شهروند در این ستون هر هفته از حضور ایران و ایرانیان در رسانه های کانادا، از کوچک تا بزرگ، با خبرتان می کند. در ضمن از اخباری که به دو کشور و رابطه شان مربوط شود نیز می گوییم.
دولت کانادا، نگران اعمال نظامی ایران
وزارت امور خارجه ی کانادا این هفته به آزمایش های موشکی ایران در خلیج فارس واکنش نشان داد. جوزف لاوال، سخنگوی این وزارتخانه، گفت دولتش این موقعیت پرتلاطم را «از نزدیک» دنبال خواهد کرد. در بیانیه ی او می خوانیم: «همان طور که وزیر (امور خارجه) برد و نخست وزیر هارپر پیش از این گفته اند حکومت کنونی در تهران چشمگیرترین خطر برای امنیت جهانی در حال حاضر است.» و افزود کانادا می خواهد با «فهرست روزافزون کشورهای هم نظر» همکاری کند تا خطر جمهوری اسلامی برای تهدید «صلح، رفاه و ثبات» را محدود کنند.
این واکنش ها پس از آن فرا رسید که دولت ایران دوشنبه ی این هفته به عنوان بخشی از مانورهای نظامی خود در تنگه ی هرمز موشک میان برد زمین به هوایی را به طور آزمایشی شلیک کرد. بعضی مقامات جمهوری اسلامی تهدید کرده اند که در صورت ادامه ی تهدیدهای اقتصادی تنگه ی هرمز را، که از مهمترین آبراه های جهان است و بخصوص برای کشورهای صادرکننده و واردکننده ی نفت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، مسدود می کنند.
این واکنش دولت کانادا توسط روزنامه ی متمایل به راستِ «تورنتو سان» و شبکه تلویزیونی این مجموعه مورد پوشش مفصل قرار گرفت. این شبکه با پرفسور ولید فریس که از کارشناسان خاورمیانه است گفتگو کرد. فریس مدعی شد که ایران دیگر فقط ایران نیست و اکنون قدرتی «منطقه ای و حتی بین المللی است» که باید مواظب آن بود.
پدر ایرانی پیش از در آغوش گرفتن نوزاد سه روزه ی خود دیپورت شد
داستان تلخ مردی ایرانی و همسر مکزیکی اش در ونکوور هفته ی پیش در روزنامه ی تورنتو استار منتشر شد تا قلب بسیاری از خوانندگان را بفشارد.
خانواده ای که از هم پاشیده شد
رامین پیرعلمداری ۴۷ ساله چند سال پیش از ایران گریخته بود و خود را به ونکوور رسانده بود. او در آن جا کلاس های آموزش انگلیسی می گذراند که یک دل نه لابد صد دل عاشق هم کلاسی اش، اریکا گونزالز کاریو شد. اریکای ۳۷ ساله در شهر مکزیکو، پایتخت مکزیک، روان شناس و مشاور بود. یکی از بیماران او عضو کارتل های مواد مخدر بود و به او گفت که اریکا توسط آن ها مورد هدف قرار می گیرد. همین شد که اریکا در سال ۲۰۰۸ به کانادا گریخت.
عشق این دو پناهجوی بی دولت در شرایط سختی پیش آمده بود. در شرایطی که هر دو گذرنامه ی هیچ جای دنیا را نداشتند و برای پذیرش شان توسط دولت کانادا انتظار می کشیدند. گونزالز به یاد می آورد که «بله، عاشق شدیم و ازدواج کردیم.»
ازدواج آن ها به امید روزهای بهتر پیش رو در تابستان ۲۰۰۹ انجام شد. اما روزهای بهتری پیش رو نبود… تقاضای پناهندگی آن ها در ژوئیه ۲۰۱۰ رد شد و تقاضای تجدیدنظرشان همین ماه گذشته.
