این که رهبر رژیم این روزها به هر بهانه ای به مردم التماس می کند و یا هشدار می دهد که در انتخابات مشارکت کنند و این انتخابات را سرنوشت ساز می نامد، یکی از دلیل های آن همین ترس از تاثیر تحریم است.
انتخابات در همه حال اثبات گر دمکراسی نیست، برای نمونه انتخابات اخیر در سوریه که در حقیقت برای نفی دمکراسی و خواست واقعی مردم بود و رژیم اسد از همین وسیله برای تثبیت دیکتاتوری سود جست. پس این ادعا که در هر شکل و صورت باید به هر گونه انتخاباتی تن داد زیرا مشارکت در انتخابات تمرین دمکراسی است چندان درست به نظر نمی آید.
از موضوع دور نشوم. انتخابات در ایران به ابزاری در دست حکومت تبدیل شده است که از رای مردم هر گاه که لازم بداند و به سودش باشد به زیان خود آنان بهره ببرد. تحریم انتخابات شاید از منظری یکی از ممکن ترین و کم هزینه ترین واکنش شهروندی برای اعتراض به نادیده گیری حقوق شهروندان به رای و نظرشان باشد، و از آنجا که هزینه هر حرکت اعتراضی در ایران زیر سایه حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی آسان نیست و به بهای جان معترضان در موارد بسیاری تمام می شود، اعتراضاتی مانند در خانه ماندن و رای ندادن از کم هزینه ترین هاست. می گویم کم هزینه زیرا در ایران امروز هیچ حرکت مردمی نیست که برای مردم بی هزینه باشد.
یکی از پوسترهای مربوط به تحریم انتخابات
اما میزان فشار رژیم به مردم در هر حرکتی در گرو دامنه ی اقبال مردمی است. این اقبال هرچه قدر بیشتر باشد توان رژیم در تعقیب و آزار مردم کمتر خواهد شد. برای همین است که مشارکت گسترده مردمی در تحریم انتخابات کار را برای عوامل سرکوب حکومت سخت خواهد کرد. خامنه ای از همین است که می ترسد و سعی دارد با تشویق و تهدید مردم، راه گریزی از این بن بست برای رژیم پیدا کند. از سوی دیگر ما مردم هم برای دست یابی به دمکراسی چاره ای غیر از ایستادگی با هزینه کمتر در برابر دیکتاتوری نداریم. هیچ مردمی بدون پرداختن هزینه در طول تاریخ نتوانسته اند از شر دیکتاتوری ها خلاص شوند که ما دومی باشیم. عدم مشارکت در انتصابات کنونی حکومت ایران یکی از بخت های مهم ما مردم برای نشان دادن مخالفتمان با جمهوری اسلامی است و اگر از این بخت به درستی استفاده نکنیم امید به برقراری دمکراسی بار دیگر به عهده تعویق خواهد افتاد و حکومت همچنان حقوق شهروندی ما مردم را نقض خواهد کرد. خبرگزاری فارس به نقل از رهبر جمهوری اسلامی آیت الله خامنه ای خبر داده که: “ملت ایران در انتخابات روز جمعه، سیلی سخت تر از ۲۲ بهمن به چهره استکبار خواهد زد و عزم و اراده مستحکم خود را به رخ دشمن خواهد کشید تا جبهه استکبار بداند که در مقابل این ملت کاری از پیش نخواهد برد. در همه دنیا انتخابات پرشور، مظهر زنده بودن یک ملت و عزم و اراده راسخ آنان است، بنابراین در هر کشوری که حضور مردم در انتخابات گسترده باشد، نشانه هوشیاری ملت و همراهی آنان با نظام خود است.”
خامنه ای بدون هیچ پایه و اساسی از پرشوری انتخابات و شرکت مردم داد سخن می دهد. اما واقعیت این است که پروسه انتخابات کنونی نه تنها پر شور نمی تواند باشد که بسیار هم کم رنگ و بی رونق به نظر می رسد. و البته آقای خامنه ای نمی گوید که عوامل اصلی بی رونقی انتخابات، که او از آن می ترسد، خود او و رژیم زیر فرمان اوست!
به همین دلیل است که بایستی با شرکت نکردن در این انتخابات فرمایشی درس دیگری به اربابان قدرت در ایران داد. در واقع نرفتن مردم به پای صندوق های رای از نشانه های هوشیاری آنان و احساس مسئولیت شان است. اگر انتخابات چنان که تاکنون بوده به ابزاری تبدیل شود برای خفقان بیشتر و استبداد، و آرای مردم کلوخی شود برای کوبیدن بر سرشان، پس دیگر به چه امیدی باید در انتخابات شرکت کنند و باور دارند که خامنه ای قصد ندارد یک بار دیگر آن ها را فریب دهد و از حضور و مشارکتشان به زیان آنان و سود دیکتاتوری کنونی بهره برداری کند؟
تحریم هوشمندانه انتخابات و نرفتن به پای صندوق های رای، حربه ی کم هزینه و موثری ست برای این که یک بار دیگر به خامنه ای و رژیم جمهوری اسلامی عدم مشروعیت شان را یادآوری کرده باشیم.
