زمینِ تپه‌ی پارلمان در اتاوا آنقدر داغ شده که دستِ ستون‌نویس هفتگی از نوشتن ستونی که تا هفته‌ی دیگر دوام داشته باشد، می‌لرزد. ابتدا در اواخر هفته‌ی گذشته …
شهروند ۱۲۴۷ پنجشنبه ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۹
زمینِ تپه‌ی پارلمان در اتاوا آنقدر داغ شده که دستِ ستون‌نویس هفتگی از نوشتن ستونی که تا هفته‌ی دیگر دوام داشته باشد، می‌لرزد. ابتدا در اواخر هفته‌ی گذشته، پیش از آغاز رسمی پارلمان در روز دوشنبه ۱۴ام سپتامبر، به نظر می‌رسید وقوع انتخابات حتمی است. لیبرال‌ها دو هفته پیش اعلام کردند که به هارپر رای اعتماد نخواهند داد و علیرغم تردیدهای اولیه به نظر می‌رسید ان.دی.پی و بلوک کبک نیز به هارپر رای نخواهند داد و انتخابات قطعی است.
لیبرال‌ها که خود آتش انتخابات را روشن کردند از همین حالا شروع به آماده‌سازی مالی و تبلیغاتی کرده‌اند و به نظر می‌رسد مایکل ایگناتیف، رهبر حزب لیبرال، مشتاق رفتن به انتخابات باشد. این در حالی است که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد محافظه‌کاران با اختلافی بسیار کم از لیبرال‌ها پیش هستند. بسیاری در ضمن به این اشاره می‌کنند که مایکل ایگناتیف هنوز نتوانسته خود را به عنوان چهره‌ای قاطع و آشنا به کانادایی‌ها معرفی کند. نماینده‌ی روسی‌الاصلِ حوزه‌ی اتوبیکوک-لیک‌شور که متولد و بزرگ‌شده‌ی کانادا و درس‌خوانده‌ی دانشگاه تورنتو است بیشتر سال‌های عمرش را در آکسفورد و هاروارد گذرانده است و تازه چند سال است که به کانادا بازگشته است. محافظه‌کاران به رهبری هارپر به او به این عنوان حمله می‌کنند که تنها برای کسب جاه و مقام به کانادا آمده و "تنها به فکر خودش است". علیرغم تمام این نگرانی‌ها، ایگناتیف ترجیح داد در نشست سالیانه‌ی تابستانی حزبش در سادبریِ انتاریو، سوت انتخابات را بزند و اعلام کند "وقتت تمام شده، آقای هارپر". ایگناتیف در ضمن سعی می‌کند بر خلاف رسم معمول در کارزارهای انتخاباتی کانادا، که تمرکز بر مسائل داخلی است، از سابقه‌ی بین‌المللی خود به این عنوان استفاده کند که نخست‌وزیری خود را آغاز دوره‌ای جدید برای کانادا در سطح بین‌المللی مطرح کند. او دائما از برنامه‌های خود برای اعطای قدرت بیشتر به گروه بیست (در مقابل گروه هشت)، برای نقش فعال حافظان صلح کانادایی در خاورمیانه و آفریقا و همکاری بیشتر با قدرت‌هایی همچون چین و هند صحبت می‌کند.
اما طرفه آن‌جاست که حالا دو حزب اپوزیسیون دیگر که به نظر می‌رسد بیشتر از لیبرال‌ها از محافظهکارها دور باشند در حال حفظ دولت هستند.
