند یا زیاد، مسئله بی‌اهمیتی است. وقتی در رابطه با مرتضی بختیاری وزیر دادگستری گفته می‌شود که به دلیل سازماندهی کردن شماری از برنامه‌ها برای تعقیب و اذیت و آزار ایرانیان خارج از کشور مورد تحریم قرار گرفته، این یعنی الان در سیاست خارجی کشورهای اروپایی هم مسئله جدیدی اتفاق می‌افتد و گویا این ترس و وحشت به وجود آمده که الان مانند دورانی که آقای فلاحیان و سعید امامی در وزارت اطلاعات بودند احتمال و خطر تعقیب مخالفان دولت در خارج از کشور وجود دارد و این هشداری است به دولت ایران که اهمیت سیاسی زیادی دارد. اما اینکه تا چه حد انجام بگیرد این مسئله ثانوی است».

هشدار به سوریه

دولت ایران از سوی کشورهای غربی به همکاری با دولت سوریه در سرکوب مخالفان متهم شده است. اتحادیه اروپا اخیرا چند فرمانده سپاه پاسداران را به اتهام کمک به سرکوب معترضان سوریه تحریم کرد.

آقای براتی با اشاره به عدم موفقیت شورای امنیت سازمان ملل در تصویب قطعنامه تحریمی علیه سوریه، تحریم‌های جدید علیه ایران را یک هشدار اتحادیه اروپا به سوریه نیز می‌داند.

این تحلیل‌گر سیاسی می‌گوید: «این تحریم‌ها یکی از عکس‌العمل‌هایی است که در این رابطه انجام گرفته و احتمالا پیامی است به دولت کنونی سوریه که اگر کشورهای اروپایی یا کشورهای عضو سازمان ملل نمی‌توانند در سوریه دخالت کنند ولی امکانات دیگری دارند. بنابراین تحریم کنونی اتحادیه اروپا علیه ایران از نظر سیاسی و در کل منطقه بسیار حائز اهمیت است».

 

دو مستندساز آزاد شدند

 

بی بی سی: ناصر صفاریان و محسن شهرنازدار دو مستندساز ایرانی که به اتهام همکاری با شبکه فارسی بی بی سی بازداشت شده بودند، آزاد شدند.

بنا به گزارش‌ها، این دو روز یکشنبه ۱۷ مهر (۹ اکتبر) و پس از حدود سه هفته بازداشت، از زندان اوین آزاد شدند.

صفاریان، نایب رییس انجمن مستندسازان سینمای ایران، می گوید با وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده است.

پیشتر وبسایت انجمن مستندسازان ایران با انتشار خبری کوتاه نوشته بود که صفاریان و شهرنازدار آزاد شده اند، اما جزئیات بیشتری در این زمینه ارائه نکرده بود.

صفاریان که کار خود را در مطبوعات با نوشتن نقدهای سینمایی آغاز کرد، تاکنون چند فیلم مستند را کارگردانی کرده که از آن میان، می توان به فیلم های سه گانه او در باره فروغ فرخزاد، شاعر معاصر و فیلم “وقت خوب مصائب” در باره احمد رضا احمدی، شاعر معاصر، اشاره کرد.

محسن شهرنازدار، روزنامه نگار و مستندساز است. فیلم وی با نام “از خانه شماره ۳۷” به روایت آخرین روزهای زندگی صادق هدایت، نویسنده معاصر اختصاص دارد. فعالیت عمده او در مطبوعات و در حوزه موسیقی است.

بر اساس گزارش سازمان عفو بین الملل این دو مستند ساز همراه با هادی آفریده، شهنام بازدار، مجتبی میرطهماسب و کتایون شهابی به اتهام “همکاری با تلویزیون فارسی بی بی سی” در روز ۲۶ شهریور ( ۱۷ سپتامبر) بازداشت شدند و بعدا برخی مقام‌های حکومتی ایران آنها را به خاطر پخش آثارشان از تلویزیون بی بی سی، به ارتباط با شبکه های جاسوسی و اقدام علیه مصالح کشور متهم کردند.

