طی سی سال حکومت اسلامی در ایران، شاهد بوده ایم که در موارد بسیاری انتشار مقاله ای و مطلبی از یک نویسنده در یک نشریه موجب توبیخ
شهروند ۱۲۶۲ ـ پنجشنبه ۳۱ دسامبر ۲۰۰۹
آیا احکام و دستورات اسلام موافق و حامی، و یا مخالف و مغایر و بازدارنده آزادی بیان و انتقاد است؟
طی سی سال حکومت اسلامی در ایران، شاهد بوده ایم که در موارد بسیاری انتشار مقاله ای و مطلبی از یک نویسنده در یک نشریه موجب توبیخ و بسته شدن آن نشریه شده است. نویسندگان بسیاری به دلیل نوشتن مقاله و بیان افکار خود و یا انتقاد از مسئولان دولتی و مذهبی مورد اتهام های مختلف قرار گرفته و به مجازات های سنگین حبس و زندان های طولانی گرفتار شده اند. حتی بعضی مجازات ها بسیار سنگین تر شده و در مواردی این نویسندگان به مرگ تهدید شده و یا فتوای مرگ برای آن ها صادر شده است. بسیاری با نام آقای سلمان رشدی نویسنده کتاب "آیات شیطانی" آشنا هستیم. آقای سلمان رشدی با اطلاع کامل از حساسیت مسلمانان نسبت به پیامبر مسلمانان (حضرت محمد) اقدام به نوشتن این کتاب کرد و بر طبق فتوای آقای خمینی به خاطر نوشتن این کتاب به مجازات مرگ محکوم شد. چه خوب می شد به جای صدور این فتوا، اگر از بین میلیونها مسلمان و صدها هزار کارشناس اسلامی و مراکز اسلامی در سراسر دنیا و صدها آیات عظام و علمای اعلام و چندین مرجع تقلید موجود در ایران، یکی، و یا چند نفر، در جواب آقای سلمان رشدی کتابی می نوشتند و با دلیل و مدارک کافی اظهارات آقای رشدی را رد و تکذیب و یا تفسیر می کردند و فتوای مرگ او را صادر نمی کردند.
نکته اصلی نحوه برخورد حکومت اسلامی ایران با آزادی بیان و مجازات های اعمال شده در مورد آن است. آیا نباید جواب قلم را با قلم داد و جواب مشت را با مشت؟
با توجه به این که بشر و جامعه نوین کنونی نیاز به آشنایی با افکار مختلف دارد و جویای حقیقت است و انتقاد و آزادی بیان از خصوصیات و نیازهای بشر و جامعه است و ضامن رشد فکری و تحول انسان است و در آینده نیز باز هم نویسندگانی خواهند بود که خواهان آزادی کامل بیان و انتقاد هستند، پس این سؤال را از مراکز اسلامی موجود در دنیا و بخصوص کانادا مطرح می کنم که از نظر این مراکز اسلامی و بر طبق احکام اسلام، آیا آزادی بیان و انتقاد، مغایر با احکام و دستورات اسلام است و یا موافق با احکام اسلام است؟ و آیا مجازات های اعمال شده و تعیین شده برای این نویسندگان مطابق با احکام اسلام است؟ آیا برای انتقاد از مسئولان و رهبران حکومت اسلامی مجازاتی در قرآن تعیین شده است؟
آیا به زیر سئوال بردن اعمال و گفته های این رهبران و یا خود شخص حضرت محمد و یا حتی آیه های قرآن بر خلاف احکام اسلام و قرآن است؟ و اگر هست مجازات آن چیست؟
با توجه به این که احکام و دستورالعمل های اسلام فراگیر تمام مسلمانان جهان است به این معنی که یک حکم و دستورالعمل اسلامی به همان اندازه که شامل و واجب بر مسلمانان افغانستان و ایران و عربستان می شود به همان اندازه نیز شامل و واجب به مسلمانان کانادا و آمریکا و اروپا نیز می شود، جواب صحیح به این سئوال از طرف این مراکز می تواند احکام اسلام را در مورد آزادی بیان و انتقاد برای بسیاری از مسلمانان مشخص کند.
چه خوب بود که به جای سکوت، مدیران و مسئولان مراکز اسلامی ایرانی فعال در کانادا نظر خودشان را نسبت به آزادی بیان و انتقاد مطرح می کردند و احکام و دستورالعمل های اسلام را نیز در این مورد به وضوح و شفافیت کامل بیان می کردند.
بیش از صدها مرکز اسلامی فعال در کانادا و دنیا می توانند جواب این سئوال را بدهند و دستورات اسلام را در این مورد برای ایرانیان مشخص کنند. از جمله مراکز اسلامی و فارسی زبان: مرکز اسلامی ولیعصر، مرکز اسلامی و فرهنگی حضرت زهرا، مرکز ایرانی اسلامی امام علی، مرکز اسلامی امام مهدی، جامعه اسلامی افغان ها در کانادا و مرکز اسلامی ایرانیان کانادا (واقع در مونتریال).
