این صفحه به سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) اختصاص دارد
اعلام همدردی با آسیب دیدگان زمین لرزه بوشهر
سازمان ما با آسیب دیدگان زمین لرزه ابراز همدری می کند، و امیدواراست که هموطنانمان در داخل و خارج از کشور به یاری زلزله زدگان بشتابند و از غم جانکاه آن ها بکاهند.
اطلاعیه سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت – در مورد برگزاری سیزدهمین کنگره
سیزدهمین کنگره سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در هفته های آتی برگزار می شود. “برنامه سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)” و “سیاست های ما” از جمله موضوعات در دستور کنگره سیزدهم است. چند بخش “برنامه” در کنگره های قبلی مورد بررسی قرار گرفته و رای تمایل کنگره را اخذ کرده است. بنا به خواست کنگره دوازدهم، کار روی “برنامه” در فاصله دو کنگره ادامه یافته و اکنون کلیت آن برای ارائه به کنگره آماده شده است. “برنامه” توسط کمیسیون تدوین اسناد پایه ای سازمان، تدقیق و تکمیل شده است.
“سیاست های ما” در شورای مرکزی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و به تصویب رسیده است. در کنار سند “سیاست های ما”، قطعنامه در مورد انتخابات آتی ریاست جمهوری، اولویت ها در فعالیت های سازمان در دوره آتی و قرار پیرامون پیشبرد پروژه شکل دهی تشکل چپ بزرگ به کنگره ارائه و حول آن ها بحث و گفتگو صورت خواهد گرفت.
کنگره برای روز دوم کنفرانسی را برای ترسیم سیر تحول فکری ـ سیاسی سازمان و سیمای امروزین آن، پیش بینی کرده است.
سند سیاسی و برنامه پیشنهادی به کنگره سیزدهم سازمان برای آگاهی دوستان و علاقمندان منتشر می شود. دوستانی که خواستار ارتباط با مسئولین سازمان هستند و یا در مورد اسناد منتشره نظر و پیشنهادی دارند، می توانند از طریق آدرس ایمیل زیر با هیئت تدارک کنگره (هتک) تماس برقرار کنند.
هیئت تدارک کنگره سیزدهم سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
١٠ فروردین ١٣٩٢ (٣٠ مارس ٢٠١٣)
انتخاب آزاد: برای سوریە آری، برای ایران نە
اکنون در ایران نیز بە نظر نمی رسد کە ولی فقیە با وجود بن بستی کە در آن گرفتار شدە متفاوت از بشار اسد در قبل از شروع تظاهرات بیاندیشد و بخواهد قبل از این کە گرفتار شرایط امروز رئیس حکومت سوریە شود بە آسانی مصالح جامعە را برمنافع خود و نظامش ترجیح دهد و بە انتخابات آزاد تن دهد و راە را برای مهار بحرانهای فزایندە کە جامعە و اقتصاد کشور را بە سوی ویرانی هدایت می کنند، هموار کند.
مدتی پیش تعدادی از رسانە ها بە نقل از رامین مهمان پرست، سخنگوی وزارت امور خارجە، اعلام کردند کە او راە حل بحران سوریە را برگزاری انتخابات آزاد در این کشورمی داند. روزنامە آفتاب، بە نقل از سخنگوی وزارت امور خارجە حکومت، دراین بارە نوشت “وی با تشریح سیاستهای اصولی کشورمان از حقوق و مطالبات مردم سوریه دفاع کرد و افزود: توقف خشونتها در سوریه و ایجاد زمینه های لازم برای گفتگوهای ملی و برگزاری انتخابات آزاد تنها راه حل بازگشت ثبات به این کشور است”.
عدەای ازمسئولین حکومتی و نمایندگان مجلس و همچنین حسین شریعتمداری، سرپرست و نمایندە ولی فقیە در روزنامە کیهان، هفتە پیش در واکنش بە برگزاری کنفرانسی از مخالفان حکومت ایران در جمهوری آذربایجان خواستار رفراندوم دولت آذربایجان برای الحاق جمهوری آذربایجان بە ایران شدند. کیهان در این باره نوشت: “مسئولان محترم کشورمان می توانند به دولت جمهوری آذربایجان پیشنهاد کنند که الحاق جمهوری آذربایجان به آذربایجان ایران را در میان مردم آن کشور به رفراندوم بگذارند”.
