نمایشی جدید از گلوریا یزدانی

گلوریا یزدانی از سال ۲۰۱۱ گروه هنری پردیس را در تورنتو راه اندازی کرده است. او در این فاصله چند کار به روی صحنه برده است. تازه ترین کار او “۳۶۵ روز” است.

در گفت وگو با او و دو تن از عوامل نمایش Gavin Downes بازیگر و رها موسیقیدان با این نمایش جدید بیشتر آشنا می شویم.

***

گفت وگو با گلوریا یزدانی، نویسنده، کارگردان و بازیگر

گلوریا یزدانی و گوین دانز

خانم یزدانی، به عنوان نویسنده و کارگردان با چه مشکلاتی روبرو بودید؟

ـ مشکلات در رابطه با هر کدام از این مراحل برای من همیشه متفاوت بوده. مشکلات برای نوشتن بیشتر احساسی، روحی، روانی و روحانی ست و مشکلاتی که به عنوان یک کارگردان با آن مواجه هستم بیشتر مادی هستند.

به نظر من احساسات یک نویسنده مخصوصاً نویسنده یک کار هنری آنقدر عمیق است که بعضی وقت ها از سرعت تفکر جلو می زند و مانعی برای به روی کاغذ آوردن این احساسات می شود. و البته مشکل در امر کارگردانی و تهیه همیشه در مسائل مادی به صورت بزرگتری جلوه می کنند که البته احتیاج به حمایت و تشویق جامعه دارد. بیشتر افراد جامعه متاسفانه به هنر و حمایت از هنر اهمیتی نمی دهند. البته افتخار بزرگی برای گروه ما بود که این بار جناب Alex Delvand از شرکت Co- operators که خودشان از صفر در کانادا شروع کردند و حال یکی از افراد بسیار موفق این جامعه می باشند، از ما حمایت کردند.

چه شد که به فکر اجرای این کار افتادید؟

ـ ما در کشوری متولد شدیم که اگر چه فعلاً ابرهای سیاه بغض و تعصب و رژیم دیکتاتوری روی آن را پوشانده، ولی دارای فرهنگی عظیم و چند هزار ساله است که همیشه در آسمان بشریت درخشیده. واقعاً باعث تاسف است که وقتی ما اشخاصی مثل خیام، بوعلی سینا، مولوی، فروغ، شاملو، حافظ، نیما و… در ایران داشتیم که کارهای آنها تأثیری عظیم نه تنها در ایران بلکه در تمام جهان داشته اند، آن وقت کسانی مثل خامنه ای یا احمدی نژاد یا غیره و غیره در مطبوعات جهانی به عنوان ایرانی به دنیای غرب شناسانده شوند. من خواستم با این کار نقش کوچکی در احیای فرهنگ ایرانی در جامعه غرب داشته باشم و بی نهایت از نشریه شهروند و همکارانشان ممنونم که این فرصت را به من دادند که در یکی از محبوبترین نشریات ایرانی کشور زیبای کانادا نیز بتوانم این مطلب را بیان کنم.

آیا اجرای شما موزیکال است؟

ـ اجرای موزیکال به صورت معنای کلاسیک موزیکال که دیالوگ ها با موسیقی بیان می شوند خیر ولی موزیک نقش بسیار عمده ای در این برنامه ایفا می کند.

از بازیگرانی که با شما کار می کنند بگویید؟

ـ واقعاً نمی دونم چی بگم و یا چطوری خلاصه کنم چون بی نهایت مدیون محبت و پشتکار این عزیزان هنرمند هستم. برای این که مطلب طولانی نشود فقط اسامی آنها را عنوان می کنم ولی بیوگرافی کوتاهی از تمامی این عزیزان در صفحه فیس بوک ما با عنوان ۳۶۵ Days قرار دارد.

