دیگر نمی توان ساکت نشست/ کاظم رنجبر

شماره ۱۲۱۳ ـ پنجشنبه  ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹

نامه اعتراضی پرفسور آندره نوشی، فرانسوی یهودی تبار به سفیر اسرائیل در فرانسه

پیشگفتار:

نوشته ای که در زیر می خوانید، ترجمه نامه ای ست که استاد افتخاری و معروف تاریخ در دانشگاه نیس فرانسه، در تاریخ سوم ژانویه ۲۰۰۹ به سفیر اسرائیل نوشته است. پرفسور آندره نوشی(۱)، ۸۶ سال دارد و جٌد اندر جٌد، در فرهنگ دین یهود تربیت شده است. او متولد شهر کنستانتین الجزایر است که سابق بخشی از مستعمرات فرانسه بود و دارای ملیت فرانسوی است. این مرد فرهیخته و آزادیخواه، در جنگ دوم جهانی، از سال ۱۹۳۸ تا سال ۱۹۴۵، در سازمان مقاومت ملی فرانسه، مسلحانه علیه نازیسم هیتلری جنگیده است تا وطن اش را از یوغ توحش و بربریت نازیسم آزاد کند.

آندره نوشی، در زندگی علمی اش در رشته تاریخ، آثار با ارزشی از خود به جای گذاشته است از جمله:

“نفت و نقش آن در  روابط بین المللی”، “تاریخ فرانسه از سال ۱۸۴۸ تا کنون”،”استعمار فرانسه در شمال آفریقا”، و صدها مقاله  در رابطه با سیاست و ژئوپولتیک. تا آنجایی که من می دانم، متاسفانه این آثار هیچکدام به فارسی ترجمه نشده اند.

پرفسور نوشی، با دیدن جنایاتی که رهبران صهیونیست حاکم در اسرائیل، در طول ۶۰ سال، و امروز در نوار غزه، به نام دین و یهودیت انجام می دهند، و امروز دنیا شاهد این جنایت ها هستند که چگونه زنان و کودکان و دیگر مردم مظلوم و بی گناه و بی پناه غزه زیر بمب های چند صد کیلوئی، تکه تکه می شوند، نامه ای به سفیر اسرائیل در فرانسه نوشته است. از آنجا که خود پرفسور آندره نوشی، از تمام انسان هایی که خواستار ص
لح پایدار و شرافتمندانه بین اسرائیل و ملت فلسطین هستند، خواسته که این نامه را برای آگاهی افکار جهانی، به زبان های گوناگون، ترجمه کرده و منتشر کنند، من نیز ترجمه ی فارسی آن را در اختیار خوانندگان محترم می گذارم.

پرفسور آندره نوشی که خود مسلحانه علیه نازیسم هیتلری جنگیده است، بهتر می داند که اولین قربانی نازیسم هیتلری در درجه اول خود آلمانی ها بودند. آندره نوشی، با نوشتن این نامه سرگشاده، به هویت دینی و قومی خود پشت نکرده است، بلکه به خاطر تجربه زندگی و دانش خود می داند که بزرگترین قربانی صهیونیزم، چه امروز و چه در آینده، در درجه اول خود یهودیان هستند و خواهند بود. وقتی که فرزند یک مادر عرب، یا یک مادر یهودی ساکن اسرائیل قربانی جنگ و خشونت می شود، اشک چشمان این دو مادر داغدیده، یکی است و زخم دلشان تا پایان عمر التیام ناپذیر است. پیام پرفسور آندره نوشی در این نامه چنین است. او می گوید: “ای انسان هایی که صاحب وجدان و انسانیت هستید، بیائید و بیائیم، بدون کوچکترین تبعیض قومی، نژادی، دینی، جنسی، دست در دست هم بدهیم این زخم چرکین ۶۰ ساله خاورمیانه را که ساخته و پرداخته استعمار و سرمایه داری فراملی است، تاکنون هزاران قربانی داده است و میلیونها انسان را از خانه و کاشانه شان آواره کرده است، با یک صلح عادلانه و شرافتمندانه التیام ببخشیم.”