در بیانیه ای که وزارت اطلاعات ایران منتشر کرد، آمده بود که بازداشت شدگان “از طریق فعالیت‌های زیرزمینی و غیرقانونی در قبال دریافت وجوه کلان از مجاری پنهان و با روش‌های پیچیده پول‌شویی که معمولا مورد استفاده سرویس‌های جاسوسی می‌باشد، ماموریت‌های ضد ملی محوله از طرف ستاد ارتباطات پوششی و مرکز عملیات روانی سرویس اطلاعاتی انگلستان موسوم به بی‌بی‌سی را دنبال می‌کردند.”

در مقابل، بی بی سی اعلام کرد که آثار این افراد در جشنواره ها و سایر رویدادهای بین المللی به نمایش در آمده و بی بی سی نیز به شیوه رایج برای پخش در یک برنامه خاص فیلم های مستند، حق پخش این فیلم‌ها را خریداری کرده است.

بی بی سی تاکید کرده است که این افراد، مستندسازان مستقل بوده اند و این رسانه آنها را در استخدام نداشته و آثاری که از آنان به نمایش گذاشته شده نیز به سفارش بی بی سی ساخته نشده بود.

بی بی سی همچنین تاکید کرده که هیچ کارمندی در ایران ندارد و کسی در این کشور با بی بی سی همکاری نمی کند.

از قول یکی از اعضای خانواده بازداشت شدگان نقل شده است که رادیو و تلویزیون دولتی ایران یکی از شاکیان این پرونده است.

درخواست جشنواره های سائوپولو و بوسان

در جریان برگزاری جشنواره های فیلم در سائوپولو برزیل و بوسان کره جنوبی نیز از مقامهای ایران درخواست شد این مستندسازان زندانی را آزاد کنند.

مستند “صدای دوم” از مجتبی میرطهماسب در جشنواره بین المللی سائوپولو به نمایش درآمد.

در شانزدهمین جشنواره بین المللی بوسان نیز بیانیه ای در حمایت از مستندسازان بازداشت شده در ایران منتشر شد.

پیشتر نیز چند جشنواره سینمایی دیگر و نیز نهادهای مدافع حقوق بشر از جمله عفو بین الملل، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط این مستندسازان شده بودند.

همچنین شماری از سینماگران و هنرمندان دنیا با بازداشت شدگان و خانواده آنها ابراز همدردی کرده‌اند. از جمله، پل هگس، فیلمنامه‌نویس سرشناس کانادایی و برنده جایزه اسکار، جایزه خود از جشنواره فیلم زوریخ را به این مستندسازان ایرانی اهدا کرده است.

 

نقض حکم اعدام ندرخانی از سوی دیوان عالی ایران

 بی بی سی : دیوان عالی ایران اعلام کرد که حکم اعدام یوسف ندرخانی، به اتهام ارتداد نقض شده است.

در اطلاعیه دیوان عالی کشور که خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، منتشر کرده، علت این تصمیم “نقص تحقیقات” عنوان شده است.

با این حال این اطلاعیه تاکید می کند که پرونده آقای ندرخانی که قبلا مسلمان بوده ولی سپس مسیحی شده و اقدام به ترویج این دین کرده، مختومه نشده است، بلکه جهت تکمیل دادرسی و رفع نواقص به دادگاه صادرکننده رای بازگردانده شده است.

این اطلاعیه همزمان با افزایش فشارهای بین المللی به ایران برای لغو حکم اعدام آقای ندرخانی منتشر شده است. پیشتر سخنگوی قوه قضاییه گفته بود که برای این کشیش مسیحی حکم اعدام صادر نشده است.

در گزارش های مربوط به حکم اعدام یوسف ندرخانی، ۳۳ ساله، آمده است که او در سن نوزده سالگی از اسلام به مسیحیت گروید و هنگام بازداشت، رهبری یک گروه کوچک از مسیحیان تبشیری به نام “کلیسای ایران” را برعهده داشت.

آقای ندرخانی در اکتبر سال ۲۰۰۹ بازداشت و ظاهرا براساس قوانین شریعت، به جرم ارتداد محاکمه و به اعدام محکوم شد.

این حکم در سپتامبر سال ۲۰۱۰ میلادی به تایید دادگاه تجدید نظر استان گیلان رسید، اما آقای ندرخانی خواستار تجدید نظر دیوان عالی کشور در این حکم شد.