خانم ها: سارا ایمانی، فرشته صمیمی، هلیا ایمانی

و آقایان: Gavin Downes – Brandon Lederer – Paul Persic ـ ایرج رضائی ـ شهراد فردوتی

اجرای ما روز سه شنبه ۱۹ می شروع می شود و روز یکشنبه ۲۴ می تمام می شود. اجراهای روز سه شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه ساعت ۸ شب است. روز شنبه دو اجرا یکی ساعت ۳ بعدازظهر و یکی ساعت ۸ شب داریم و اجرای روز یکشنبه ساعت ۳ بعدازظهر است. محل اجرا هم در منطقه ی زیبای دیستیلری Distillery، استودیوی Dance makers (شماره ۹ خیابان ترینیتی) ست.

***

گفت وگو با رها، موسیقیدان

رها از موسیقی نمایش می گوید

خانم رها، در مورد تجربیاتتان در موسیقی کمی توضیح بدهید.

ـ سلفژ را نزد استاد انوشیروان روحانی خواندم و آواز و ردیف ایرانی را نزد خانم هنگامه اخوان فرا گرفتم.

در ایران کنسرت های زیادی داشتم که با گروهی که متشکل از سنتور (آریامنش)، دف (خدامرادی)، تنبک (رحمانی)، تار (افتخار)، نی (کریمی) بود این کنسرت ها برگزار می شد. این اجراها بسیار مورد توجه قرار گرفت و با استقبال زیادی همراه شد اما به علت اینکه مجوز از وزارت ارشاد نداشتیم، متوقف شد.

شروع کار من با آواز ایرانی و دستگاه و ردیف آوازی بود، اما در کانادا شروع به خواندن پاپ کردم. چندین ترانه پاپ دارم، اما ترانه “خیال انگیز” تلفیقی بود از پاپ و موسیقی اصیل ایرانی که خوشبختانه با استقبال زیادی مواجه شد. در حال حاضر هم مشغول کار جدیدم هستم که سعی خواهم کرد آواز ایرانی باشد تا رضایت دوستانی که از من ترانه و تصنیف های اصیل ایرانی خواستند، حاصل شود.

چه نوع موسیقی در این کار ارائه می دهید؟

ـ با توجه به موضوع نمایش که به اشعار خیام به زبان فارسی می پردازد و این که مخاطبان انگلیسی زبان هم خواهیم داشت که ممکن است با حال و هوای موسیقی ایرانی آشنا نباشند و همچنین برای دوستان فارسی زبان که حضور دارند بسیار بجا بود که آواز ایرانی را با پیانو و دف همراه کنیم.

موسیقی این نمایش از دو بخش تشکیل شده، بخش اول فقط آواز و تحریرهای آوازی است و در بخش بعدی تصنیف ها همراه دف با ریتم و ضرب اجرا می شود که بسیار نشاط آور و انرژیک است.

بیشتر این تصنیف ها و آوازها در دستگاه های شور و دشتی و اصفهان اجرا خواهد شد

اعضای گروه نمایش ۳۶۵ روز

.

آیا موسیقی این کار اوریجینال است و یا کارهای دیگران را با تنظیم جدید ارائه می دهید؟

ـ تمام موسیقی که در این نمایش خواهید شنید اختصاصاً برای این نمایش ساخته و تنظیم شده است. ما روزها و هفته ها وقت صرف تهیه و تنظیم و تمرین کرده ایم که امیدواریم دوستان نازنین از نتیجه کار راضی باشند.

چه کسانی در بخش موسیقی با شما در این پروژه همکاری دارند؟

ـ در بخش موزیک آقای شراگیم نادری هنرمند ارزنده و آقای میلاد جابر هنرمند بسیار خوش ذوق و فعال با من همکاری دارند. آقای شراگیم ۴ سال است که با گلوریا (یزدانی) همکاری دارند، اما میلاد و من برای اولین بار است که با ایشان همکاری می کنیم.

شراگیم نادری از سنین کودکی به فراگیری موسیقی در نزد اساتید ایرانی پرداخته، اما بعد از مهاجرت به صورت آکادمیک در مراکز معتبر جهانی به مطالعه موسیقی پرداخته است. ایشان تعداد بیشماری کنسرت و اجراهای مختلف داشتند که همگی با استقبال روبرو شده است.

