شهروند ـ آرش عزیزی
۶مارس
تا زمان به چاپ رسیدن شهروند، گزارش جلسات مجلس در سه روز ۶ِ و۷ و ۸ مارس منتشر شده است که حضور نماینده‌ی ریچموند هیل در دو روز ۶ و ۸ مارس ثبت شده است.
در روز ۶ مارس، تیم هوداک، رهبر اپوزیسیون، دعوای تی تی سی را به کوئینزپارک کشاند. او از مجلس خواست از گسترش متروی شپرد حمایت کند و «وعده‌ی ۸/۴ میلیارد دلاری خود به شهرداری تورنتو برای ساخت تمام خط متروی اگلینتون به صورت زیرزمینی را پاس بدارد.» این در ادامه‌ی دعوای راب فورد، شهردار تورنتو، و مک‌گینتی، نخست‌وزیر انتاریو است. اولی می‌خواهد به وعده‌ی انتخاباتی خود عمل کند و طرح گسترش حمل و نقل را به شیوه‌ی زیرزمینی و قدیمی انجام دهد در حالی که دومی می‌خواهد این کار را با ساخت قطارهای ال آر تی انجام دهد که از نظر محیط زیستی بهترند و بخصوص در اروپا، که در زمینه‌ی حمل و نقل پیشگام است، مد شده‌اند.
مریدی به همراه نمایندگان لیبرال و ان دی پی علیه قراری که هوداک برای حمایت از فورد به مجلس آورده بود رای داد تا این قرار ۶۵ به ۳۵ شکست بخورد.
۸ مارس
در این روز مریدی به عنوان فردی که پیشینه‌ی علمی دارد نقش مهمی در شکست دادن یکی از قرارهایی بازی کرد که محافظه‌کاران به مجلس آوردند تا جلوی ساخت توربین‌های بادی را بگیرند. این قرار را لیزا ام. تامپسون، نماینده‌ی محافظه‌کار هوران-بروس، به مجلس آورد که برای حمایت خود گروهی از کشاورزان را نیز به همراه آورده بود. متن قرار این گونه بود که: «هرگونه ساخت بیشتر انرژی بادی صنعتی باید متوقف شود تا زمانی که مطالعات بهداشتی و محیطی بی‌طرفانه تکمیل شده باشد.»
مریدی از کسانی بود که علیه این قرار صحبت کرد. متن کامل سخنان او از این قرار است:
«خرسندم که در این بحث درباره‌ی قرارِ نماینده‌ی هوران-بروس مشارکت کنم.
آقای رئیس، در ابتدا دوست دارم به تمام همکاران خانمم در این مجلس و در ضمن به تمام زنان حوزه‌ی انتخاباتی‌ام در ریچموند هیل و استان زیبای ما انتاریو در این روز خرسنده، روز جهانی زن، تبریک بگویم.
در ضمن می‌خواهم به چهار نفر از گروه «کربن صفر انتاریو» اشاره کنم که در جایگاه نشسته‌اند: پاتریشیا وارویک، شاون خان، ریتا بیونز و انجی اورلانا-شوالم. به مجلس انتاریو خوش آمدید.
آقای رئیس دولت ما در سال ۲۰۰۹ تصمیم برای تصویب سیاستی گرفت: ما تصمیم گرفتیم انرژی سبز، انرژی تجدیدپذیر را به بسته‌های انرژی انتاریو اضافه کنیم. این کار را کردیم چون می‌خواستیم از زغال سنگ کثیف خلاص شویم. چرا می‌خواستیم از زغال سنگ کثیف خلاص شویم؟ چون سوزاندن زغال سنگ در نیروگاه‌هایمان، آقای رئیس، در واقع سالی ۴/۴ میلیارد دلار در هزینه‌های انسانی و محیطی برای مردم انتاریو خرج بر می‌داشت.
تصمیم گرفتیم نیروگاههای ذغال سنگی‌مان را تا سال ۲۰۱۴ تعطیل کنیم. آقای رئیس تا الان ۱۰ نیروگاه برق ذغال سنگ را تعطیل کرده‌ایم و ظرف حدود دو سال بقیه را هم تعطیل می‌کنیم. سوزاندن ذغال سنگ برای تامین برق به خاطر آسیب‌های انسانی و محیطی بدترین راه تولید برق است. فقط چند مثال از انجمن پزشکان انتاریو می‌آورم: هر سال ۷۰۰ نفر از مردم انتاریو به خاطر سوزاندن ذغال سنگ در نیروگاههای ما از مرگ زودهنگام می‌میرند؛ هر سال ۹۰۰ نفر به خاطر سوزاندن ذغال سنگ در نیروگاههای ما در بیمارستان‌ها بستری می‌شوند؛ هر سال ۱۰۰۰ نفر به خاطر سوزاندن ذغال سنگ جهت تولید برق سر از اتاق‌های اضطراری ما در بیمارستان‌ّها در می‌آورند. آقای رئیس، هر سال بیش از ۳۳۰ هزار نفر از مردم انتاریو بیماری‌های خفیفی همچون سرفه و سایر امراض تنفسی می‌گیرند. این است که می‌خواستیم نیروگاههای ذغال سنگ را ببندیم. این است که می‌خواستیم فن‌آوری جدیدی بسازیم، بسته‌ی انرژی جدیدی در این استان بسازیم، تا به سمت انرژی تجدید پذیر برویم و انرژی خورشیدی، انرژی بادی، انرژی زیست‌توده، انرژی زیست‌گاز و انرژی زمین‌گرمایی بیاوریم. این‌ها انرژی‌های تجدیدپذیرند.