رامین، که در ونکوور رانندگی تاکسی می کرد، سه روز پس از تولد فرزندش، پرمیس، به ایران دیپورت شد و همسرش، اریکا، قرار است در ماه فوریه به مکزیک دیپورت شود.
پیرعلمداری که می گوید اکنون در ایران و در خفا زندگی می کند در گفتگو با استار گفته بیش از همه از این می هراسد که وقتی روزی پرمیس را دید، فرزندش او را بازنشناسد… فرزندی که حتی لمس پدر را نیز تجربه نکرده است.
رامین از روز ۸ دسامبر که آخرین تقاضای تجدیدنظرش رد شد، به بازداشتگاه رفت و انتظار دیپورت شدنش را کشید. چهار روز بعد، پرمیس به دنیا آمد و پدر پیش از آن که بتواند حتی یک بار او را در آغوش بگیرد به ایران دیپورت شد.
قاضی ارشد مهاجرت که تقاضای پناهندگی هر دو نفر را رد کرده است در تصمیم خود گفته آن ها به علت شرایط نامشخص خویش اصلا نباید ازدواج می کردند.
اریکا می گوید: «هر دومان در کانادا شغل داشتیم، مالیات می دادیم، سعی می کردیم زندگی ای برای خودمان و برای دخترمان بسازیم و این که بهمان بگویند اصلا نباید با هم می بودیم بسیار دردناک است.»
حالا اریکا و رامین و پرمیس در فهرست خانواده های بی شماری هستند که وزارت مهاجرت کانادا، در زمان دولت های لیبرال و محافظه کار، یکی پس از دیگری از هم پاشانده است. اریکا می داند که اوی کاتولیک و غیرفارسی زبان نمی تواند به این راحتی ها برای پیوستن به همسرش به ایران برود و رامین نیز اولا اجازه ی ترک کشور را ندارد و اگر هم اجازه داشت، قاعدتا رفتن به مکزیک، جایی که همسرش نیز تحت تعقیب دار و دسته های مواد مخدر خواهد بود، برایش به این راحتی ها نیست.
آژانس خدمات مرزی کانادا لطف کرده و گفته نمی گذارد بچه ای که هنوز یک ماهش هم نشده «بی سرپرست» باقی ماند و «بهترین منافع فرزند» را در نظر خواهد داشت. این هم نظر نهادهای دولتی کانادا در مورد بهترین منافع فرزند: دختری که باید حداقل از یکی و شاید از هر دو والدین خود جدا شود… آن هم پیش از آن که حتی یک ماهش شده باشد.
جمهوری اسلامی، کاردار کانادا را فراخواند
جمهوری اسلامی که آوازه اش در بی حرمتی به حقوق بشر و حفاظت از حقوق شهروندان خودش در همه ی دنیا پیچیده، این هفته کاردار کانادا در ایران را احضار کرد تا در مورد حقوق شهروندان بومی این کشور به او هشدار دهد.
وزرات امور خارجه ی دولت احمدی نژاد دنیس هوراک را سه شنبه ی این هفته احضار کرد و با توجه به گزارش جیمز آنایا، گزارشگر ویژه ی سازمان ملل در مورد حق مردمان بومی، راجع به وضع خطیر «اجتماعی و اقتصادی» جوامع بومی در کانادا هشدار داد.
پرس تی وی، خبرگزاری بین المللی وابسته به رژیم ایران، این گزارش را منعکس کرد.
کار کارخانه ی فولاد کانادایی لنگ تحریم ها علیه ایران
هفته ی قبل از گزارش ها در مورد ضربه خوردن اقتصاد کانادا بر اثر تحریم های اقتصادی علیه شهروندان ایرانی نوشته بودیم و این هفته گزارش هایی از بروز مشخص این مشکلات منتشر شده است.
