شهروند ـ یکی از مهمترین اصول تربیتی بخصوص در سنین پایین شرکت در کارهای گروهی و جمعی ست. در واقع از این طریق است که بچه ها آموزش می بینند که چگونه با جمع و برای جمع کار کنند و استعدادها و خلاقیت هایشان را کشف کنند و رشد دهند. از شرکت در کارهای جمعی ست که روح همکاری و مشارکت در بچه ها بیدار می شود. آنان در طول کار جمعی می آموزند که تفاوت هایشان با یکدیگر نه برایشان امتیاز مثبت می آورد و نه منفی. در واقع از طریق این گونه مشارکت هاست که بچه ها می توانند اصول اولیه حقوق بشر را یاد بگیرند و در زندگی روزمره شان به کار برند. به همین دلیل برنامه هایی که چنین اهدافی را دنبال می کنند بسیار ارزشمند و سودمند اند.
دانیال در کنار دیگر دوستانش در تمرین بر روی صحنه
برنامه ی “به دنبال غریزه” (FYI = FOLLOW YOUR INSTINCT) هدفش این است که اعتمادبه نفس بچه ها را بالا ببرد و به آنها جرأت دهد تا از طریق موسیقی، ورزش و برنامه های فرهنگی ـ هنری دیگر در مقابل جمع ابراز وجود کنند.
این کار را در کلاس های مختلف تمرین رهبری، اعتماد به نفس و حضور بر صحنه همراه با فعالیت های تفریحی به بچه ها یاد می دهند.
این برنامه کارش را بر اساس فلسفه ای سامان داده. آنها می گویند: کارشان مقابله با “هراس از در جمع صحبت کردن” است. هراس، ترس شدید یا غیرمنطقی یا بیزاری نسبت به چیزی ست. ترس از مرگ، از پرواز، از عنکبوت، و … ولی بعضی ها هم هستند که از اینکه در مقابل جمع صحبت کنند هراس دارند. پس باید با این هراس با تمرین مقابله کرد.
این سازمان اعتقاد دارد که فرد هرچه از سنین کودکی در مقابل جمع، چه کوچک و چه بزرگ، صحبت کند، هم اعتمادبه نفس خود را بهبود می بخشد و هم بر روی زندگی بزرگسالی اش تأثیر مثبت خواهد داشت.
برنامه ی “به دنبال غریزه” روی غلبه بر این ترس تمرکز کرده و با هنرهای نمایشی، ورزش و فعالیت های فرهنگی در راه رسیدن به هدف می کوشد.
این برنامه اعتقاد دارد که بچه ها نه تنها نیاز به رساندن صدایشان دارند، بلکه به آنها فرصت شنیدن هم داده می شود.
دانیال لواسانی در کنار سرپرست برنامه به دنبال غریزه
امسال برنامه ی FYI به مدت شش هفته در کمپ تابستانی Family Day برگزار شد. از بین ۶۰۰ شرکت کننده ۲۱ نفر انتخاب شدند که در اولین کنسرت دسته جمعیFYI Culture Fest روز اول اکتبر در Toronto Centre for The Arts شرکت کنند. تنها ایرانی‌انتخاب شده در این برنامه “دانیال لواسانی” ۹ ساله بود.
دانیال که متولد تورنتوست و در کلاس چهارم دبستان درس می خواند، از کودکی علاقه ی زیادی به موسیقی و رقص داشته، و برنامه ی ویگلز که توام با رقص و آهنگ بود از شوهای مورد علاقه ی تلویزیونی اش بود. او همیشه در خانه با خودش می خواند و تمرین رقص می کرد و همین باعث شد تا او بتواند اولین حضور حرفه‌ای خود را بر روی صحنه در سن ۹ سالگی داشته باشد.
به خانم و آقای لواسانی، پدر و مادر دانیل، برای تربیت چنین فرزند شایسته ای تبریک می گوییم و برای دانیال نیز در کارهای هنری اش آرزوی موفقیت و پیشرفت داریم. به امید اینکه این گونه برنامه‌ها بتوانند استعداد‌های بیشتری را شکوفا سازند. و با امید به این که تمام کودکان دنیا از چنین امکانات و مواهبی برخوردار شوند.
