شهروند- آرش عزیزی: کاتلین وین، وزیر مسائل شهری دولت لیبرال انتاریو و از عالی‌رتبه‌ترین سران حزب، گفت با تصمیم دالتون مک‌گینتی، نخست‌وزیر دولتش، برای تعطیلی مجلس انتاریو مخالف است.
او چهارشنبه‌ی هفته‌ی گذشته گفت این حرکت «به وضوح» باعث «ناراحتی» (discomfort) شده است.
وین به خبرنگاران گفت: «هیچ کس نمی‌خواست چنین کاری کند. این انتخاب اول‌مان نبود. می‌خواهیم این کار سریع انجام شود. می‌خواهیم خانه‌ی مردم باز باشد.»
این نامزد احتمالی برای رهبری دائم حزب جلوی دوربین‌ها آمده بود تا به همراه دب متیوز، وزیر بهداشت، ۱۵ میلیون دلار بهبود برنامه‌های درمانی برای معتادین به مواد مخدر را اعلام کند.
احزاب اپوزیسیون همه یک صدا از تصمیم مک‌گینتی برای تعطیلی پارلمان در پی استعفای خود انتقاد کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند دولت این کار را کرده تا خود را از زیر ذره‌بین سیاسی خارج کند و کار کمیته‌ای را که مشغول تحقیق در مورد تعطیلی دو نیروگاه برق با انگیزه های سیاسی بود مختل کند. این نیروگاه‌ها که به تصمیم دولت لیبرال و با توجه به مخالفت مردم محل تعطیل شدند حداقل ۲۳۰ میلیون دلار خرج برای مردم برداشته‌اند.
نخست‌وزیر گفته بود فضای برخوردها در مجلس طوری شده بود که به دوره‌ای از استراحت نیاز بود. او پس از استعفای بسیار غافلگیرکننده‌ی خود، مجلس را تا ماه ژانویه تعطیل کرد.
رضا مریدی، نماینده‌ی لیبرال ریچموند هیل، گفت با تصمیم مک‌گینتی برای تعلیق پارلمان موافق است. او تاکید کرد که این عمل بخشی از سنت‌های پارلمانی بریتانیا است که کانادا از آن پیروی می‌کند. مریدی گفت: «واقعیت امر این است که پارلمان در طول یک سال و اندی که تشکیل شده نتوانسته بود کارهای زیادی انجام دهد و این اواخر هم بخصوص محافظه‌کارها بارها در کار پارلمان کارشکنی می‌کردند.»
مریدی گفت محافظه‌کاران ۴۵ بار قرار خاتمه‌ی مذاکرات برای پایان دادن به بحث بر سر موضوع حاضر را به میان آورد‌ه‌اند که رای‌گیری بر سر آن نیم‌ساعت وقت می‌گیرد. با وجودی که این قرارها معمولا با رای مشترک لیبرال و ان دی پی شکست می‌خورد، محافظه‌کاران همچنان آن‌را به میدان می‌آوردند. مریدی در ضمن اشاره کرد که پارلمان عملا شش هفته‌ی اضافه تعطیل خواهد بود، در حالی که باب ری، نخست‌وزیر سابق ان دی پی، در زمان خود پارلمان را تا یک سال هم تعطیل کرده.
نماینده‌ی ایرانی تبار در ضمن گفت به نظرش دلایل شخصی و خانوادگی دلیل استعفای مک‌گینتی بوده و نه چیزی دیگر.
این واقعیت که وین، که از چپ‌ترهای لیبرال‌ها به حساب می‌آید، نارضایتی‌های درونی بسیاری از مک‌گینتی و رهبری حزبش دارد از کمتر کسی پوشیده است.
ماه پیش نیز مشخص بود که این وزیر سابق آموزش و پرورش می‌کوشد خود را از تصمیمات لورل بروتن، وزیر کنونی آموزش و پرورش، در به جنگ رفتن با معلمان، متوقف کردن دستمزدها و ممنوع کردن اعتصاب آن‌ها مبری کند.