میلاد جابر هنرمند عزیز هم از سنین پائین شروع به یادگیری ساز کردند و در سنین نوجوانی همراه اساتید بسیار خوب ایرانی توانستند دو ساز تنبک و دف را بسیار کامل فرا بگیرند. ایشان نیز کنسرت های متعددی در ایران، ترکیه و کانادا داشته که بسیار موفقیت آمیز بوده اند.

***

گفت وگو با Gaven Downes بازیگر کانادایی

کمی در مورد بیوگرافی هنری/ کاری خودتان بگویید.

ـ من بازیگری برای فیلم و تلویزیون را در(TFS) Toronto Film Schoolبه پایان رساندم و تا به حال افتخار بازیگری در چند فیلم بلند و کوتاه مختلف را داشته ام. در ضمن بعضی از فیلم هایی که در آن شرکت داشته ام در فستیوال های مختلف بین المللی تحت توجه بسیار قرار گرفته و فیلمی که خودم نوشته و تهیه کردم در فستیوال فیلم تورنتو موفق به دریافت جایزه شد.

از چگونگی آشنایی تان با این پروژه بگویید

گوین دانز بازیگر کانادایی نمایش

.

ـ نویسنده این نمایشنامه ـ گلوریا یزدانی ـ که با کارهای سینمایی من آشنا بود با من تماس گرفت و پرسید که آیا تمایل به کار در نمایش زنده نیز دارم یا خیر؟ من به ایشان جواب دادم که خیلی مشتاق کار در تئاتر هستم و دعوت ایشان را برای روخوانی نمایش قبول کردم.

پیش از این کار چقدر با فرهنگ و هنر ایران آشنایی داشتید؟

ـ من آشنایی مختصری در مورد فرهنگ ایرانی از طریق مطبوعات، فیلم و ویدیو داشتم و همیشه جنبه های مختلف این فرهنگ غنی برایم زیبا بودند. من فکر می کنم فرهنگ ایرانی یکی از زیباترین و پر محتواترین فرهنگ های دنیاست.

خیام را با این کار شناختید یا قبل از آن هم او را می شناختید؟

ـ من شخصاً خیام را با این کار شناختم ولی وقتی در مورد آن با خانواده صحبت کردم متوجه شدم که پدرم کاملاً با خیام آشنا و یکی از طرفداران پر و پا قرص او بوده و در جوانی مقاله ای هم در مورد خیام نوشته!

کمی در مورد نقشتان و مشکلات احتمالی به دلیل تفاوت فرهنگ و زبان توضیح دهید.

ـ کاراکتر “Wanderer” کاراکتر مردی ست که همیشه در حال سفر به دنبال حقیقت زندگی و وجود است. به دنبال عشق و عرفان و همیشه با مسائل عدم بقا و حقیقت، نیستی و هستی در جدال. من فکر می کنم این نقش یکی از پر چالش ترین نقش هایی ست که تا به حال بازی کردم چون کاراکترم تمام مراحل مختلف احساسات متفاوت، چه خوب و چه بد را، طی می کند و عمیقاً به مسئله هستی و وجود فکر می کند.

من با آشنایی با این کاراکتر حتی بیشتر از پیش عاشق ادبیات و فرهنگ فارسی شدم و با شناخت خیام و فلسفه او احساس می کنم که به درجه بالاتری از عرفان و شعور رسیدم.

در مورد کار در این پروژه چه احساسی دارید و همکاری با عده ای که زبان اول آنها انگلیسی نیست برای شما چگونه بوده؟

ـ من واقعاً و از صمیم قلب احساس شادی و افتخار می کنم که در این برنامه شرکت دارم. افرادی که با آنها کار می کنم بی اندازه با فرهنگ و مهربان هستند و تجربه من در این کار و اثری که دوستان و همکارانم در این پروژه روی من گذاشتند برای همیشه زندگی من را به هدف بهتری سوق خواهد داد.

در ضمن قسمت هایی هم که به فارسی انجام می شود برای یک شنونده ناآشنا به زبان فارسی مثل من بی نهایت زیبا می باشند. زبان فارسی به نظر من یکی از زیباترین و طنین انگیزترین زبان های دنیاست. لحظاتی که من در تهیه این نمایش بسر بردم بدون شک برای همیشه در خاطر من به خوبی خواهند ماند.