جدا از دین و بی نیاز از رنگ و جنس و ملیت، انسان بودن هنری است که لذت آدمیت را در خود داشته و نمی توان آن را به جسمی سالم و یا معلول نسبت داد که هر دو سهمی برابر دارند.
در دنیایی زندگی می کنیم که حدود ۱۵ درصد آن یعنی یک میلیارد، با معلولیت زندگی کرده و بسیاری از این تعداد با درآمدهای پایین و یا متوسط، دسترسی به مراقبت های پزشکی و توانبخشی ندارند. درگیریها و کشمکش های ناشی از جنگ در نواحی گوناگون کره زمین، گرسنگی، بیماری های مختلف، مصائب و مشقات زندگی در کشورهای در حال توسعه، ترافیک و تصادفات حین انجام کار، آلودگی محیط زیست و عدم استفاده صحیح از دارو در کشورهای صنعتی همه روزه باعث بروز معلولیت های جدید می شود.
مهمترین معلولیت ها شامل ناتوانی در بینایی، شنوایی، یادگیری، سخن گفتن، حرکتی، ذهنی، روانی و یا رشدی است. طبعا در همه جای دنیا باید پیش زمینه های اجتماعی موجود باشد تا معلولان را قادر به داشتن فرصت هایی یکسان برای پیوستن آنان در زمینه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زندگی سازد. به همین جهت، نخستین بار در ۳ دسامبر ۱۹۹۲، به منظور گرامیداشت سالروز تصویب قانون برنامه جهانی در ارتباط با معلولان، روز جهانی معلولان از سوی سازمان ملل متحد اعلام گردید. تقریبا بیشتر شعارهایی که سالانه برای بزرگداشت چنین روزی انتخاب می شود به نوعی به یکسان سازی فرصت ها برای معلولان بر می گردد. باید گفت قوانین استانداردی در همین زمینه برای افرادی که با معلولیت زندگی می کنند در مجمع سازمان ملل به تصویب رسیده، اما این قوانین، اجباری را برای دولتها به وجود نمی آورند. افراد معلول، نسبت به دیگران آسیب پذیرتر بوده. بیماری ها، عفونت های مجاری ادراری، پوکی استخوان و درد به همراه پیری زودرس در این افراد بیشتر است. متاسفانه بسیاری از آنان کمتر وزن خود را کنترل و نسبت به آزمایشات سالانه شان بی توجه هستند. آنان نیازمند دستگاه های کمکی مانند صندلی چرخدار، پروتز، سمعک، نرم افزارهای تخصصی کامپیوتر و سخت افزارهای افزایش تحرک، شنوایی، بینایی، توانبخشی طبی، گفتار درمانی، ارتوپدی و در بسیاری از موارد پرستار هستند و این در حالی است که خدمات توانبخشی برای معلولان در جهان، بخصوص در کشورهای جهان سوم، در وضعیت مناسبی نیست.
بالطبع هیچ یک از ما در زمانی که شرایط مالی و جسمی مان تغییر کند در پله ای که اکنون ایستاده ایم نخواهیم بود. امروز خانه ای داریم، خانواده ای که به آن متعهدیم و کسانی که به نوعی وضعیت مالی مان به آنها گره خورده است. همه این شرایط حتی اگر به سختی هم باشد با وجود سلامتی ما امکان پذیر است، اما در جایی که جسم ما قابلیت کار کردن خود را از دست دهد، موقعیت مطلوب و روابط عادی امروز را از دست خواهیم داد. بیمه ناتوانی جسمی، بهترین بیمه ای است که در این زمینه، زندگی یک معلول را از نظر مالی تا زمان سلامت تامین می کند. این بیمه می تواند پرداخت کننده از ۱۰۰۰ دلار تا ۸۵۰۰ دلار در ماه بسته به قرارداد باشد و به این صورت، مخارج درمان و نیاز به پرستار، برای فرد ناتوان، امری امکان ناپذیر نخواهد بود.
همیشه درعین خوش بینی به زندگی، همه اگرهای دیگر را بررسی کنیم. اگرهایی که در آن عدم توانایی انجام کار، بیماری سخت و حادثه پیش بینی نشده، بررسی شود.
منابع:
Sherkatbimeh.com
Ehteshamfar .com
*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو رسمی انجمن Advocis به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/ sherkatbime
