می گویند، چه کسی این کسره اضافه اختصاصی را به دنبال واژه "روز" نهاده است تا آن را برای همیشه ازآن "زن" کند؟
شهروند ۱۲۷۲ ـ پنجشنبه ۱۱ مارچ ۲۰۱۰
گفتیم سیمین خانم سفر خوش، اما روزجهانی زنِ ما، بدون کلامی از شما؟ گفت هرگز بی کلامی برای زنان کشورم پای در راه سفرهای دور نمی گذارم. گفتیم سیمین خانم فردا راهی هستید پس روز زن چه از قول تان بنویسیم؟ گفت نیمه شب از هول گوشزدهای تان بیدار شدم و خواب و بیدار در دل برایتان چیزهایی نوشتم، زود قلم بردار و بنویس مباد که مجنونی سفر و پیری عمر همه را با خود ببرد… و چنین گفت:
می گویند، چه کسی این کسره اضافه اختصاصی را به دنبال واژه "روز" نهاده است تا آن را برای همیشه ازآن "زن" کند؟
می گویم، دست های ظریف و ساق و ساعد پیروزمندِ اوست که از هر درخت معرفت سیبی، و از هر کشتزار ارادت خوشه ای، توشه راه دراز سده ها کرده است تا او را بضاعت همسری و مادری و برابری بخشد.
"پس
مریزاد دستی که مرخستگان را
دوای دل و مرهم جان فرستد"
و خجسته باد روزی که ویژه این دست است.