بلافاصله پس از این‌که ایگناتیف اعلام کرد به هارپر رای اعتماد نمی‌دهد، نیودموکرات‌ها اعلام کردند حاضرند در صورت دریافت امتیاز از هارپر دولت او را حفظ کنند. به نظر می‌رسید تاکید هارپر بر این‌که هیچ امتیازی نمی‌دهد این معامله را به هم زده باشد اما
در اولین روز پارلمان محافظهکارها، این استادان سیاست‌بازی، دولت اقلیتی خود را، حداقل برای چند روز دیگر، حفظ کردند. دایان فینلی، وزیر منابع انسانیِ هارپر، در اولین روز بازگشایی مجلس در فصل پاییز اعلام اصلاحاتی در بیمه‌ی بیکاری کرد. این اصلاحات موقتا پرداخت‌های بیمه بیکاری را از ۱۵ به ۲۰ هفته افزایش می‌دهد (البته فقط برای کارگرانی که در ۷ سال از ۱۰ سال گذشته شاغل بوده‌اند). این تغییر ۹۳۷ میلیون دلار در طول سه سال خرج خواهد داشت و بر ۱۹۰ هزار نفر تاثیر می‌گذارد. جک لیتون، رهبر نیودموکرات‌ها، با اعلام این‌که ترجیح می‌دهد برای بیکاران مبارزه کند تا برای انتخابات، ظاهرا خود را آماده‌ی حفظ دولت هارپر می‌کند. حتی بلوک کبک به رهبری ژیل دوسپ که با توجه به خواستش برای استقلال استانِ کبک اختلاف بسیاری با هارپر فدرالیست دارد اعلام کرده بر سر لایحه‌ی اعتبار مالیاتی برای تعمیرات خانه، به هارپر رای اعتماد می‌دهد (رای اعتماد فقط یکی از سه حزب اپوزیسیون برای حفط دولت کافی است). این باعث شده مایکل ایگناتیف خود به هارپر حمله کند که پس از این همه شکایت او از ائتلاف پیشین لیبرال‌ها با ان.دی.پی و بلوک (که هارپر ائتلاف با "سوسیالیست‌ها و جدایی‌طلبان" می‌خواند)، ظاهرا خود او اکنون در حال ایجاد ائتلاف است.
به هر حال هفته‌ی پیش رو هفته‌ی پرجنجالی خواهد بود اما به نظر می‌رسد هارپر، این خیمه‌شب‌بازِ اتاوا، باز هم موفق شده باشد حداقل تا مدتی نامعلوم دولتش را حفظ کند. روز جمعه‌ی این هفته محافظهکارها لایحه ی اعتبار مالیاتی برای تعمیرات خانه (که باعث می‌شود تعمیرات خانه‌ای که در تابستان انجام شد به صورت مالیات به خانه‌دارها بازگردانده شود) را به مجلس می‌برند که در صورت رای نیاوردن آن، دولت سقوط می‌کند اما چنانکه گفته شد بلوک کبک قرار است به این لایحه رای مثبت بدهد. پارلمان سپس در هفته‌ی ۲۱ سپتامبر به علت حضور هارپر در نشست گروه ۲۰ در پیتزبورگِ آمریکا تعطیل خواهد بود. اما لیبرال‌ها می‌توانند در هفته‌ی ۲۸ سپتامبر یا ۵ اکتبر لایحه‌ی عدم اعتماد را به مجلس بیاورند و در آن صورت اگر نیودموکرات‌ها و بلوک کبک به هارپر رای منفی بدهند، در اواخر اکتبر یا اوایل نوامبر شاهد انتخاباتی جدید خواهیم بود. کلید قضیه فعلا در دست لیتون و واکنش احتمالی او به تغییرات اندک محافظهکارها در بیمه‌ی بیکاری است. باید دید که این تغییرات برای حفظ دولت هارپر به دست ان.دی.پی کافی است یا نه. و در صورت این اتفاق، نیودموکرات‌ها، که وضع خوبی در نظرسنجی‌ها ندارند، تا کی انتخاباتِ غیر قابل اجتناب را به تعویق می‌اندازند.
حزب پنجم
اما به غیز ار چهار حزب اصلی که در مجلس حاضرند نباید حزب پنجم کانادا را که به احتمال بسیار در انتخابات بعدی به مجلس راه پیدا خواهد کرد فراموش کرد: حزب سبز به رهبری الیزابت می. الیزابت می، رهبر حزب، در انتخابات قبلی ترجیح داد در حوزه‌ی خودش، نوای مرکزی (در شمال نوا اسکوشیا)، به میدان برود و با کسب ۳۲ درصد آرا در این حوزه دوم شد (در حالی که لیبرال‌ها نامزدی معرفی نکرده بودند) و از راه یافتن به مجلس باز ماند تا حزب سبز همچنان بدون کرسی بماند. انتخاب حوزه‌ی مذکور انتخابی جسورانه برای می به حساب می‌آمد چرا که رقیب او کسی نبود جز پیتر مک‌کی، وزیر دفاع هارپر و از مهمترین مهره‌های محافظه‌کاران.
این بار اما الیزابت می درست به نقطه‌ی مقابل کشور، جایی که چهار ساعت با نوا اسکوشیا اختلاف زمان دارد، می‌رود: استان بریتیش کلمبیا. خانم می اعلام کرده که می‌خواهد در حوزه‌ی "سانیچ-گلف آیلندز" در ساحل غربی مقابل گری لون، مسئول ورزش در کابینه‌ی هارپر، به میدان برود. مشخص نیست که در این صورت لیبرال‌ها در این حوزه نامزد معرفی خواهند کرد یا خیر.