آندره نوشی، خوش باور و ساده اندیش نیست، او می داند برای شرکتهای چند ملیتی نفتی و اسلحه سازی و بانکهای دنیا، کلمات دوستی، انسانیت، تعاون و همیاری بین انسان ها، کلمات مشمئزکننده و نفرت انگیزی هستند. آندره نوشی می داند که این مادران داغدیده، این کودکان معصوم که تن نحیف و رنجورشان با بمب های خوشه ای تکه پاره می شوند، یا آن جوانانی که به نام سرباز اسرائیلی، یا چریک و فدائی فلسطینی کشته می شوند، فرزندان میلیاردرهای آمریکائی و اروپایی و صاحبان شرکت های نفتی و اسلحه سازی، و حتی میلیاردرهای نفتی عرب نیستند، اما این جنگهای طولانی ۶۰ ساله، بین ملت های خاورمیانه، چه سود کلانی بر معیار ارقام تریلیون دلاری به جیب این شرکتها ریخته اند. این ها را پرفسور آندره نوشی استاد افتخاری دانشگاه نیس فرانسه می داند. باهم نامه این استاد یهودی تبار به سفیر اسرائیل در کشور فرانسه را می خوانیم.

                                           ک. رنجبر

آقای سفیر،

برای شما ۳ ژانویه، روز شنبه مقدس، روز شبات یهودیان است که باید روز صلح باشد، در صورتی که (در اسرائیل) روز جنگ و خونریزی است. برای من، سالها استعمار و دزدی زمین های فلسطینیان، توسط اسرائیل، باعث خشم و نفرت اند، لذا با تکیه بر چند واقعیت، به عنوان یک فرانسوی، به عنوان یک یهودی زائیده شده از مادر یهودی، به عنوان عامل روابط دانشگاهی بین دانشگاه نیس فرانسه با دانشگاه تل آویو اسرائیل، این نامه را به شما می نویسم.

دیگر امکان ندارد در مقابل سیاست قتل عام امپریالیسم اسرائیل ساکت نشست. شما عیناً همان رفتاری را می کنید که هیتلر در اروپا با اتریش و چکسلواکی کرد. شما قطعنامه های سازمان ملل متحد را حقیر و بی ارزش می شمارید همچنان که هیتلر قطعنامه های جامعه ملل را حقیر و بی ارزش می شمرد. شما کودکان و زنان را بدون آنکه در عملیات تروریستی و یا در عملیات انتفاضه شرکت داشته باشند، بدون ترس از عقوبت و تنبیه، به قتل می رسانید. تمام این ها نتیجه استعمار غیرقانونی و غیر مجاز شما هستند، و در واقع یک دزدی از جانب شما محسوب می شود. رفتار شما عین دزدهای سرزمین های دیگران است.

شما حتی به معنویت و قانون یهود پشت کرده اید. ننگ و نفرین بر شما باد! شما گورستان خود را با دست خود می کنید، بدون آنکه خود به آن آگاه باشید. برای اینکه شما محکوم هستید که با فلسطینی ها و سایر کشورهای عربی، در کنار هم زندگی کنید. اگر شما تا این حد فاقد شعور سیاسی هستید، در آن صورت لیاقت داشتن مسئولیت سیاسی ندارید، و رهبران سیاسی شما باید از کار و مسئولیت سیاسی، کنار بروند. کشوری که اسحق رابین را می کشد و از قاتل او تجلیل به عمل می آورد، آن کشور فاقد معنویت است و قابل احترام نیست. خدای شما و آسمان ها، اریل شارون جانی  را نابود بکند. شما در سال ۲۰۰۶ در لبنان متحمل شکست شدید، امیدوارم که بعد از این متحمل شکستهای دیگری بشوید. شما که جوانان اسرائیل را به کام مرگ می فرستید، برای این است که شجاعت بستن قرارداد صلح را ندارید.

چگونه یهودیانی که این همه رنج کشیده اند، از جلادان و قاتلان خود و قوم خود، یعنی امثال هیتلرها، تقلید می کنند؟ اشغال و غصب سرزمین های فلسطینی ها از طرف اسرائیل از سال ۱۹۷۵، سیاست های استعماری هیتلریسم را در خاطر من زنده می کنند. من فرقی بین رهبران امروزی اسرائیل و با رهبران آلمان نازی نمی بینم.

شخصاً همچنان که بین سالهای ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۵، تا زمانی که عدالت توانست هیتلر را نابود بکند، علیه نازیسم جنگیدم، با تمام نیرویم علیه شما خواهم جنگید. هیتلریسم در درون قلب کشور شما جای دارد. امیدوارم که خدای شما، رهبران شما را به جزائی که شایسته آن هستند، برساند و از آنان انتقام بگیرد. من به عنوان یک مبارز جنگ جهانی دوم علیه هیتلریزم، از شما شرم دارم. خدای شما تا پایان قرون بر شما لعنت کند. امید است که روزی به جزای اعمال خود برسید.