عباس جعفرنیا نگران بسته شدن کارخانه است
روزنامه ی کرانیکل هرالدِ هالیفکس این هفته گزارشی از کارخانه ی نیو گلاسگو که ۱۰۰ سال قدمت دارد، منتشر کرد. این کارخانه اکنون به پول سرمایه گذاران ایرانی که قرار بوده در آن سرمایه گذاری کنند نیاز دارد اما به دلیل شرایط موجود قادر به دریافت آن نیست.
عباس جعفرنیا، رئیس شرکت ماریتایم استیل فاندری، که خود در ایران مهندس متالوژی بوده است می گوید سه سرمایه گذار ایرانی پشتیبان شرکتش هستند اما دو ماه است نتوانسته اند سرمایه ی خود را به کانادا منتقل کنند. او به روزنامه کرانیکل گفته: «اگر اوضاع این گونه ادامه پیدا کند، یعنی اگر نتوانند از ایران پول بفرستند و بانک ها و دولت نوا اسکوشیا در این جا نیز همکاری نکنند چاره ای جز تعطیلی کارخانه نداریم.»
شرکت او، که حدود ۲۰ نفر را در استخدام دارد، قرار بود در اواسط ماه ژانویه کار را آغاز کند. شرکت لوکوموتیوسازی الکتروموتیو، که همین هفته کارگرانش در شهر لندنِ انتاریو را (که عضو اتحادیه کارگران خودروسازی هستند) از کارخانه بیرون کرد، سفارش بزرگی به «ماریتایم استیل» داده بود، اما بدون دریافت سرمایه ی ایرانی عملی شدن این سفارش ها و سایر موارد ممکن نیست.
جعفرنیا سرمایه دار بزرگ ایرانی-کانادایی است که شرکت حاضر را در ماه ژوئیه به قیمت ۲۵/۱ میلیون دلار خریداری کرده است.
تحلیل آمریکایی: تاثیر احتمالی بستن تنگه هرمز بر کانادا
سوزان کسی- لفکوویتز، فعال محیط زیستی گروه «شورای دفاع از منابع طبیعی» در آمریکا هفته ی گذشته تحلیلی در وب سایت این گروه منتشر کرد و گفت تهدید ایران برای بستن تنگه هرمز ثابت می کند که راه رسیدن به «امنیت انرژی» را باید در آزادی از نفت جست و نه در کشیدن خطوط نفتی بیشتر.
اشاره مشخص او به خط لوله ی «کی استون اکس ال» است که قرار است نفت کانادایی را از استان های غربی این کشور به ایالات جنوبی آمریکا برساند. تهدیدهای جمهوری اسلامی باعث شده بعضی نمایندگان جمهوری خواه کنگره ی آمریکا بر لزوم احداث خط لوله ی مذکور، که فعالان محیط زیستی هر دو کشور به شدت با آن مخالفت می کنند، تاکید کنند، اما خانم کسی-لفکوویتز در تحلیل خود می گوید: «حتی اگر نفت بیشتری از کانادا بگیریم همچنان در مقابل افزایش قیمت ها در زمان تلاطم در سایر بخش های بازار نفت جهانی آسیب پذیر خواهیم بود. امنیت واقعی انرژی یعنی پرداختن به اعتیادمان به نفت و حرکت سریع تر برای ساخت انرژی های پاکی که ما را به خاورمیانه و سایر مناطق تخاصم وابسته نمی کنند.»
مسئول ارتباط دولت کانادا با جامعه ی ایرانی: با دولت ایران بدیم نه مردم
جان وستون، نماینده ی محافظه کار ونکوور، که برای اولین بار در تاریخ کانادا رسما به عنوان مسئول تماس و ارتباط دولت با جامعه ی ایرانی-کانادایی منصوب شده است، هفته ی پیش نامه ای به روزنامه ی ونکوور سان نوشت و از برنامه های دولتش در رابطه با ایران و ایرانی ها خبر داد.