در ماه ژوئیه سال جاری، وکیل مدافع ندرخانی به خبرگزاری فرانسه گفت که دیوان عالی کشور حکم اعدام را لغو کرده و پرونده را به دادگاه رشت بازگردانده است، اما اخیرا گزارش شد که دادگاه استان گیلان بار دیگر او را به اعدام محکوم کرده است.

اگرچه مسیحیت یکی از ادیانی است که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آن را به رسمیت می شناسد، اما در توجیه صدور حکم اعدام برای مرتدان، گفته شده است که براساس قوانین شرع، مسلمانان حق ندارند از دین خود بازگردند و به ادیان دیگر، حتی دین “اهل کتاب”، بگروند و چنین اقدامی ارتداد خوانده می شود و مستوجب مجازات سنگین است.

گروه ها و شخصیت های برجسته ایرانی و خارجی از جمله دزموند توتو، اسقف اعظم آفریقای جنوبی و برنده جایزه صلح نوبل، از حکومت ایران خواسته اند که آقای ندرخانی را آزاد کند.

 

جامعه جهانی بهائی خواهان آزادی کشیش مسیحی محکوم به اعدام شد

 

سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی ـ جامعۀ جهانی بهائی به خواستاران آزادی یوسف ندرخانی، کشیش مسیحی ساکن رشت در ایران، پیوسته است.

در بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی آمده است:

ما به موج جهانی اعتراض به محکومیت کشیش یوسف ندرخانی می پیوندیم و خواهان آزادی او هستیم.

این که یک دادگاه قانونی کسی را که اجدادش مسلمان بوده­اند و آزادانه تصمیم گرفته که مسیحی باشد محکوم کند، نمونۀ دیگری از قساوت مقامات ایرانی علیه مردم این کشور است.

اعلان عمومی اخیر مبنی بر تغییر اتهامات مطرح شده علیه آقای ندرخانی که در نتیجۀ اعتراض جهانی به محکومیت او انجام شد، بیش از پیش بی‌­ضابطه بودن تصمیمات نظام قضائی ایران و فقدان علنی عدالت در این شرایط را آشکار می کند.

حکمی که برای او تعیین شده نه تنها قابل انتقاد است، بلکه نقض همۀ معیارهای قانونی، اخلاقی، روحانی و انسانی نیز به شمار می­آید.

کدام حکومت امروزی در جهان می­تواند منطقاً تصمیم بگیرد که حق سرکوب آزادی عقیده را دارد؟ عقیده چیزی نیست که بتوان از کسی بازگرفت یا بر سرش معامله کرد؛ به باور قلبی، فکری و روحی مربوط است که فراتر از حوزۀ نظارت هر حکومتی است.

جامعۀ بهائی شرایط چالش برانگیزی را که اقلیت­ها در ایران امروز با آن مواجه­اند، به خوبی درک می­کند. و حال روشن است که اقلیت­هائی که به ظاهر توسط دولت به رسمیت شناخته شده­اند نیز مانند آنها که هیچ حقوقی ندارند، در مرتبۀ پائین­تری نسبت به اکثریت قرار دارند.

در اینجا نیازی نیست فهرست بی­پایان اعدام­ها، شکنجه­ها، محکومیت­های زندان، محرومیت­ها و مصیبت­های دیگری که بر مردم سخت­آزمودۀ ایران وارد می­آید، تکرار شود.

آنچه نمایندگان آن کشور در صحنۀ جهانی اظهار می­دارند، با رفتاری که در کشور با مردم خود نشان می­دهند، تناقض دارد. امّا مقامات ایرانی آزادانه به کشورهای دیگر سفر می­کنند و به آنها برای انتشار اکاذیب خود و انکار رفتار بی­رحمانه با شهروندان­شان و تظاهر به خیرخواهی برای مردم جهان فرصت داده می­شود.

باید برای آگاه کردن جهانیان از تزویر حکومتی که در سطح وسیع و مداوم بر مردم خود ظلم می­کند، اقدامات گسترده­تری انجام داد.

باید برای آگاه کردن بشریت از آنچه در ایران می­گذرد و یادآوری امکان تکرار خاطرۀ هول­آورِ اقدام نکردن علیه اشاعۀ نفرت توسط حکومت­ها، به تلاش گسترده­تری دست زد.

