بی بی سی: پرستو فروهر می‌گوید که مقام‌های امنیتی ایران از برگزاری مراسم سالگرد قتل پدر و مادرش جلوگیری کرده‌اند.
رژیم هنوز پس از سیزده سال از یادآوری نام آنانی که به قتل رسانده وحشت دارد
خانم فروهر به بخش فارسی بی بی سی گفت که مأموران از حوالی ظهر امروز، اول آذر ۱۳۹۰، با مسدود کردن کوچه‌های اطراف منزل خانوادگی او در خیابان هدایت تهران، مانع از عبور و مرور مردم شده‌اند و به او نیز گفته‌اند که از خانه خارج نشود.
سیزده سال پیش در سی‌ام آبان ۱۳۷۷، داریوش فروهر و همسرش پروانه مجد اسکندری، دو فعال شناخته شده سیاسی و اجتماعی در منزل خود کشته شدند.
بعد از آن بود که به فاصله دو هفته اجساد محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، دو تن از اعضای کانون نویسندگان ایران نیز کشف شد.
این وقایع که با رعب و وحشت جامعه فرهنگی ایران روبرو شده بود به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد و سرانجام در دی ماه همان سال وزارت اطلاعات دولت محمد خاتمی، با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد که “معدودی از همکاران مسئولیت ناشناس، کج اندیش و خودسر این وزارت”، مرتکب این قتل ها شده‌اند.
خانم فروهر می‌گوید:”از همان سال از برگزاری مراسم در خانه ای که محل قتلگاه پدر و مادرم است، جلوگیری کرده‌اند”، اما امسال به اعتقاد او “فشارهای امنیتی” بیشتر از سال‌های قبل است.
وی افزود که شنبه پیش برای بزرگداشت این مراسم از محل اقامت خود در آلمان به ایران بازگشته است، اما هنگام ورود در فرودگاه امام خمینی تهران احضاریه‌ای را به او ابلاغ کرده‌اند تا به وزارت اطلاعات مراجعه کند.
خانم فروهر گفت، با مراجعه به این وزارتخانه، مسئولان امنیتی به او گفته‌اند، اوضاع “حساس” است و به همین دلیل اجازه ندارد که مراسمی برای بزرگداشت والدینش برگزار کند.
این در حالی است که به گزارش جرس، سایت نزدیک به اصلاح طلبان ایران، تنی چند از همفکران سیاسی و اجتماعی داریوش فروهر نیز احضاریه‌های مشابهی را دریافت کرده‌اند.
از جمله این افراد خسرو سیف است که پس از قتل داریوش فروهر به دبیر کلی حزب ملت ایران منصوب شد.
پرستو فروهر با تائید این خبر به بخش فارسی بی بی سی گفت که در طول چند روز گذشته به تنی چند از همفکران پدر و مادرش گفته‌اند که “حتی روز قبل از سالگرد، حق ندارند به خانه فروهرها مراجعه کنند”.
خانم فروهر می‌گوید که پیگیری‌های او برای رسیدگی به پرونده این جنایات تاکنون نتایج “مطلوبی” نداشته است و افشای قتل‌های سیاسی در ایران با “سد دستگاه قضایی جمهوری اسلامی” روبرو شده است.
وی افزود که هرچند مقام‌های قضایی ایران با برگزاری یک “دادگاه نمایشی”، این پرونده را مختومه اعلام کردند، اما او همچنان با پیگیری این پرونده “امید به دادخواهی” را در خود زنده نگه داشته است.
