انتخابات انتاریو ۲۰۱۴

حزب سبز انتاریوGPO به دنبال نهضت های سیاسی اجتماعی و سیاسی که عمدتا در دهه ۱۹۶۰ در اروپا و اقیانوسیه و بعد از تشکیل حزب سبز کانادا در دهه ۱۹۷۰ در صحنه سیاسی انتاریو به وجود آمده است. در دهه ۱۹۶۰ حدودا پیش و بعد از خیزش ها و انقلابات دانشجویی در فرانسه و در پیوند با توجه جهان و بویژه نیروهای پیشرو به مشکلاتی که به دنبال صنعتی شدن برق آسای جوامع غربی به مسائل حفظ محیط زیست، سازمان های سیاسی در اروپا شروع به فعالیت سیاسی کردند که به لحاظ ایدئولوژیک به جناح چپ سازمان ها و احزاب سیاسی متعلق بودند و محور منش و مرام سیاسی آنها پرداختن به مسائل محیط زیست و البته با سمت و سویی سوسیالیستی بود. با اینکه حفظ محیط زیست اولویت این احزاب به لحاظ تفکر و کنش سیاسی بود، اما این احزاب توجه به عدالت اجتماعی، آموزش و پرورش و امور خدمات درمانی و بطور کلی رفاه اجتماعی هم در برنامه هایشان قرار داشت.
اولین حزب سبز، گرچه نه دقیقا با نام حزب سبز، در زلاند نو در حوزه اقیانوسیه در سال ۱۹۶۵ تاسیس شد. آلمان فدرال اما خواستگاه اصلی حزب سبز است. حزب سبز هم در قسمت های مختلف و هم در سطح فدرال به سرعت در این کشور شکل گرفته و تاسیس شدند. همین کشور هم از نخستین کشورهایی است که حزب سبز موفق شد در قدرت حکومتی سهمی به دست آورد تا به آنجا که هم اکنون از قوی ترین و یکی از مهمترین احزاب این کشور است. حزب سبز آلمان به این دلیل که در انتخابات آلمان به شکل نسبی ـ عددی نمایندگان مجالس برگزیده می شوند در صحنه سیاسی این کشور در قدرت حکومتی نقشی پر رنگ پیدا کرده است. این در حالی است که در کانادا هنوز فرمول قدیمی دموکراسی های غربی برای انتخاب نمایندگان به کار گرفته می شود. یعنی کاندیدای هر حزبی که پیش و بیش از کاندیداهای دیگر آرایش به حد نصاب رسید، انتخاب می شود و عملا آرای به دست آمده به وسیله کاندیداهای دیگر در ترکیب بندی و تعداد نمایندگان مجالس قانونگذاری به حساب نمی آید. به همین دلیل است که می بینیم مثلا محافظه کاران فدرال کانادا ۴۳ درصد آرا را به دست می آورند، اما به حکومت اکثریت می رسند. از سوی دیگر مثلا بلوک کبکوا ده درصد آرا را به دست می آورد اما به جای داشتن ۳۱ کرسی تنها به هشت کرسی می رسد. در آلمان درصد آرایی که هر حزب به دست می آورد هم برای تقسیم کرسی های مجلس در نظر گرفته می شود. احزاب پیشرو و چپ کانادا و از جمله حزب سبز فدرال، حزب سبز انتاریو و یا حزب همبستگی کبک اکنون مدتهاست خواستار اصلاح چگونگی انتخاب نهایی نمایندگان مجالس استانی و فدرال هستند. حزب سبز انتاریو از زمان تاسیس آن به سال ۱۹۸۳تاکنون از یک درصد تا انتخابات ۲۰۰۷ که ۸ درصد آرا و ۳۳۵ هزار رای به دست آورد، با وجود این که آرای مردم را به دست می آورد، اما هنوز نماینده ای در مجلس ندارد. حتی در اوج خود در انتخابات ۲۰۰۷ که ۸ درصد آرا را به دست آورد هیچکدام از کاندیداهایش به نمایندگی انتخاب نشدند در صورتی که اگر انتخابات عددی ـ نسبی بود باید دست کم ۱۰ کرسی به دست می آورد.