وین در برنامه‌ی «مترو مورنینگِ» رادیو سی بی سی گفت لیبرال‌ها باید از نزاع با معلمان و پیروزی ان دی پی در انتخابات میان‌دوره‌ای کیچنر-واترلو در روز ۶ سپتامبر، «درس‌هایی بگیرند.» ان دی پی در این انتخابات پشتیبانی اتحادیه‌های معلم‌ها را با خود داشت که پیش از این طرفدار دولت مک‌گینتی بودند. وین سپس افزود: «باور کنید، بحث‌هایی داخلی در این مورد خواهد بود.»
او اما پس از آن به خبرنگاران کوئینز پارک گفت که قصدش انتقاد از دولت خود نبوده است.
این دفعه اپوزیسیون بلافاصله از حرف‌های وین استفاده کرد تا بیشتر به تصمیم دولت مک‌گینتی اعتراض کند.
پیتر تبنز، نماینده‌ی نیودموکرات تورنتو- دنفورت، گفت امیدوار است لیبرال‌های دیگری هم دست به اعتراض بزنند. او افزود: «حتی وزرای لیبرال هم فکر می‌کنند تعطیلی مجلس کار اشتباهی است.»
وین و متیوز گفتند از حرف مک‌گینتی که گفته بود وزرایی که خواهان نامزدی رهبری حزب باشند باید پیش از آغاز کمپین از شغل وزارت خود (با حقوق سالی ۱۶۵ هزار دلار) استعفا دهند، متعجب شده‌اند.
متیوز این حکم را «غافلگیرکننده» خواند و گفت به چنین چیزی «فکر نکرده بودم.» وزیر بهداشت، که هنوز تصمیم نگرفته وارد گود شود یا نه، گفت این کار «سنت نبوده است.»
روز چهارشنبه که وین و متیوز با خبرنگاران صحبت کردند قوانین انتخاب رهبر جدید برای حزب، که بلافاصله نخست‌وزیر نیز خواهد بود، هنوز اعلام نشده بود.
اما شورای اجرایی حزب لیبرال یکشنبه‌ی هفته‌ی گذشته تصمیم گرفت که کنوانسیون جدید در روز ۲۵ ژانویه ۲۰۱۳ برگزار خواهد شد. این شورا در ضمن اعلام کرد نامزدهای احتمالی باید تقاضای خود را تا ساعت ۵ بعدازظهر ۲۳ نوامبر تسلیم کنند. این تقاضا باید شامل حداقل ۲۵۰ امضا از سوی اعضای حزب و ۵۰ هزار دلار هزینه‌ی ورودی باشد. هر نامزد حق حداکثر ۵۰۰ هزار دلار خرج برای کمپین خود خواهد داشت. تنها نمایندگان کنوانسیون (که حداکثر دو سه هزار نفر خواهند بود) حق رای دادن برای انتخاب رهبر جدید را خواهند داشت.
شورای مذکور این هفته نیز دیدار می‌کند تا هزینه‌ی شرکت نمایندگان و مکان برگزاری کنوانسیون را انتخاب کند.
علاوه بر وین و متیوز و بروتن، در میان وزرای کنونی انتظار ورود کسانی همچون دوایت دانکن، وزیر دارایی و معاون اول مک‌گینتی؛ کریس بنتلی، وزیر انرژی؛ اریک هاسکینز، وزیر خدمات کودکان و جوانان (وزیر سابق مهاجرت) و چارلز سوزا، وزیر شهروندی و مهاجرت می‌رود. در میان افراد بیرون کابینه، انتظار ورود جرج اسمیترمن هست. اسمیترمن یکی از عالی‌رتبه‌ترین وزرای مک‌گینتی و معاون اول او بود اما دو سال پیش استعفا داد تا نامزد شهرداری تورنتو شود. او در این رقابت از راب فوردِ راست‌گرا شکست خورد. جان ویلکینسون که سابقه‌ی وزارت محیط زیست و وزارت درآمدها را دارد اما در انتخابات پارسال، کرسی خود را از دست داد دیگر نامزد احتمالی است. از ساندرا پوپاتلو، وزیر سابق آموزش و پرورش، که سال گذشته استعفا داد تا از مدیران شرکت میلیاردر «پریس‌واتر هاوس‌کوپرز» (پی دبلیو سی) باشد، نیز نام برده شده است.
