موسیقی درمانی برای همه افراد است و می توان آن را برای مداوای کسانی که مشکلاتی از نظر جسمی، عاطفی و اجتماعی یا ادراکی دارند، به کار برد و حتی آن هایی که سالم هستند، می توانند از آن لذت برده، به آرامش دست یابند، از شدت فشار روانی بکاهند و بر روحیه ی خود بیافزایند.
عمومی ترین استفاده از موسیقی درمانی، احتمالاً برای کاهش تنش های روانی می باشد و تنش های روانی عمده ترین عامل به وجود آمدن مشکلات و اختلال های بهداشتی به شمار می روند. از موسیقی درمانی به خاطر خاصیت مؤثر آن در تسکین دردهای جسمانی در منزل و بیمارستان ها، در کمک به زایمان، در تعادل خلق و خو، تعادل روانی، توانبخشی جسمی، کمک به آرامش و خوابیدن، آسان کردن یادگیری و در کل، برای کمک به افراد در تمامی زمینه های زندگی استفاده می شود.
تاریخچه استفاده از موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون بازمی‌گردد، اما در قرن بیستم فکر استفاده از موسیقی برای درمان مصدومین در جنگ اول جهانی شروع شد. هر چند به کار بردن این روش درمانی با مشکلاتی همراه بوده ولی به تدریج این شاخه درمانی تکامل یافته به طوری که در سال ۱۹۴۴ اولین برنامه آموزش موسیقی درمانی جهان در دانشگاه میشیگان آغاز شد.
نخستین سیستم نظام یافته آکادمیک موسیقی درمانی در ایران باستان بنا گردید. بر اساس کتیبه هایی که در سال ۱۳۴۹ یافت شده، در دانشگاه جندی شاپور اهواز دانش موسیقی و موسیقی درمانی از دپارتمان هایی بوده که هر دانشجوی پزشکی آن زمان (۱۵۰۰ الی ۱۳۹۰ سال پیش) باید آن را می گذراند. نکته جالب اینکه پرستاران می بایست در نواختن چند ساز تبحر داشته باشند و بر این اساس، موسیقی تجویز شده از پزشک را ارائه می کردند.
موسیقی می تواند در تمام حالات روحی ما اثرگذار باشد و هیجانات روحی ما را کنترل کند. در تحقیقات متعددی که روی واکنش بدن انسان به موسیقی انجام شده، محققان به نتایج جالبی دست یافته‌اند. وقتی به ترانه‌های مورد علاقه خود گوش می‌دهیم، بدن ما تمام علائم برانگیختگی احساسی را از خود بروز می‌دهد.
برای مثال، مردمک‌ها گشاد می‌شوند. این واکنش وقتی به فردی که دوستش داریم نگاه می‌کنیم نیز وجود دارد. تعداد ضربان قلب و نبض ما همچنین فشار خونمان بالا می‌رود، هدایت الکتریکی پوست ما پایین آمده و قسمتی از مغز که عهده‌دار تنظیم حرکات ماست یعنی مخچه، به طور عجیبی فعال می‌شود. جالب این که خون بیشتری روانه پاها شده و شاید همین مساله است که باعث حرکت متناسب با ریتم پاها می‌شود. مغز طوری ساخته شده است که به محرک های موسیقی پاسخ های مثبت و مناسب می دهد. تالاموس مغز ، محرک های موسیقی را دریافت کرده و هیپیوفیز موجب ترشح آندرفین که ماده آرامبخشی است می شود و در نهایت باعث تسکین درد شده. در یک مطالعه، تعدادی از افراد به ۱۰۰ قطعه موسیقی گوش کردند و از آنها خواسته شد که روی ریتم و تن صدا و طنین موسیقی تمرکز کنند. نتایج بدین گونه بود.
قطعات موسیقی آشنا “بخش بروکا” را در نیمکره چپ فعال می کند.
تمرکز بر روی ریتم منطقه بروکا و مخچه را فعال می کند.
هارمونی نیمکره چپ را بیشتر از نیمکره راست و همچنین بخش گیجگاهی را فعال می کند. طنین صدا در نیمکره راست اثر می گذارد. ملودی تمام بخش های مغز را فعال می کند.
تصویربرداری از مغز نشان داد که انواع فعالیت های موسیقی نواحی مختلف مغز را فعال می کند. (منبع: موسیقی درمانی برای همه، ترجمه آذر عمرانی گرگری)
همانگونه که می توان از موسیقی برای درمان، آرامش و پیشگیری استفاده کرد، چه خوب که بتوان از بیمه که بر حق ارزنترین، مناسبترین و کارآمدترین ابزاری است که می توان جهت آرامش، پیشگیری و پوشش در زمان نیاز برای خود، خانواده و عزیزان فراهم نمود، استفاده کرد.
پرسش های خود را در زمینه بیمه های مختلف از طریق ایمیل زیر با ما در میان بگذارید.
*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو رسمی انجمن Advocis به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/sherkatbimeh
