آرش عزیزی

وضع اعظم محمود بد نیست. این مرد پاکستانی ۴۷ ساله شاید پولدار نباشد، اما شغل خوبی دارد و برای شرکتی دارویی کار می‌کند و توانسته اینقدر سر پای خودش بایستد که توانایی تشکیل خانوده داشته باشد. این است که در پاکستان با زنی آشنا شده،‌ با او ازدواج کرده و می‌خواهد او را به کانادا بیاورد. اما اجازه‌ی این کار به او داده نمی‌شود چرا که می‌گویند او از دولت «کمک اجتماعی» دریافت کرده است.

وضع اعظم هیچوقت اینقدر بد نبوده که از دولت، کمک رفاهی بگیرد و برای همین مدت‌ها به این فکر بوده که این «کمک دولتی» که از آن می‌گویند چیست تا این‌که بالاخره ماجرا معلوم شده: حدود دو سال پیش او در آپارتمان شماره ۲ خیابان سکورد در شرق تورنتو زندگی می‌کرد که در آن آتش‌سوزی در گرفت و او نیز مثل  ۹۰۰ نفر دیگر شش هفته آواره شد. دولت شهرداری در آن هنگام چکی به قیمت ۴۱۳/۸۸ دلار به او برای کمک به هزینه‌های اجاره، پوشاک و غذا داد. این چک به طور اتوماتیک پرداخت شده بوده و محمود تقاضای آن را نکرده بود، اما حالا او برچسب «کمک اجتماعی» را خورده و طبق قوانین مهاجرت این کشور نمی‌تواند همسرش را به اینجا بیاورد.

وزارت شهروندی و مهاجرت به او اعلام کرده که به علت قانون مهاجرت نمی‌تواند همسرش، زلیخا مریم، را به کانادا بیاورد. طبق این قانون کسی که به هر دلیلی به جز ناتوانی جسمی کمک دولتی دریافت کند اجازه حمایت مالی از فرد دیگر و آوردنش به کانادا را ندارد.

محمود مدت‌ها دنبال این رمز و راز بود که کی و کجا کمک دولتی دریافت کرده و پس از نامه‌نگاری‌های متعدد با مقامات شهر، استان و مهاجرت بالاخره فهمید قضیه به چک ۴۱۳دلاری برمی‌گردد که در سال ۲۰۰۸ از وزارت خدمات محلی و اجتماعی دریافت کرده است.

او بلافاصله این «بدهی» را پس داد و اواخر سال گذشته به اطلاع وزارت مهاجرت رساند، اما دیگر دیر شده بود چرا که تقاضای مهاجرت قبلا به دفتر ویزای اسلام‌آباد رسیده بود.

محمود که از این بابت بسیار آزرده‌خاطر بود در مصاحبه با تورنتو استار گفت:‌ «من تا به حال یک سنت هم کمک دولتی نگرفته‌ام. برای این چند صد دلار این همه داستان درست کرده‌اند و مشکلات نالازم برای من و همسرم ایجاد کرده‌اند».

محمود در سال ۲۰۰۱ به کانادا آمده و همین سال قبل با مریمِ ۳۶ ساله ازدواج کرده است. او در ماه جون تقاضای حمایت مالی از زنش را ارسال کرد، اما دو ماه بعد مقامات مهاجرت در مرکز رسیدگی به پرونده‌ها در میسیساگا به او اطلاع دادند که تقاضایش رد شده ست.

محمود می‌گوید نامه‌ای از دولت استانی را به مسئولان ویزا فرستاده تا نشان دهد قبلا بدهی‌اش را پرداخته، اما هنوز پاسخ نگرفته است. او نگران است که تقاضا باز هم رد شود و رسیدن او به همسرش باز هم به تاخیر بیافتد.

وزارت مهاجرت به سئوال‌های نشریات در این مورد پاسخ نداده است.

جنت دیویس، نماینده بیچز و ایست یورک در شورای شهر تورنتو، نیز در حمایت از پرونده محمود به دفتر ویزا نوشته است.