شهروند – مهرنوش احمدی: چندی پیش آثار کیوان مهجور و افشین هراتی، هنرمندان پرسابقه ی تصویرگری در آرتاگالری تورنتو از ۱۲ تا ۲۴ نوامبر در نمایشگاهی با عنوان “شهریاران بی قرار و ضیافت” به نمایش در آمدند.
پنجشنبه، ۱۴ نوامبر، برای تهیه گزارش در مراسم افتتاح نمایشگاه شرکت کردم. فضای باز با نور گرم و همهمه ی ملایم بازدید کنندگان که بعضاً نوشیدنی به دست در حال گپ و گفت با یکدیگر بودند حال و هوای من را که مثل هوای تورنتو بارانی بود، عوض کرد. در بین بازدیدکنندگان بسیاری از چهره های سرشناس فرهنگی، هنری و سیاسی تورنتو، در مراسم حضور داشتند.
نقاشی های کیوان مهجور
در یک سوی سالن نقاشی های سیاه قلم کیوان مهجور خودنمایی می کردند؛ کارهایی که به گفته ی خودش گزیده ای از یادداشت های روزانه ی امسال اوست که اکنون پس از سی سال بالغ بر ۳۰ مجلد می شوند. نقاشی های رنگی افشین هراتی نیز که با استفاده ی استادانه از رنگ های آکرلیک به روی بوم های بزرگ خلق شده در سویی دیگر نظر بیننده را به خود جلب می کرد.
این اولین بار بود که این دو هنرمند پرسابقه آثارشان را در تورنتو با هم به نمایش گذاشتند. هر کدام از این دو در گوشه ای از سالن نمایشگاه مشغول گفت وگو بودند و به پرسش بازدیدکنندگان درباره ی آثارشان پاسخ می گفتند.
کیوان مهجور پیش از این در سال ۲۰۱۱ یک مجموعه از ۷۰ طرح خود را در گالری مکیک مونترال به نمایش گذاشته بود که تبدیل به یکی از موفق ترین نمایشگاه های این گالری شد به طوری که همه ی ۷۰ اثر او به فروش رفت.
آرتا گالری
کیوان مهجور پس از اتمام دوره ی ابتدایی نزد حاج مصورالملکی مینیاتوریست و نقاش مشهور معاصر اصفهان و ایران نقاشی را آموخت و سپس در رشته ی ادبیات فارسی در دانشگاه پهلوی شیراز تحصیل کرد. علاقه و توانایی استادانه ی او به روایت ادبی در قالب نقاشی را می توان در آثارش مشاهده کرد او در گفت وگو با علی شریفیان، همکار شهروند، آثارش را این گونه توصیف می کند: “اینها را می توانم بگویم منتخبی از یادداشت های روزانه ی امسالم است. همه سیاه قلم. در مورد محتوا، آنچه هست یک نوع روبرو کردن بیننده است با فضایی که عناصری از یک شعر را به بیننده القا می کند بدون آنکه او را با کلام درگیر کند.”
کیوان مهجور تا پیش از سال ۱۳۵۹که مجبور به مهاجرت از ایران شد به عنوان یکی از برنامه ریزان و مدیران هنری فرهنگسرای نیاوران مشغول به کار بود و همچنین در دهه ی ۵۰ همراه با امید روحانی کتابفروشی و انتشارات نشر آزاد را راه اندازی و مدیریت کرد.
از نقاشی های افشین هراتی
افشین هراتی، دیگر هنرمند این نمایشگاه، از بهترین طراحان صحنه تئاتر در ایران در دهه ی ۵۰ بود. در آن زمان نیز کار نقاشی می کرد ولی هیچ گاه تابلوهایش به نمایش در نیامدند. بعدها با مهاجرتش به مونترال کانادا فعالیت هایش عمدتاً متوجه کار نقاشی شد. دو نمایشگاه او که در دو سال گذشته در گالری های شیرین و جرجانی تهران برگزار شدند مورد استقبال فراوان قرار گرفتند و بازتاب های خوبی هم در نشریات تهران داشتند. تابلو های او در مجموعه ی “ضیافت”، تجسم همه ی آن چیزهایی است که از ما می ماند و خبر از چگونه زیستن ما می دهد. افشین هراتی خود این مجموعه آثارش را این گونه توصیف می کند: “ایران باباجان، ایران!”