وستون این نامه را در واکنش به خبر خودداری دولت کانادا از صدور اجازه ی افتتاح کنسولگری جمهوری اسلامی در ونکوور نوشت. او در این نامه می گوید: «دولت ما همیشه متوجه درافزوده های ارزشمند مردم ایرانی تبار در کانادا بوده است، در عین این که ایران را به خاطر سرپیچی از مسئولیت های بین المللی خود و نقض حقوق بشر و زیر سئوال بردن امنیت منطقه ای محکوم می کنیم.»
او مدعی شده که وزیر مهاجرت دولت محافظه کار، جیسون کنی، «قدم هایی مشخص برای بهبود کارآیی، انصاف و امنیت پردازش ویزا در سفارت ما در تهران» برداشته است و در آخر گفته: «مشتاقم نظراتی را بشنوم که دولت ما چگونه می تواند راه های رسیدگی به نیازهای جامعه ی ایرانی-کانادایی را از طریق اعمال مان در این جا و در خارج بهبود بخشد.»
ایران در سال پیش رو… از نظر تحلیل گر کانادایی
لورن له پیر، کارشناس روزنامه ی هرالد کرانیکل، هفته ی گذشته در آستانه سال جدید نگاهی به سال پیش روی ۲۰۱۲ داشت و آن را سالی «زشت» خواند.
برخی از دلایل اصلی که آقای له پیر برای این تحلیل برگزیده به ایران مربوط می شود. او با اشاره به تهدیدهای ایران برای بستن تنگه هرمز گفته امکان ندارد ناوگان پنجم آمریکا اجازه ی چنین کاری را بدهد و از این رو امکان جنگ وجود دارد. له پیر مشخصا به احتمال ضدحمله ی ایران به پایگاه های ناتو در ترکیه اشاره کرده است. او گفته ادامه تخاصمات در خاورمیانه باعث می شود توجه ها به سایر مناطق حساس مثل شبه جزیره ی کره کم تر شود و این هم سال پیش رو را «زشت» تر می کند.
نفت ایران و پیش بینی های مالی سال جدید
روزنامه ی ونکوور سان در تحلیلی راجع به پیش بینی وضعیت مالی کشور در سال ۲۰۱۲ گفته بالا رفتن قیمت طلا و عدم افزایش قیمت سهام در کانادا ویژگی های اصلی مالی سال جدید خواهند بود. در این تحلیل به احتمال ایجاد تلاطم از سوی «کشورهای یاغی مثل ایران» نیز اشاره شده که باعث افزایش موقتی ۵ تا ۱۰ دلار در قیمت نفت خام خواهند شد و البته به تعبیر این تحلیل اهمیت چندانی نخواهند داشت.
مونترال گزت: بستن تنگه هرمز اثر چندانی نخواهد داشت
روزنامه مونترال گزت در تحلیل خود از وضعیت بازارهای کشور و جهان به کاهش قیمت ۹۸/۱ دلاری نفت خام اشاره کرده و نوشته «حتی اگر ایران به تهدید خود عمل کند و تنگه ی هرمز را به روی انتقال نفت ببندد، این موقعیت آنقدر طول نمی کشد که به کمبود واقعی بیانجامد.»
سرمایه دار ایرانی در فهرست ۱۰ خبرساز سال
روزنامه ی ونکوور سان هفته ی گذشته در آخرین روز سال فهرستی از ۱۰ خبرساز برتر سال را منتشر کرد که شهروندی ایرانی-کانادایی نیز در میان آن ها قرار دارد.
جواد موفقیان
جواد موفقیان، سرمایه دار نیکوکار که هشت سال پیش بنیادی خیریه بنیان گذاشت، در سال ۲۰۱۱ با اهدای ۱۵ میلیون دلار به تحقیقات مغزی و جهت تاسیس تجهیزات نگهداری از بیماران در بیمارستان دانشگاه بریتیش کلمبیا در رسانه های غرب کشور مطرح شد. ساختمان مذکور که تا سال آینده (۲۰۱۳) تکمیل می شود، «مرکز جواد موفقیان برای بهداشت مغزی» نام دارد.