 

ایران به “طراحی توطئه تروریستی در آمریکا” متهم شد

 

رادیو آلمان: آمریکا ایران را به طراحی نقشه ترور سفیر عربستان و حمله به سفارتخانه‌های عربستان و اسرائیل متهم کرده است. وزیر دادگستری آمریکا و رئیس اف بی آی در یک کنفرانس مطبوعاتی از جزئیات “توطئه” و دستگیری یک ایرانی خبر دادند.

اریک هولدر، وزیر دادگستری آمریکا و رابرت مولر، رئیس پلیس داخلی آمریکا (اف بی آی) ایران را به دست داشتن در طراحی توطئه‌ای برای حمله به سفارت‌های عربستان و اسراییل در آمریکا و کشتن سفیر عربستان متهم کرده‌اند.

دو مقام یادشده روز سه‌شنبه (۱۱ اکتبر/ ۱۹ مهر) در یک کنفرانس خبری در واشنگتن، از انتشار کیفرخواست در نیویورک برای دو ایرانی به نام‌های غلام شکوری و منصور ارباب سیار خبر دادند. این دو ظاهراً با طراحی سپاه قدس (شاخه سپاه پاسداران) و از طریق همکاری با اعضای کارتل قاچاق مواد مخدر در مکزیک قصد انجام ترورهای یادشده را داشته‌اند. به گفته‌ی اریک هولدر، ایران به این کارتل مواد مخدر برای انجام این منظور یک و نیم میلیون دلار پرداخت کرده است.

دو مقام آمریکایی مسئولان ارشد ایران را به آگاهی و دست‌داشتن در توطئه یادشده متهم کرده‌اند. وزارت خارجه آمریکا نیز در بیانیه‌ای گفته است که تشدید استفاده ایران از خشونت نشان‌دهنده آن است که این کشور قصد تغییر رویه خود را ندارد. در این بیانیه آمده است که تحریم‌ها و فشارها علیه سپاه پاسداران شدت خواهد گرفت.

به گفته مقام‌های آمریکایی ارباب سیار که از بستگان شکوری است و پاسپورت ایرانی دارد هم‌اکنون در آمریکا در بازداشت به سر می‌برد. ولی شکوری در ایران است.

بر اساس گزارش منتشر شده منصور ارباب سیار روز ۲۹ سپتامبر در مکزیک دستگیر شده و سپس به نیویورک انتقال یافته است. اریک هولدر اظهار داشته است که این توطئه از سوی “سران ارشد سپاه قدس و همچنین نظامیان بلندپایه ایران” برنامه‌ریزی شده بوده است.

در همین حال کاخ سفید کشف این توطئه را مورد قدردانی قرار داده و آن را دستاورد مهمی برای سرویس‌های اطلاعاتی و قانونی آمریکا خوانده است. همچنین اعلام شده است که باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا به سازمان‌های مرتبط دستور همکاری کامل با این تحقیقات را صادر کرده است. در بیانیه کاخ سفید آمده است: «رییس‌جمهور در ابتدا در ماه ژوئن در جریان این مسئله قرار گرفت و به مأموران دستور داد تا تمامی حمایت‌های لازم برای انجام تحقیقات در این زمینه را فراهم آورند.»

به گفته‌ی اریک هولدر‌، دولت ایالات متحده هر چه سریعتر اقدامات نامشخصی را علیه دولت ایران به کار خواهد گرفت. به گفته‌ی دادستان‌های آمریکایی منصور ارباب سیار، ۵۶ ساله، ناآگاهانه به یکی از خبرچین‌های دایره مبارزه با مواد مخدر پیشنهاد همکاری در این طرح را داده است. این خبرچین که خود را به عنوان یکی از اعضای کارتل‌های مواد مخدر مکزیک جا زده بوده است، چندین بار با منصور ارباب سیار در مکزیک دیدار کرده است. گفته می‌شود که ارباب سیار از مجموع یک و نیم میلیون دلار، صد هزار دلار را پرداخت کرده بوده است. دادستان‌های آمریکایی گفته‌اند که چنانچه اتهامات منصور ارباب سیار در دادگاه ثابت شوند، می‌تواند برای وی حکم حبس ابد صادر شود.