یاسر نقوی، مدیر اجرایی حزب و از وکلای برجسته‌ی شهر اتاوا، از نامزدهای احتمالی به حساب می‌آمد. نقوی اما گفت «تصمیمی بسیار شخصی» گرفته که نامزد نشود. او گفت پسر پنج ماهه‌اش، رافی، دلیل اصلی این تصمیم بوده است چرا که پدر او بودن «مهمترین شغل جدید من است.»
یکی از افراد داخلی حزب لیبرال به شهروند گفت از میان افراد خارج از حزب، ورود پوپاتلو با بیشترین استقبال روبرو خواهد شد. او گفت اعضای حزب همیشه انتظار داشته‌اند پوپاتلو نامزد رهبری پس از مک‌گینتی باشد و از استعفای او از نمایندگی متعجب شده‌اند.
مریدی گفت سه نفری اصلی که او ورودشان را محتمل می‌داند کاتلین وین، دوایت دانکن و ساندرا پوپاتلو هستند.
او ضمن اعلام این‌که چند نفر از همکارانش برای مشورت با او برای نامزد شدن یا نشدن به او تلفن کرده‌اند، افزود برای اعلام این‌که رسما از چه کسی حمایت می‌کند تا اعلام نامزدی‌ها صبر می‌کند، اما از لحن گفتارهایش پیدا بود بیشتر طرفدار کاتلین وین است، واقعیتی که با توجه به سابقه‌ی سیاسی مریدی تعجب‌برانگیز نیست. او علاوه بر تاکید بر تجربیات وین در وزارت‌خانه‌های مختلف او را «آدمی بسیار نازنین» نامید که «در ضمن در جوامع قومی خیلی طرفدار دارد.»
دانکن از گود کنار رفت
در آخرین ساعات چاپ شهروند مطلع شدیم دانکن از گود کنار رفت.
دوایت دانکن، وزیر دارایی مک‌گینتی و معاون اول او، نامزد جانشینی رئیس خود نخواهد شد.
در آخرین ساعات زیر چاپ رفتن شهروند با گزارش تورنتو استار مطلع شدیم دانکن، که تصمیم خود را روز چهارشنبه‌ی این هفته اعلام می‌کند، نه تنها نامزد رهبری نیست که احتمالا اصلا از مجلس هم کنار می‌رود.
منابع حزب لیبرال می‌گویند دانکنِ ۵۳ ساله نمی‌خواسته به فکر ده سال دیگر حضور در سیاست باشد. گفته می‌شود این وزیر دارایی جنجالی، که معمار سیاست ریاضت‌کشی اقتصادی مک‌گینتی بود، اکنون می‌تواند صید خوبی برای شرکت‌های میلیونر و میلیاردر در خیابان بی باشد.
انتظار می‌رود او از دوست نزدیکش، ساندرا پوپاتلو، وزیر سابق، که او هم اهل شهر ویندزر است، برای بازگشت به سیاست و حتی شاید رهبری حزب، حمایت کند.
پوپاتلوی ایتالیایی‌تبار از ارشدترین وزرای لیبرال‌ها بود اما سال گذشته نامزد انتخابات نشد تا عازم بخش خصوصی شود. او در حال حاضر مدیر توسعه‌ی شرکت‌ها و بازارهای جهانی «پریس‌واترهاوس‌کوپرز»، از بزرگ‌ترین شرکت های نوع خود در سطح جهان است.
این سیاستمدار ۵۰ ساله در صورت کنار رفتن دانکن از سیاست می‌تواند به راحتی جای او را در حوزه‌ی ویندزر-تکامسه پر کند.
پوپاتلو تا پیش از سال ۲۰۰۳ و در زمان اپوزیسیون بودن لیبرال‌ها، معاون اول رهبر بود. در زمان دولت‌داری مک‌گینتی او سمت‌هایی همچون وزارت توسعه‌ی اقتصادی، وزارت آموزش و پرورش و وزارت خدمات محلی و اجتماعی را به عهده داشته است.
برخلاف بسیاری از سایر نامزدهای احتمالی، پوپاتلو درگیر هیچ یک از پرونده‌های جنجالی که در حال حاضر دامن لیبرال‌ها را گرفته نیست.