آقای رئیس، تعطیل کردن نیروگاههای ذغال سنگ از نظر تاثیر محیطی‌اش برابر است با برداشتن هفت میلیون ماشین از خیابان‌ها، راه‌ها و بزرگراه‌های این استان. برای مقایسه توجه کنید که این عدد برابر است با بیش از نیمی از ماشین‌هایی که در حال حاضر در خیابان‌ها و جاده‌های این استان هستند.
این رویکرد ما است. اما بگذارید نگاهی به رویکرد طرف دیگر، حزب محافظه‌کار، در مساله‌ی انرژی داشته باشیم. در واقع، آقای رئیس، حزب محافظه‌کار به مسائل انرژی که می‌رسد هیچ اعتباری ندارد (به هیچ وجه هیچ اعتباری ندارد.)
فقط چند مثال می‌زنم. وارد جزئیات نمی‌شوم اما برگردید به روزهای اداره‌ی انتاریو هایدرو. این اداره را به چهار شرکت تقسیم کردند. می‌خواستند آن‌را خصوصی‌سازی کنند. برق را طبق فهرست قیمت‌ها و به همان هزینه‌ی تولیدش فروختند. بدهی ۲۰ میلیارد دلاری برای مردم انتاریو ایجاد کردند و هنوز به عنوان هزینه‌ی خلاصی از بدهی در صورتحساب‌های برق‌مان، پول آن را می‌دهیم.
آن‌ها دچار سوءمدیریت در نیروگاههای برق هسته‌ای در این استان شدند. آقای رئیس، برای اولین بار در تاریخ استان انتاریو، کمیسیون امنیت هسته‌ای کانادا، نهادی فدرال، آمد و نیروگاههای برق هسته‌ای‌مان را تعطیل کرد و این به خاطر مسائل امنیتی در نیروگاههای پیکرینگ و بروس بود…. (حرف مریدی را با داد زدن قطع می‌کنند.)
معاون رئیس مجلس، باس بالکیسون از حزب لیبرال: نظم، لطفا. به همه یادآوری می‌کنم که در ابتدای این بحث مجلس خیلی ساکت بود. نماینده‌ی ریچموند هیل، بفرمایید.
مریدی: این کاری است که آن‌ها کردند. آقای رئیس در نتیجه‌ی این کار خلایی در ظرفیت تولید برق این استان ایجاد کردند. در نتیجه سوخت ذغال سنگ در نیروگاههای ما را ۱۲۷ درصد افزایش دادند. در نتیجه در این استان برای اولین بار پس از نسل‌ها قطع برق داشتیم – آن هم برای مدتی بسیار بسیار طولانی. این چیزی نیست به جز کارنامه‌ی آن‌ها در زمینه‌ی برق در زمانی که در دولت بودند. حالا صحبت از انرژی هسته‌ای می‌کنند اما وقتی در قدرت بودند نمی‌توانستند نیروگاههای برق هسته‌ای‌مان را، که قبلا از بهترین‌های جهان از نظر امنیت و بازدهی بود، مدیریت کنند.
آقای سخنگو می خواهم چند نقل قول از همکارانم در این‌جا از سایر احزاب بیاورم. مثلا وقتی از نماینده‌ی اسکس در مورد تعطیل انرژی بادی پرسیدند گفت: «به نظرم پیغام غلطی به تولیدکنندگان انرژی سبز و سازندگان انرژی سبز در استان می‌فرستد.»
گفته‌ای دیگر از نماینده‌ی رینفرو-نیپیسینگ که در واقع، مثل بسیاری از نمایندگان محافظه‌کار، از انرژی سبز و انرژی بادی حمایت کرد و بعد نظرش را عوض کرد «ما متوجه اهمیت باد هستیم. می‌خواهم یک موضوع را کاملا شفاف بسازم: ما باید تمام سرمایه‌گذاری‌هایی که می‌توانیم در انرژی‌های تجدیدپذیر این استان انجام دهیم… ما حامی این انرژی‌ها هستیم: هر نوع انرژی که بتوانیم بدون سوزاندن چیزی به آن برسیم انرژی خوبی است – به نظر من انرژی خیلی خوبی است. برای استان خوب است و برای محیط زیست خوب است. ما ۱۰۰ درصد حامی آن هستیم.» این نماینده‌ی مجلس از رینفرو-نیپیسینگ است.
آقای سخنگو، می‌خواهم زمانم را با همکارم، نماینده‌ی میسیساگا-استریتزویل، قسمت کنم اما پیش از این کار می‌خواهم به انتاریویی‌های نگران بگویم که وزیر گوش به حرف آن‌ها است. ما کمیته‌ای برای بازبینی «قانون انرژی سبز» برپا کرده‌ایم. گزارش آن منتشر خواهد شد. با مردمی که نگرانی‌هایی بر سر این مساله دارند مشورت خواهد شد.
***
وقتی باب دیلینی، نماینده‌ی لیبرال میسیساگا-استریتزویل، شروع به صحبت کرد گفت: «اول از همه می‌خواهم به همکارم از ریچموند هیل آفرین بگویم. آقای مریدی به نوبه‌ی خود دانشمندی شاخص است و دکترای فیزیک دارد. به نظرم نمایندگان باید به بعضی حرف‌های او گوش فرا دهند و به آن ها توجه کنند.»
در نهایت مریدی این بار هم در طرف پیروز بود. نمایندگان ان دی پی به مریدی و لیبرال‌ها پیوستند تا قرار محافظه‌کاران با نتیجه‌ی ۴۵ به ۲۸ شکست بخورد.
