روز یکشنبه ۷ مارچ به دعوت سازمان زنان ۸ مارس (ایران ـ افغانستان) ـ کانادا، به مناسبت روز جهانی زن، یک گردهمایی در مقابل شهرداری نورت یورک

شهروند ۱۲۷۲ ـ پنجشنبه ۱۱ مارچ ۲۰۱۰


 

روز یکشنبه ۷ مارچ به دعوت سازمان زنان ۸ مارس (ایران ـ افغانستان) ـ کانادا، به مناسبت روز جهانی زن، یک گردهمایی در مقابل شهرداری نورت یورک برگزار شد. گرچه دوازده گروه و حزب و کانون و نشریه از این گردهمایی حمایت کرده بودند، اما متاسفانه تعداد کمی در این جمع حضور یافته بودند.

مراسم ساعت ۲ بعدازظهر با سرود انترناسیونال آغاز شد. فریدون فرهی با همراهی جمع خواننده ی این سرود بود. پس از آن آناهیتا رحمانی از طرف سازمان زنان ۸ مارس سخن گفت. او گفت، سی سال مبارزه ی زنان ایران علیه حجاب و قوانین اسلامی از سال ۱۳۵۷ در روز هشت مارس شروع شد. فریاد زدیم ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم. و تاکنون به مبارزات خودمان ادامه دادیم.

مونا پیام سازمان زنان هشت مارس را خواند. در بخشی از این پیام آمده است: ما امسال هشت مارس روز جهانی زن را در شرایطی برگزار می کنیم که در طی هشت ماه گذشته، زنان ایران در نبردهای خیابانی با اراذل و اوباش بسیجی و لباس شخصی های جمهوری اسلامی با یکی از بیرحم ترین رژیم های ضد زن در جهان جانبازی می کنند. … دلاوران بی باکی که جهانیان را شگفت زده کرده اند. اینان بردگان شورشی نظام جمهوری اسلامی اند. بیش از سی سال زنان بیشترین بار مظالم نظام و مقابله با منحط ترین حکومت را به دوش کشیده اند…

مریم از شورای پشتیبانی از مبارزات مردم ایران پیام این شورا را خواند… هشت مارس روز نه گفتن به حکومت جمهوری اسلامی ، به حجاب اجباری/ هشت مارس روز نه به ستم به انسان هایی که به دلیل جهت گیری های جنسی شان تحت فشارهای این رژیم و رژیم های دیگر در دنیا قرار می گیرند/ هشت مارس روز دفاع از آزادی بی قید و شرط بیان، روز آزادی زندانیان سیاسی و …

راشین دانشجوی دانشگاه تورنتو از شبکه جوانان ایرانی ـ افغان پیام این شبکه و نشریه ی این شبکه "ندای مردم" را خواند. او در پیامش ضمن تبریک پیشاپیش سال نو، به وضعیت سیاسی و زنان افغانستان و ایران پرداخت. 


 

جمیله شعری از غاده السمان شاعر سوریه ای خواند:

اگر به خانه‌ی من آمدی/ برایم مداد بیاور، مداد سیاه/ می‌خواهم روی چهره‌ام خط بکشم/ تا به جرم زیبایی در قفس نیفتم
یک ضربدر هم روی قلبم تا به هوس هم نیفتم!/یک مداد پاک کن بده برای محو لب‌ها/ نمی‌خواهم کسی به هوای سرخیشان، سیاهم کند!/یک بیلچه، تا تمام غرایز زنانه را از ریشه درآورم/ شخم بزنم وجودم را … بدون این‌ها راحت‌تر به بهشت می‌روم گویا!/ یک تیغ بده، موهایم را از ته بتراشم، سرم هوایی بخورد/ و بی‌واسطه روسری کمی بیاندیشم!/ نخ و سوزن هم بده، برای زبانم/ می‌خواهم … بدوزمش به سق/ … اینگونه فریادم بی صداتر است!/ قیچی یادت نرود،
می‌خواهم هر روز اندیشه‌ هایم را سانسور کنم!/ پودر رختشویی هم لازم دارم/ برای شستشوی مغزی!/ مغزم را که شستم، پهن کنم روی بند/ تا آرمان‌هایم را باد با خود ببرد به آنجایی که عرب نی انداخت./ می‌دانی که؟ باید واقع‌بین بود!/ صداخفه ‌کن هم اگر گیر آوردی بگیر!/ می‌خواهم وقتی به جرم عشق و انتخاب،/ برچسب فاحشه می‌زنندم/ بغضم را در گلو خفه کنم!/ یک کپی از هویتم را هم می‌خواهم/ برای وقتی که خواهران و برادران دینی به قصد ارشاد،
فحش و تحقیر تقدیمم می‌کنند،/ به یاد بیاورم که کیستم!/ ترا به خدا … اگر جایی دیدی حقی می‌فروختند/ برایم بخر … تا در غذا بریزم/ ترجیح می‌دهم خودم قبل از دیگران حقم را بخورم !/ سر آخر اگر پولی برایت ماند/ برایم یک پلاکارد بخر به شکل گردنبند،/ بیاویزم به گردنم …. و رویش با حروف درشت بنویسم:/ من یک انسانم/ من هنوز یک انسانم
من هر روز یک انسانم!