در گزارش ونکوور سان فهرستی از سایر نیکوکاری های موفقیان در سال گذشته می خوانیم:
ـ سپتامبر: ۴ میلیون دلار به بیمارستان لاینز گیت که خود او پس از سکته مدتی در آن بستری بود.
ـ نوامبر: ۲ میلیون دلار به بنیاد وی جی اچ و بیمارستان بریتیش کلمبیا (بزرگترین اهدایی تاریخ بریتیش کلمبیا در زمینه ی نگهداری از بیماران سکته.)
ـ در طول هشت سال گذشته: ۱۹ میلیون دلار به دانشگاه بریتیش کلمبیا، ۵/۹ میلیون دلار به دانشگاه سیمون فریزر، ۵/۶ میلیون دلار به بیمارستان کودکان.
این غول سرمایه دار ۸۴ ساله ثروت خود را با سرمایه گذاری در صنعت ساخت و ساز در ایران و کانادا به دست آورده است. او پیش از انقلاب در ایران کارخانه های بزرگی داشت و در اواخر دهه ۱۹۸۰ به کانادا آمد و به فعالیت هایش ادامه داد.
تحریم ایران، از دستاوردهای دولت محافظه کار
دولت محافظه کار استفن هارپر هفته ی گذشته در آخرین روز سال بیانیه ای منتشر کرد و دستاوردهای دولت خودش در سال قبل را برشمرد.
در این بیانیه طویل و دراز بر دستاوردهای دولت در زمینه های مختلف تاکید شده است.
در بخش «حفاظت از کانادا» یکی از دستاوردهایی که شمرده شده چنین است: «اعمال هنجارها و قوانین بین المللی با تحمیل تحریم های اقتصادی علیه شماری از دولت های خارجی از جمله کره ی شمالی، سوریه، لیبی و ایران.»
نقش ایران در بازار انرژی در سال جدید
روزنامه ی سراسری گلوب اند میل هفته ی گذشته از «شش روند انرژی» که باید در سال ۲۰۱۲ متوجه آن ها بود خبر داد و در راس این ها «ایران و قیمت نفت» قرار گرفته است. در این بخش از این تحلیل می خوانیم: «در سال ۲۰۱۲ توجه ها به ایران خواهد بود که تهدید کرده اگر کشورهای اروپایی مثل آمریکا صنعت نفت این کشور را تحریم کنند پاسخی تهاجمی خواهد داد.» در این تحلیل به احتمال بسته شدن تنگه هرمز توسط جمهوری اسلامی و تخاصم ایران و آمریکا اشاره شده است.
نفت ایرانی ها و دعوای چیکیتا با کانادا
ماجرای بایکوت نفت آلبرتا توسط شرکت چیکیتا، که در سراسر جهان به موزهایش معروف است، همچنان در رسانه ها خبرساز بود. هفته ی گذشته تحلیلی به قلم کارول کریستین در روزنامه ی «تودیِ» شهر فورت مک موری در آلبرتا منتشر شد که از شرکت چیکیتا می پرسد چطور «نفت اخلاقی» کانادا را به نفت خریدن از دولت های سرکوبگری مثل ایران و عربستان سعودی ترجیح نمی دهد؟
مددکار ایرانی در تورنتو استار
حضور گسترده ی ایرانیان در زمینه ی مددکاری اجتماعی در کانادا بر کسی پوشیده نیست. از شما چه پنهان همین الان که این خطوط را در دفتر شهروند می نویسم بغل دستم لیلا مجتهدی نشسته است که علاوه بر فعالیت در شهروند، مددکار اجتماعی نیز هست.
روزنامه ی تورنتو استار در شماره ی یکشنبه ی هفته ی گذشته ی خود که به شماری از مددکاران اجتماعی اشاره کرده بود از ماندانا عطارزاده نام برد که در چارچوب گروه «عمل برای تغییر در محلات» (ANC)، که بخشی از سازمان «یونایتد وی» است، فعالیت می کند. ماندانا در گفتگو با استار از نقش مهم این سازمان در زندگی ساکنان محله ی بترست و فینچ گفته (که از محلات ایرانی نشین شهر هم به حساب می آید.)