پیریت برارا، دادستان ایالات متحده در منهتن نیز که در کنفرانس خبری واشنگتن حضور داشت، خاطرنشان ساخت: «ما اجازه نخواهیم داد که کشورهای دیگر از خاک ما به عنوان صحنه نبرد استفاده کنند.»

در همین حال هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا نیز پس از کشف این توطئه از اعمال تحریم‌های بیشتر علیه مقامات ایرانی خبر داده است.

رامین مهمان پرست، سخنگوی وزارت خارجه ایران در واکنش به اظهارات مقام‌های آمریکایی، با “محکوم کردن هرگونه عملیات تروریستی”، رفتار آمریکا را “مبتنی بر سیاست‌های خصمانه و دیرینه محور آمریکایی ـ صهیونیستی‌‌‌‌” خواند و آن را در راستای “سناریوسازی تفرقه افکنانه از سوی دشمنان اسلام و منطقه” توصیف کرد. وی گفت که “روابط جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی مبتنی بر احترام متقابل است و تحت‌الشعاع ادعاهای مقام‌های آمریکایی قرار نخواهد گرفت.”

 

کهریزکی دیگر در تبریز؛ شرح تکاندهنده وضعیت زندانیان

آراز نیوز : بنا به خبرهای رسیده, در حال حاضر زندانی دیگر با شرایط بسیار اسفناک و غیرقابل تحمل مانند کهریزک در تبریز ساخته شده است.

یک زندانی که مدتی در این بازداشت گاه بوده، جزییات را شرح داده است. محل این زندان، در تبریز – روستای بیگلو، ممقان، که به آن شورآباد می گویند. دقیقا یک ساعت فاصله با تبریز و یک ساعت با ارومیه ساخته شده است. نام فرمانده قرارگاه (که این زندان در آن قرار دارد): سرهنگ فخرعلی قلی زاده است. یکی از بازداشتی ها که مدتی در این زندان بوده، شرایط آن را چنین شرح داده است: این زندان، زندانی غیرعلنی است. از بیست کانتینر تشکیل شده است. فاصله هر کانتینر با کانتینر بعدی یک متر است. درون هر کانتینر ۵۰-۴۰ نفر از دستگیر شدگان وقایع تبریز و ارومیه و سایرین بصورت بسیار فشرده جای داده شده اند. این زندان بدون سرویس بهداشتی است و هیچ کسی هم نمی تواند برای هواخوری یا دستشویی از کانتینر بیرون برود.

غذای زندانیان فقط آب و نان و بعضی وقت ها شاید سیب زمینی با تخم مرغ آب پز است. از یک دریچه کوچک در بدنه کانتینر به زندانی ها غذا می دهند، بدون هیچگونه بشقاب یا قاشقی یا ….زندانی ها همان جا در کانتینر با دست هایشان غذا می خورند و همان جا هم مجبورند دستشویی کنند. بوی تعفن همه جا را فراگرفته و امکان تنفس را برای زندانیان بسیار سخت کرده است.

این زندانی که مدتی در این بازداشتگاه بوده، به تازگی از این زندان آزاد شده است. وی آنقدر تحت فشار روحی قرار دارد که در حال حاضر دوست ندارد و نمی تواند کسی را ببیند. حرف زدن برای او سخت است. او فقط پنج دقیقه زبان باز کرد و با یکی از دوستان نزدیک خودش صحبت کرد و چند کلمه ای گفت. بعد از دستگیری و ضرب و شتم و شکنجه زیاد با سیم و کابل در تبریز، وی را چشم بسته از تبریز به این زندان بردند و بعد از سه هفته زندگی در این زندان که مانند جهنمی برای زندانیان بود، او را چشم بسته برگرداندند. وی در حال حاضر در شرایط روحی بسیار بدی بسر می برد. این زندانی، بی گناه و فقط به جرم آزادیخواهی دستگیر شد. اما با کلی تلاش و التماس و جستجو و خرج پول برای دادن به این و آن مامور، محل وی توسط خانواده اش پیدا شد و با انبوه رشوه و باج که توسط مزدوران گرفته شد، نهایتا با سی میلیون تومان رشوه و صد میلیون تومان وثیقه آزاد شدو با وضعیت بسیار ضعیف و رنجور به خانه اش برگشت.

