سه شنبه سوم اپریل، ساعت دو ونیم صبح”اولیور کارافا” ۱۹ ساله با بی احتیاطی ناشی از مصرف الکل، تصادفی آفرید که پاره های اتومبیلش تا ده ها متر پراکنده و “دیوید چانگ” دوست ۲۴ ساله اش کشته شد. گرچه این حادثه مانند بسیاری از حوادث اطرافمان زود از خاطرمان خواهد رفت،اما شاید برای خیلی از ما حتی برای یک لحظه این تصور را به وجود آورد که آن راننده ۱۹ ساله و یا همراه از دست رفته اش می توانست فرزند ما باشد….
محمد رحیمیان
معمولا زمانی که خبرها را می خوانیم و به قسمت های بد آن می رسیم هرگز گمان نمی کنیم که ممکن است نام ما ضمیمه آن ماجرا شود. در زلزله، توفان و سیل هایی که سبب کشته و آواره شدن هزاران نفر در نقاط مختلف جهان شد، مانند تمام آمار وحشتناک بیماری ها و مرگ و میرهای گوناگون، تقریبا با نشان دادن مکث و تفکری چند دقیقه ای از کنار آن رد شده ایم. این چرخه زیبا و فریبنده زندگی آرام می چرخد و ما چون بازیگرانی نه چندان هوشیار در این گردونه می چرخیم تا زمانی که قرعه ای به نام ما باز شود. همیشه در این قرعه ها ما شاد و سلامت نخواهیم بود. در مقاطعی از زندگی، گاه ناباورانه و غیر منتظره ناچاریم در برابر وقایعی بایستیم که حتی مرور زمان نمی تواند درد آن را التیام بخشد. باید گفت در روز اتفاق، کمتر کسی قدرت برخورد واقع بینانه و عکس العمل منطقی دارد. ما به طرز غم انگیزی نیاموخته ایم که در مواجهه با رویدادهای ناگوار شخصی مان مقاوم برخورد کنیم و اگر نگرانی ناشی از بیماری یا فقدان عزیزانمان باشد به نوعی دچار درماندگی، اضطراب و اندوه شدید می شویم. باید گفت در خیلی از این مواقع مشکل اصلی همان روز اول نیست، معمولا پس از گذر دوره کوتاهی متوجه عمق فاجعه وارده می شویم. روزهایی که در آن تنها می مانیم، روزهایی که بیماری، پس انداز داشته و نداشته مان را مصرف کرده و یا بلاخره روزهایی که فقدان تکیه گاه زندگی مان را علاوه بر دلبستگی های معنوی از لحاظ مالی حس می کنیم. باز مانند همیشه به بیمه برمی گردیم. بازگشت ما به این مقوله در زمانی است که سرطان به آرامی گام را برای گرفتن مقام اول و پیشی گرفتن به سکته های مغزی در جهان بر می دارد و در همین راستا مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی که در مقام نهم قرار داشت پیش بینی می شود به زودی مقام پنجم را به خود اختصاص دهد. با مرور کوچکی در آمارها با دنیای وحشتناکی روبرو نیستیم. جهان روبروی ما پر از پیچیدگی هایی است که مواجهه با آن، پیش بینی می طلبد. من و شمایی که امروز سلامت هستیم در منتهای شانس و خوشبختی قرار گرفته ایم. طول عمر این سعادت می تواند از همین لحظه تا سالهای دور باشد قطعا نمی توانیم به دلیل عدم آگاهی از چنین زمانی بدون تدبیر به انتظار روزی متفاوت بنشینیم. بیمه های بیماری های سخت، در مواجهه با ۳۲ بیماری کمک بزرگ مالی در راه درمان ما خواهد بود. بیمه های ناتوانی جسمی تا زمانی که در ۲ فعالیت ساده روزانه نیاز به کمک کسی داشته باشیم ماهیانه از ۱۰۰۰ تا ۸۵۰۰ دلار به ما پرداخت خواهد کرد و بیمه های عمر عزیزانمان را از مشکلات مالی عدم حضورمان نجات می دهد. آیا بهتر نیست با توجه به وضعیت جسمی و توانایی مالی مان امروز که سلامت هستیم به فردا بیاندیشیم؟
محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو رسمی انجمن Advocis به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/ sherkatbimeh
۹۰۵.۳۷۰.۰۰۱۱