دخالت مقامات حکومت ایران درامور داخلی تعدادی از کشورها موضوع تازەای نیست. این دخالتها کە بە بهانە و توجیهات مختلف صورت می گیرند تاکنون ضربات اقتصادی و سیاسی کلانی را بە ایران وارد نمودە و در انزوای حکومت و حاد شدن بحران اقتصادی کشور نقش بسزایی داشتە و دارند. تشکیل کنفرانس یک گروە تجزیە طلب در باکو در هفتە گذشتە و تلاشهای این گروە جهت تجزیە آذربایجان نمونەای از واکنشهای تلافی جویانە دولتهائی است کە حکومت ایران را متهم بە دخالت در امور داخلی کشورهایشان می کنند.
بحران سوریە را گرچە نمی شود اساساً ناشی از دخالت نابخردانە جمهوری اسلامی ایران در امور این کشور دانست و بحران کنونی این کشور بیش از هرچیز ریشە در مناسبات رژیم موروثی سوریە با مردم و سوءاستفادە قدرتهای بزرگ و کوچک منطقە ای و فرامنطقەای و بنیاد گرایان اسلامی از آن دارد، با این حال یقیناً سهمی از این بحران ناشی از دخالتهای حکومت ایران در امور داخلی سوریە است.
گفتنی ست که اگر دولت آذربایجان بە یکی ازگروە های افراطی تجزیە طلب مخالف حکومت، بە نام “جبهه آزادی ملی آذربایجان جنوبی (گاماج) اجازە برگزاری کنفرانس در جمهوری آذربایجان می دهد و حتی پارەای گزارشها حاکی از شرکت برخی از مسئولان این کشور در کنفرانس مذکوراست، این اقدام بی ارتباط با دخالتهای آشکار و پنهان حکومت در امور داخلی این کشور نیست.
آشکار است تا زمانی کە این دخالتها وجود داشتە باشند انتظار نمی رود کە طرفهای مقابل خاموش بمانند و دست بە اقدامات تلافی جویانە نزنند.
رفتار دولت آذربایجان و رفتار و تمایل گروە تجزیە طلب “گاماچ” هیچ کدام بە هیچ وجە قابل دفاع نیستند، اما پرسیدنی است آیا شریعتمداری کە از مسئولین ایران می خواهد تا پیشنهاد رفراندم انحلال جمهوری آذربایجان را بە مسئولین این کشور بدهند، آیا خودش حاضر است، پیشنهادی مشابە توسط دولت آذربایجان را بپذیرد؟
آیا شریعتمداری حاضر است طرح رفراندم توسط شهروندان ایرانی در موارد معینی، مانند انجام رفراندوم در بارە تغییر قانون اساسی، حذف ولایت فقیە و شورای نگهبان و نظارت استصوابی از قانون اساسی و نظایر اینها را کە نقض بارز حقوق مردم و از موانع اصلی انتخابات آزاد اند، بعنوان حق هر شهروند ایرانی بپذیرد؟ یا حاضر است از حکومت مورد حمایتش در ایران بخواهد کە برای کشوردیگری اپوزیسیون مسلح درست نکند؟ برای قرارداد صلح بین دو کشور حکم ابطال صادر نکند؟ نیروی مسلح برای سرکوب جنبش مخالفین در سوریە اعزام نکند؟ کشور دیگری را تهدید بە نابودی ننماید؟ اینهایند کە سبب واکنش تلافی جویانە کشورهای مختلف علیە ایران می شوند. مگر نە این است کە شریعتمداری از مدافعان افراطی این گونە اقدامات بودە و هست؟ پس چرا چیزی را کە برخود نمی پسندد بر دیگران روا می داند.
اگر تمایلات تجزیە طلبانە در ایران تقویت شدە بیش ازهرچیز نتیجە عملکرد سرکوبگرانە و زورگویانە حکومت و بخصوص افراطی هایی نظیر شریعتمداری است کە حقوق کل مردم و گروه های قومی– ملی را با خشونت پایمال می نمایند و از این طریق همبستگی ملی ایرانیان را تضعیف و برای جریانات تجزیە طلب فضا و انگیزە تحرک مهیا می کنند. شریعتمداری اگر نگران فعالیت جریانات تجزیە طلب است، راهش نە دخالت و تهدید همسایگان، کە تجدید نظر اساسی در رفتار حکومت در داخل و خارج، رفع تبعیضات و ایجاد جاذبە ها و انگیزە های، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