در حال حاضر، سایر بازداشتی هایی که در این زندان به سر می برند در شرایط وحشتناکی به لحاظ جسمی و روحی به سر می برند و می بایست اطلاع رسانی و اقداماتی جدی برای اطلاع از وضعیت آنها صورت گیرد.

  

یک سال حبس تعزیری و ۹۰ ضربه شلاق برای مرضیه وفامهر

 حکم یک سال حبس تعزیری و ۹۰ ضربه شلاق برای مرضیه وفامهر صادر شد.

به گزارش خبرنگار کلمه، این حکم که روز گذشته از سوی دادگاه صادر شده به درخواست وکیل وی برای تجدید نظر ارسال شده است.

مرضیه وفامهر، همسر ناصر تقوایی و بازیگر فیلم “تهران من حراج” اوایل تیرماه سال جاری بازداشت شده است. ناصر تقوایی، فیلمساز معروف ایرانی همان زمان اعلام کرده بود که همه عوامل بازداشت شده فیلم «تهران من، حراج»، با قرار وثیقه آزاد شده اند اما همسرش، مرضیه وفامهر، در زندان قرچک ورامین نگهداری می شود.

بر اساس گزارش ها علت بازداشت این هنرمند بازی در فیلم «تهران من، حراج» اعلام شده است و این در حالیست که تقوایی معتقد است مجوز ساخت از سوی وزارت ارشاد داشته و برخلاف شایعات مطرح شده، زیر زمینی نبوده است.

فیلم «تهران من، حراج» ساخته گراناز موسوی، فیلمساز ایرانی مقیم استرالیا است و تقوایی می گوید او این فیلم را به عنوان پایان نامه خود ساخته است. این فیلم دختر هنرمندی را به تصویر می کشد که در یک جشن با یک پسر جوان ایرانی که ساکن استرالیا است آشنا می شود و در تلاش است به اتفاق او از ایران برود.

طی ماه های اخیر فشارها بر هنرمندان روز به روز افزایش یافته و تعدادی از مستندسازان و بازیگران بازداشت و ممنوع الخروج شده و یا تحت فشارهای حقوقی و قضایی وادار به سکوت و انفعال شده اند.

 

زنی دیگر در ایران قربانی اسیدپاشی شد

سیما که تنها ۱۸ سال دارد، توسط خواستگار قبلی اش در اردبیل که ظرف حاوی دو لیتر اسید در اختیار داشت، مورد حمله قرار گرفت و در این حادثه فرزند کوچک وی و دو تن از همسایگانشان نیز قربانی شدند. سیما هم اکنون در وضعیت وخیمی بسر می‌برد.

میزان اسید به حدی بوده که خودرو پارک شده در خیابان و در منزل وی باعث سوختگی و ریزش رنگ شده است. سیما در لحظه حادثه با فداکاری تنها توانسته است با دور کردن فرزند خود، از ریختن بیشتر اسید بر سر و صورت دخترش جلوگیری کند.

گفته می شود فرد اسیدپاش در یکی از شهرهای مرزی ایران توسط نیروی انتظامی دستگیر شده است.

 

جایزه صلح نوبل ۲۰۱۱ به حامیان حقوق زنان رسید

 رادیو آلمان: یک بانوی یمنی و دو بانوی لیبریایی به خاطر تلاش برای ارتقای نقش زنان و دفاع از حقوق بشر به عنوان برگزیدگان جایزه‌ی صلح نوبل سال ۲۰۱۱ معرفی شدند. این خبر را رئیس کمیته‌ی نوبل نروژ پیش از ظهر جمعه، ۱۵ مهر در اسلو اعلام کرد.

توکل کرمان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های جنبش اعتراضی یمن و از سخت‌کوش‌ترین مدافعان حقوق زنان در این کشور و منطقه به شمار می‌رود. دو بانویی که او جایزه‌ی نوبل سال ۲۰۱۱ را با آنها تقسیم می‌کند شهروندان نام‌آشنایی از کشور آفریقایی لیبریا هستند؛ الن جانسون سیرلیف نخستین رئیس جمهور زن آفریقا و لیما گبووی فعال ۳۹ ساله‌ی حقوق بشر.