عطارزاده حدود شش سال قبل از ایران به کانادا آمده و به استار گفته که از نقش سازمان های اینچنینی در زندگی مهاجران تازه وارد خوب با خبر است.
تحلیل گر راست کانادایی: اوباما باید برود… پل «خطر ایران» را نمی بیند
برایان لیلی از دفتر پارلمانی روزنامه ی راست گرای «تورنتو سان» در تحلیلی که هفته ی گذشته منتشر کرد از لزوم تغییر در کاخ سفید و رفتن باراک اوباما گفت. او گفت: «کانادا نیاز دارد که اوباما برود» و به نامزدهای مختلف جمهوری خواه به عنوان جانشین های احتمالی اشاره کرد. لیلی با تحلیل نامزدهای مختلف هیچ یک را به اندازه کافی مناسب ندانست (چرا که میت رامنی زیادی «لیبرال» است و نیوت گینگریچ طرفدار گسترش برنامه های دولتی.) لیلی اضافه کرد که می توانست طرفدار ران پلِ لیبرتارین باشد اما به یک دلیل چنین نیست: چرا که او خطر «ایران هسته ای به عنوان تهدیدی برای صلح جهان» را نمی بیند و از همین رو قرار گرفتنش در کاخ سفید «بسیار ترسناک» خواهد بود.
دفاع از هم جنس گرایان در ایران
روزنامه ی گلوب اند میل در گزارشی در هفته ی پیش به وضعیت بخش های مختلف حقوق بشر در جهان اشاره کرد و از جمله مطلبی مختصر در مورد تلاش های کانادا در حفاظت از هم جنس گرایان «آن سوی مرزهایمان» منتشر کرد. در این گزارش به پنج کشور که همچنان هم جنس گرایان را اعدام می کنند اشاره شده است: موریتانی، عربستان سعودی، سودان، یمن و البته ایران.
هاکی باز ایرانی- سوئدی به تیم کانادایی پیوست
مایک زیبانژاد
روزنامه ی کالگری سان این هفته گزارشی اختصاصی در مورد هاکی بازی ایرانی- سوئدی منتشر کرد که قرار است از فصل بعد در تیم سناتورزِ اتاوا بازی کند. مایک زیبانژاد در گفتگوی اختصاصی با این روزنامه گفته که چهار زبان سوئدی، فنلاندی، انگلیسی و فارسی را بلد است و می خواهد فرانسوی نیز بیاموزد.
پدر زیبانژاد از ایران است، مادرش از فنلاند و خودش در سوئد بزرگ شده. او قبلا در چارچوب تیم ملی سوئد بر کانادا پیروز شده است. مایک می گوید از بازی در «لیگ ملی هاکی» آمریکای شمالی بسیار خرسند است. بعضی هم تیمی های او به «کالگری سان» گفته اند که یکی از موارد نگرانی این بوده که زیبانژاد پس از گلی که به کانادا زده است خیلی در این کشور محبوب نباشد، اما درخشش های او این نگرانی را برطرف خواهد کرد.
دوندگی خیریه از راه ایران می گذرد
سی تی وی نیوز هفته ی گذشته از وین چو، شهروند چینی-کانادایی ونکوور، خبر داد که می خواهد برای جلب توجه ها به بهداشت روانی ۲۶ هزار کیلومتر را بدود و در طول سه سال از ۲۲ کشور بگذرد. این دونده ی ۳۷ ساله در این مدت از ایران و افغانستان نیز خواهد گذشت.