Mike-Schreiner-H
باری جنبش سبز در کانادا با تاسیس حزب سبز فدرال در اواخر دهه ۱۹۷۰ به رهبری الیزابت می که یک فعال محیط سبز و وابسته به جنبش صلح سبز بود، شروع شده است. به دنبال تاسیس حزب سبز فدرال، احزاب سبز در ارتباط سازمانی با این حزب مادر در استان های دیگر کانادا هم به وجود آمدند. همانطور که پیش تر آمد حزب سبز انتاریو در سال ۱۹۸۳ به ثبت رسیده است. همه امور این حزب و تصمیماتی که در آن گرفته می شد تا سال ۱۹۹۳ به صورت گروهی بود. در سال ۱۹۹۳ فرانک د یونگ اولین کسی بود که به عنوان رهبر در این حزب انتخاب شد. یونگ در سال ۲۰۰۹ از مقام خود کناره گیری کرد و مایک شراینر بدون رقیب به رهبری حزب انتخاب شد. در میان احزاب سبز کانادا، الیزابت می تنها کسی است که از یکی از حوزه های بریتیش کلمبیا به نمایندگی مجلس رسیده است و همانطور که ذکرش رفت با وجود مقبولیت نسبی این حزب در میان مردم و به دست آوردن شماری از آرا به خاطر سیستم انتخاباتی حاکم کنونی از هیچ یک از شاخه های احزاب سبز در استانها هنوز کسی نتوانسته به مجلسی راه یابد.
گروهی از ناظران و کارشناسان سیاسی دلیل دیگر ناکامی احزاب سبز کانادا را محوری بودن این حزب حول موضوع حفظ محیط سبز می دانند و این در حالی است که رهبران حزب سبز و از جمله الیزابت می در جریان انتخابات استانی و فدرال پلاتفرم هایی که به همه مسائل در آنها توجه شده، ارائه کرده و می کنند، اما در هر حال هنوز این حزب جز این که در بعضی از انتخابات باعث تقسیم آرا بین احزاب اصلی رقیب شده، هنوز کاندیداهایش نتوانسته اند موفقیتی به دست آورند. در پلاتفرمی که حزب سبز انتاریو برای انتخابات پیش رو ارائه کرده علاوه بر حفظ محیط زیست و انرژی سبز، این حزب برنامه هایی در زمینه اقتصاد و مالیات، آموزش و پرورش، خدمات درمانی و دیگر امور سیاسی و اجرایی هم عرضه کرده است.

مروری بر کارنامه مایک شراینر رهبر حزب سبز انتاریو

مایک شراینر در سال ۱۹۶۹ در شهر واکنی ایالت کانزاس آمریکا به دنیا آمده است. تحصیلات عالی خود را در دانشگاه کانزاس انجام داده و ابتدا لیسانس (کارشناسی) خود را در رشته مدیریت تجاری به دست آورده است. در سال ۱۹۹۲ هم در رشته تاریخ در دانشگاه دیگری در همین ایالت مدرک کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) گرفته است. او از سال های دانشجویی به مسائل حفظ محیط زیست علاقمند شده و در این زمینه فعالیت می کرده است. مایک شراینر پس از مدتی زندگی و کار در آمریکا همراه با همسر و دو فرزندشان به کانادا مهاجرت کرده است. از سال ۲۰۰۵ همکاریش را با حزب سبز انتاریو شروع کرده و پس از اینکه در سال ۲۰۰۷ شهروندی کانادا را به دست آورد، به طور کامل به حزب سبز پیوست و پس از اینکه در سال ۲۰۰۹ به جانشینی فرانک د یونگ رسید به عنوان کاندیدای این حزب به طور جدی تلاش کرد با رسیدن به نمایندگی مجلس در سطح گسترده تری به فعالیت سیاسی در انتاریو بپردازد. در همان سالی که رهبری حزب سبز را به دست گرفت در انتخابات میان دوره ای سال ۲۰۰۹ کاندیدای حزب شد، اما موفقیتی به دست نیاورد. در انتخابات عمومی ۲۰۱۱ هم باز کاندیدای یکی از حوزه های انتخاباتی شد، اما در میان کاندیدای این حوزه چهارم شد. مایک شراینر تجارت کوچکی در گلف دارد. قبل از آن به عنوان کارشناس مواد غذایی مشاورت Green Enterprise Toronto را که از ۳۵۰ شرکت کوچک تولید مواد غذایی تشکیل شده، بر عهده داشته است.