به زودی جهان در تب جام جهانی فوتبال در آفریقا غرق می شود، ولی کانادایی ها مشغول حساب و کتاب مخارجی هستند که دو نشست سران جی ۲۰ و جی ۸ قرار است برای آنها به بار آورد.
قرار است که نشست سران بیست کشور جهان در روزهای ۲۶ و ۲۷ جون در تورنتو برگزار شود. حضور این افراد مهم در تورنتو هزینه هایی هم در بر خواهد داشت.
اطراف محل اقامت و نشست سران را دارند نرده و سیم می کشند تا از نزدیک شدن تظاهرکنندگان به آنها جلوگیری کنند. برای حفاظت با شرکتی که این امر را در جریان المپیک ۲۰۱۰ در ونکوور برعهده داشت، در حال عقد قرارداد هستند. اما از اینها گذشته یک دریاچه ی دست ساز در مرکز رسانه ها در ساختمان انرژی نمایشگاه ملی کانادا می خواهند بسازند که تخمین زده اند یک میلیون و نهصدهزار دلار هزینه بردارد. همین مسئله داد مالیات دهندگان را درآورده است، حتی نمایندگان اپوزیسیون در مجلس نیز دادشان از این هزینه ها به هوا رفته است.
جک لیتون رهبر ان دی پی می گوید، آخرین چیزی که کانادا نیاز دارد دریاچه ی مصنوعی است و ژیل دوسپ رهبر بلاک کبکوا می گوید، این مسخره ترین چیزی ست که تا به حال شنیده ام. آدام وان، عضو شورای شهر تورنتو می گوید، اگر خیلی جدی نبود، می توانست به شدت خنده دار باشد. دولت فدرال از پرداخت خسارت به بیزنس های حوزه ی من هنوز طفره می رود و آن وقت می خواهد کنار یک دریاچه ی واقعی، یک دریاچه ی مصنوعی دو میلیون دلاری بسازد.
از سوی دیگر، دولت محافظه کار اعتقاد دارد که باید کانادا را در جهان تبلیغ کرد. آنها بیشتر به فکر نمایش چهره ی زیبا و استقبال گرم کانادا هستند، زیرا که در پاسخ به بیهوده بودن دریاچه ی مصنوعی دو میلیون دلاری گفته اند، فکر نمی کنند که اینقدر هزینه داشته باشد و نهایتاً با پنجاه، شصت هزار دلار درست می شود. تونی کلمنت وزیر صنایع دولت محافظه کار فدرال می گوید، ما به کشورمان افتخار می کنیم. ما با میزبانی جی هشت و جی بیست، نمونه ای برای جهان خواهیم بود.