کمیته‌ی نوبل علت انتخاب سیرلیف و گبووی را نقش مهم آنها در پایان دادن به جنگ‌های داخلی ۱۳ ساله در لیبریا و فعالیت‌هایی است که برای تحکیم صلح و حمایت از حقوق زنان داشته‌اند. الن جانسون سیرلیف ۷۲ ساله پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۶ میلادی بر اساس الگوی جنبش مدنی در آفریقای جنوبی کمیته‌ای تشکیل داد که محور اصلی فعالیت‌ش بازیافتن حقیقت و فراهم ساختن زمینه‌ی آشتی ملی بود.

رئیس جمهور لیبریا در سال‌های گذشته نیز به عنوان یکی از نامزدان دریافت جایزه صلح نوبل مطرح بوده است.

لیما گبووی که تحصیلات خود را در ایالات متحده به پایان رسانده نیز یکی از زنانی است که در گذار کشورش از خشونت و بی‌ثباتی به آرامش نقش مهمی بر عهده داشته است. او از سال‌ها پیش تشکل‌هایی را سازمان داده است که در پیشبرد مبارزه‌های مسالمت‌آمیز علیه فقر و خشونت علیه زنان و کودکان سهمی به‌سزا داشته‌اند.

فعال یمنی و “بهار عربی”

کمیته‌ی صلح نوبل علت برگزیدن توکل کرمان، به عنوان یکی از برندگان جایزه صلح امسال را فعالیت‌های او در حمایت از حقوق زنان، دموکراسی و آزادی عنوان کرده است. این روزنامه‌نگار ۳۲ ساله در ماه‌های گذشته در اغلب حرکت‌های اعتراضی در صنعا در میان معترضان و اغلب در صف نخست جا داشته است.

 در روزها و هفته‌های گذشته، مطابق معمول هر سال نام افراد و نهادهای متفاوتی به عنوان برگزیدگان احتمالی نوبل صلح ۲۰۱۱ مطرح شده بودند. فعالان جنبش‌های موسوم به “بهار عربی” از نام‌هایی بودند که بیشتر به گوش می‌خوردند. احتمال می‌رفت شماری از فعالان مدنی، وبلاگ‌نویسان و فعالان شبکه‌های اجتماعی تونس و مصر که در خیزش‌های مردمی در این کشورهای نقش داشته‌اند برندگان نوبل صلح امسال شوند. شاید حضور کارمان در بین برندگان بی‌ارتباط با “بهار عربی” نبوده باشد.

جایزه صلح نوبل که رقم آن به حدود یک میلیون و یک صد هزار یورو می‌رسد در سال گذشته به لو شیابائو معترض زندانی چینی تعلق گرفت.

با توجه به سابقه فعالیت‌های سه بانویی که برندگان مشترک امسال معرفی شده‌اند، انتظار می‌رود این انتخاب با استقبال فراوانی روبرو شود.

 

دولت برمه در پی اعلام عفو عمومی، ۶ هزار زندانی را آزاد کرد

 

رادیو آلمان: در میانمار (برمه سابق) ۶۰۰۰ تن از زندانیان این کشور آزاد شدند. آزادی این زندانیان به خاطر قانون عفو عمومی‌ای است که به تصویب دولت این کشور رسیده. به گزارش خبرگزاری رویترز ۳۰۰ تن از این افراد به دلایل سیاسی زندانی بودند. در میان آزاد‌شدگان زرگنار، هنرمند بزرگ میانماری نیز دیده می‌شود. او سه سال پیش در ابتدای دستگیری به ۵۹ سال زندان محکوم شد. دوران محکومیت زرگنار بعدها به ۳۵ سال زندان کاهش یافت.

عفو عمومی در میانمار به زندانیانی اختصاص دارد که خطری برای امنیت کشور محسوب نمی‌شوند. آزادی ۲۱۰۰ زندانی سیاسی در میانمار از خواست‌های چندین ساله جامعه جهانی و شرط از میان رفتن تحریم‌های جهانی علیه برمه بوده است.