حوری صهبا از کانون پژواک مبارزات مردم ایران خاطره ی خود را از زنانی که در ایران به نام عروسان شیطان خوانده میشدند، گفت. اینها زنان ساده ای بودند که در نبود همسران در کوچه به تبادل اطلاعات و اخبار با یکدیگر می پرداختند و از همانجا از اخبار کار و بیکاری و دیگر خبرهای اطرافیان و آشنایان مطلع می شدند و از همین طریق منشا اقدامات جمعی و هماهنگ برای کمک به افراد بودند.

در بیانیه ی این کانون به مناسبت ۸ مارس آمده است: جنبش زنان باید با پیگیرترین نیروهای جامعه، کسانی که در نیمه راه توقف نکرده و مطالباتشان کمتر از مطالبات زنان نیست، متحد و شانه به شانه طومار قرنها جنایت و بی حقوقی و فرودستی را درهم پیچیده و نقطه پایانی بر حیات نکبت بار جمهوری اسلامی بگذارد. جنبش سوسیالیستی کارگران در طول تاریخ نشان داده است که پیگیرترین مبارز راه آزادی و برابری بوده است… جنبش زنان متحدی پیگیرتر از جنبش کارگری نخواهد یافت.

سوسن احمدی از سازمان دفاع از حقوق زن، پیام این سازمان را خواند. در بخشی از این پیام آمده است:

امروز در اینجا دور هم جمع شده ایم تا نه تنها روز جهانی زن را گرامی بداریم بلکه یاد تمام زنان و دختران جوانی را که به دست رژیم ضد زن و جنایتکار اسلامی سنگسار و اعدام و یا در خیابانها به قتل رسیده اند عزیز بداریم، یاد مریم ایوبی، عاطفه رجبی، دلارا دارابی، ندا آقاسلطان و بسیاری دیگر… امسال ۸ مارچ روز همبستگی بین المللی با زنان در ایران و مبارزاتشان اعلام شده است و همینطور روز پرت کردن حجاب ها. همانطور که همه می دانیم حجاب به حیات جمهوری اسلامی گره خورده است . جمهوری اسلامی با حجاب اجباری سر کار آمد و با مرگ حجاب هم سرنگون خواهد شد…

در ادامه پیام های دیگری از سوی نمایندگان گروه ها و سازمان های حامی خوانده شد.   

آناهیتا رحمانی با به سر کردن حجاب، به صورت نمادین، درددل زنی که زیر فشار حجاب سرکوب شده بیان کرد.

مهدی حسینی از حزب کمونیست ایران ـ کانادا، پیام این حزب را به مناسبت هشت مارس خواند. در این پیام آمده است: … برگزاری مراسم ۸ مارس همواره یکی از جلوه های جنبش رهائی زن علیه دیکتاتوری مذهبی و زن ستیز جمهوری اسلامی بوده است، ۸ مارس امسال پاسخی است به سیاست ها و اعمال زن ستیزانه هر دو جناح رژیم. اصلاح طلبان حکومتی از پیش اعلام کرده اند که حقوق و آزادی زنان را فقط در چهارچوب قوانین اسلامی مشروع می دانند. اینها از قبل به تعرض نیروهای سرکوبگر و دستجات بسیج و اوباش رژیم به صف زنانی که خواستها و مطالبات انسانی خود را مطرح می کنند مهر تایید کوبیده اند… رژیم تلاش می کند که با بگیر و ببند فعالین این جنبش مانع برگزاری این مراسم ۸ مارس شود و یا اینکه این مراسم و آکسیون ها به طور پراکنده و به دور از انظار عمومی برگزار شوند، در این شرایط باید تلاش کرد که این مراسم ها در قلب شهرها برگزار شود. فعالین و پیشروان رادیکال و سوسیالیست و آزادیخواه جنبش زنان باید علیرغم اختلافاتی که با هم دارند دست در دست هم دهند و برای هر چه با شکوه تر برگزار کردن ۸ مارس متحدانه عمل کنند.


 

حامیان این گردهمایی عبارت بودند از: شورای پشتیبانی از مبارزات مردم ایران، گروه فایت بک، جمعی از فعالان جنبش زنان در تورنتو، گروه بیسیک، کانون خاوران، آزادی و دمکراسی برای ایران، نشریه روشنگر، حزب کمونیست ایران ـ کانادا، نشریه ندای مردم، فدراسیون سراسری پناهندگان، کانون پژواک و گروه ندای صلح و آزادی.

 

گزارش تصویری این مراسم را در گالری عکس شهروند ببینید.