جشنواره امسال ونکوور که از ۲۰ سپتامبر تا ۱۰ اکتبر برگزار خواهد شد با بیش از ۳۰۰ فیلم از ۶۰ کشور دنیا پذیرای ۱۵۰۰۰۰ تماشاگر در ۵۷۵ سالن سینمایی خواهد بود.
فیلم های منتخب امسال، بیش از هر سال نمایانگر اهداف برگزارکنندگان آن، یعنی ترویج و تشویق ارتباط و درک متقابل بین فرهنگ ها از طریق فیلم و سینما است.
فیلم های محبوب فستیوالهای بزرگ و معتبر مثل کن و برلین، از جمله “سه میمون”(ترکیه)، “والس با بشیر” (اسرائیل)، “کلاس” (فرانسه)، “بیابان درون” (مکزیک) و “شکوفه های گیلاس” (آلمان) در این فستیوال حضور دارند. از طرف دیگر، فیلم های مستند ناشناخته تر اما به همان اندازه پراهمیت از قبیل “طلای آبی” (آمریکا ـ کانادا)، “چامسکی و همراهان” (فرانسه) و “تصویر دیه گو” (مکزیک) نیز در میان فیلمهای انتخابی امسال به چشم می خورند.
سینمای ایران نیز بسان سالهای گذشته، حضور نسبتا پررنگی در جشنواره امسال دارد. آخرین فیلم منیژه حکمت “سه زن”، “آواز گنجشک ها”ی مجید مجیدی و “در میان ابرها” ساخته روح الله حجازی در فستیوال به نمایش درخواهند آمد.
فیلم مستند طناز اسحاقیان، فیلمساز جوان ایرانی ـ آمریکایی در مورد دو جنسی های ایران با عنوان “مثل دیگران باش” که در جشنواره ساندنس امسال حضور داشت، امسال در ونکوور بر روی پرده خواهد رفت.
سینمای کشورهای عرب زبان نیز امسال حضوری قوی در بخش های فیلمهای داستانی بلند دارد. اولین فیلم داستانی بلند مستقل تولید کشور اردن با عنوان “کاپیتان ابورائد”، فیلم مراکشی “قلب های سوخته” و فیلم “زیر بمب ها” تولید لبنان، در بین فیلمهای عربی منتخب امسال هستند.
در بخش “سینمای زمانه ما” (Cinema of our Time) و “تصاویر کانادایی” (Canadian Images) این جشنواره، همیشه فیلم های خوب و با ارزشی از فیلمسازان ناشناس کشف می شوند و می درخشند که برای قضاوت در مورد آنها هنوز زود است!
نکته جالب دیگر در مورد جشنواره امسال، اضافه کردن دو جایزه جدید به جایزه های اهدایی در دو شاخه ی جدید “محبوب ترین فیلم مستند” و “بهترین فیلم در مورد محیط زیست” است که خود نشانگر روحیات و سلیقه برگزارکنندگان و شرکت کنندگان این جشنواره است.
برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، ساعت و محل نمایش فیلم ها و یا تهیه بلیت لطفا از سایت www.viff.org بازدید کنید. در غیر این صورت، منتظر شهروند بعدی برای نقدها و مصاحبه های مربوط به این جشنواره باشید.
ششمین جشنواره فیلم آمریکای لاتین در ونکوور
ششمین دوره جشنواره فیلم آمریکایی لاتین، در روز ۱۴ سپتامبر، بعد از ده روز مملو از نمایش فیلم، سخنرانی های متنوع و کارگاههای عملی، به کار خود خاتمه داد.
فیلم های متنوع کوتاه و بلند در ژانرهای مختلف از کشورهایی مثل شیلی، آرژانتین، کلمبیا و کوبا در طی فستیوال به نمایش گذاشته شدند و برزیل با بیش از ده فیلم شرکت کننده، کشور منتخب امسال بود.
نشستی که با عنوان “دختران انقلاب” و با همکاری دانشکده مطالعات فرانسوی، ایتالیایی و اسپانیایی دانشگاه بریتیش کلمبیا(UBC) برگزار شد، از جالب ترین بخش های جنبی این جشنواره بود. سه فیلمساز زن با پس زمینه های متفاوت فرهنگی، ویوین لزنیک وایزمن (Vinien Lesnik Weisman) ، مایانا بیدگن (Maiana Bidegain) و کارمن آگیره (Carmen Aguirre) بعد از نمایش بخشی از آثار خود، دیدگاه متفاوتی از “زندگی در تبعید” ارائه دادند. این هنرمندان، در ادامه همایش، هر یک با تیزبینی و نگاه منتقدانه شان به سئوالات حاضران پاسخ دادند و نکات جالبی را مطرح کردند.
بدون شک، یکی از قابل تقدیرترین حرکات برگزارکنندگان این جشنواره تمرکز آنها روی آموزش و ترویج مباحث علمی و نظری در مورد سینما بود. در همین راستا نه تنها بخشی از جشنواره به فیلم های دانشجویی اختصاص داده شده بود، بلکه کارگاه های عملی فیلم برداری و نورپردازی نیز جزیی از برنامه این جشنواره بودند. شرکتهای بزرگ و مطرح پخش کننده وسایل فیلمبرداری و نورپردازی حرفه ای از جمله پاناویژن (Panavision) ، کداک (Kodak) ، آری (Arri) و سونی (Sony) با آخرین تولیدات خود و کلاسهای فشرده آموزشی نحوه استفاده از وسایل جدید، این کارگاهها را پربارتر کردند.
با این همه، مهمترین و جالب ترین این بخش جنبی، کارگاه دو ساعته گی یرمو ناوارو (Guillermo Nvarro) فیلمبردار بنام مکزیکی و برنده اسکار بود که با استقبال بی اندازه ای رو به رو شد. برخورد گرم، دوستانه و غیرمتظاهرانه او با شرکت کنندگان باعث شد که جلسه سئوال و جواب بعد از صحبت های او مدت زیادی به درازا بکشد.
هیجان و عشق او به حرفه اش به خوبی از جواب های رک و صادقانه اش به حضار هویدا بود.
جشنواره امسال هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی تفاوت فاحشی با سالهای قبل داشت و همین مسئله باعث می شود که بتوان انتظار یک جشنواره بهتر و پربارتر در سال آینده را داشت. تا آن موقع زنده باد VLAFF!
ونکوور ـ سپتامبر ۲۰۰۸