وزیر امور خارجه: «دفتر آزادی مذهبی» از جمله به بهایی های ایران کمک می کند
جان برد، وزیر امور خارجه ی دولت محافظه کار کانادا، هفته ی گذشته در نامه ای به روزنامه ی «وینیپگ سان» از برنامه های «دفتر آزادی مذهبی» که دولتش در پیامد انتخابات اخیر منتشر کرد خبر داده است. برد در پاسخ به انتقادات در مورد خرجی که این بوروکراسی جدید روی دست مالیات دهندگان می گذارد، گفته این دفتر تنها ۵ میلیون دلار از ۶/۲ میلیارد بودجه ی وزارتخانه را به خود اختصاص می دهد یعنی حدود ۲/۰ درصد آن.
او در فهرست کردن دلایل مختلف ضروری بودن این اداره جدید به نیاز حمایت از بهایی های ایران که تحت سرکوب دولت قرار دارند، اشاره کرده است.
تور هنرمند ایرانی-کانادایی در بریتانیا
رامین کریملو
رامین کریملو موزیسین ایرانی که بزرگ شده ی کانادا است و قبل از این با بازی اش در تئاترهای «شبح اپرا» و «بینوایان» شناخته می شد به زودی توری در سراسر بریتانیا برگزار می کند تا آلبوم تک خوانی جدید خود را که «رامین» نام دارد معرفی کند. به گزارش پلی بیل دات کام، این تور با کنسرتی در رویال فستیوال هال لندن در اول ماه مه آغاز می شود و سپس به ساوت اند، ناتینگهام، لیورپول، منچستر و گلاسگو می رود.
استاد کاراته ی ایرانی در رسانه های ونکوور
یکی از رسانه های محلی حومه ی نورت شورِ شهر ونکوور این هفته گزارشی در مورد حمید طریقت بین منتشر کرد که در این شهر کاراته درس می دهد.
در این گزارش مفصل او از سال های آموزشش در ایران نیز گفته است.
حمید گفته: «معلم (یا سنسی) من در ایران شخصی بسیار متواضع و واقعا قوی بود. او به من هنرهای رزمی آموخت و این که این هنرها برای جنگ و دعوا نیستند و برای شناختن فرد هستند.» او، که قبلا فوتبال حرفه ای نیز بازی می کرده، از ۱۱ سال پیش که به کانادا آمده در رقابت های مختلف ملی و استانی شرکت کرده است و شش سال است کاراته ی شوتوکان درس می دهد.
هنرمند ایرانی-کانادایی در فهرست بهترین های استنفورد
فهرست بهترین های استنفورد (Stanford Who’s Who) که شخصیت های برجسته ی بیش از ۱۰۰ صنعت مختلف را معرفی می کند این هفته به بزرگداشت بهارک سعید منیر در رشته های فیلمسازی و عکاسی پرداخت. در معرفی بهارک، که در روزنامه اینترنتی «اینترنشنال بیزینس تایمز» منعکس شده است، می خوانیم:
بهارک سعید منیر
«بهارک به عنوان نویسنده، تهیه کننده و کارگردان در شرکت امبروزیا فیلم و در طول ۱۵ سال حضور حرفه ای خود مکررا قدرت ذهن، استعداد و تعهدی را نشان داده که به ایجاد شهرتش به عنوان یکی از مستعدترین و مورد توجه ترین حرفه ای ها در زمینه ی خود انجامیده است.»
به گزارش آی بی تایمز، سعید منیر متولد تهران است و در سال ۱۹۹۵ به ونکوور آمده. در این گزارش می خوانیم: «از آن جا که او در ایران نمی توانست درس های اختصاصی بخواند پس از رسیدنش به کانادا شروع به تحصیل فیلم سازی در دانشگاه سیمون فریزر کرد.» او در سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ جوایز ویژه ای از این دانشگاه دریافت کرد و در سال ۲۰۰۹ از دانشگاه بریتیش کلمبیا بورس گرفت و در حال حاضر مشغول کسب فوق لیسانس هنرهای زیبا در این دانشگاه است.
