گروه حمایت از نوجوانان ایرانی ـ کانادایی از سال ۲۰۰۵، برنامه های کمک آموزشی خود را به کودکان و نوجوانان ایرانی، بویژه تازه واردان ارائه کرده است.
شماره ۱۲۰۸ ـ پنجشنبه ۱۸ دسامبر ۲۰۰۸
Homework Club
گروه حمایت از نوجوانان ایرانی ـ کانادایی از سال ۲۰۰۵، برنامه های کمک آموزشی خود را به کودکان و نوجوانان ایرانی، بویژه تازه واردان ارائه کرده است.
در همین راستا، این گروه از ۱۶ اکتبر ۲۰۰۸، برنامه ای با عنوان Homework Club برای کودکان ۹ تا ۱۲ سال تازه وارد به کانادا دایر کرده است.
پنجشنبه ۱۱ دسامبر، گردهمایی والدین، کودکان و دست اندرکاران این برنامه در سالن کامیونیتی سنتر گلدینگ برگزار شد.
کودکان شرکت کننده در این برنامه به انگلیسی آواز خواندند و پیام دادند. چرا انگلیسی؟ خوب این زبانی ست که تازه شروع به یاد گرفتنش کرده اند و میخواستند به آموزگاران و والدینشان نشان دهند چقدر پیشرفت داشته اند.
چیزی که کاملا مشهود بود، شادی کودکان از بودن در جمع "خودی" بود. بودن در این جمع، دوران گذار از زبان فارسی به زبان انگلیسی را برایشان راحت تر می کند.
مهناز زندوکیلی سوپروایزر این برنامه در مورد چگونگی راه اندازی آن گفت: من چون در هیئت آموزشی منطقه نورت یورک هستم، توانستم نظر مسئولان را برای برگزاری چنین پروژه ای جلب کنم و آنها این امکانات را در اختیار ما گذاشتند.
او در مورد چگونگی اطلاع رسانی به ایرانیان تازه وارد از وجود چنین کلاس هایی گفت: از معلم های مدارس منطقه ی اطراف این کامیونیتی سنتر خواستیم به بچه های تازه وارد فارسی زبان خود اطلاع دهند و از این طریق اکثر والدین از این کلاس ها باخبر شدند.
خانم زندوکیلی افزود: این کلاس ها دو زبانه است و بچه ها باید فارسی زبان باشند و چنانچه دانش آموز فارسی زبانی مشکل انجام تکالیف مدرسه داشته باشد، این کلاس ها می تواند به او کمک کند.
لیلی پورزند، هماهنگ کننده ی این برنامه از ویژگی های آن گفت: این کلاس ها هفته ای سه روز، سه شنبه، چهارشنبه و پنج شنبه از ساعت ۳:۴۵ تا ۵:۴۵ به مدت دو ساعت برگزار میشود. در این مدت بچه ها زیر نظر دو معلم و سه داوطلب، تکالیف مدرسه شان را انجام می دهند و ۴۵ دقیقه هم با آنها زبان انگلیسی کار می شود. در وقت استراحت هم با تنقلات و خوردنی از آنها پذیرایی می کنیم.
خانم پورزند افزود: وقتی کلاس ها شروع شد، بچه هایی که در آن شرکت کردند از دو روز تا یک ماه از ورودشان به کانادا می گذشت و طبیعی ست که با انجام تکالیف خود به زبان انگلیسی مشکل داشتند ولی در این محیط دوزبانه بسیار راحت هستند و احساس غربتی که بعد از مهاجرت به آنها دست داده بود در این محیط آرامش پیدا می کنند و خودشان هم خیلی خوشحال و راضی اند، ضمن اینکه برای والدین نیز کاملا رایگان است.
لی لی پورزند از فعالیت های جانبی این کلاس گفت: ما بچه ها را با مناسبت های ملی و فرهنگی کانادا آشنا می کنیم. مثلا برای هالووین، این مراسم را برایشان توضیح دادیم و برایشان لباس های بالماسکه خریدیم. همچنین حالا که نزدیک کریسمس است، این جشن ها را توضیح می دهیم.
افروز سرمدی، معلم
خانم سرمدی تعداد بچه های کلاس را ۱۸ نفر اعلام کرد و گفت: از طریق خانم زندوکیل و جوانفر با انجمن حمایت از نوجوان ایرانی ـ کانادایی آشنا شدم و برای تدریس به بچه ها از طرف آنان استخدام شدم.
خانم سرمدی افزود: از کار با بچه ها خیلی راضی هستم و خانواده ها هم از پیشرفت بچه ها بسیار راضی اند. الان آنها می توانند به انگلیسی حرف بزنند.
نگار بناکار که خود دانش آموز کلاس یازده در دبیرستان است، معلم دیگر این برنامه است که بر انجام تکالیف بچه ها نظارت دارد. او گفت: من بررسی می کنم ببینم بچه ها روی چه چیزهایی ضعیف هستند و بیشتر نیاز هست که با آنها کار شود، تا نتیجه ی بهتری گرفته شود.
خانم بناکار هم از کار با بچه ها اظهار رضایت کرد و گفت: با اینکه وقتی به خانه میروم خیلی خسته ام ولی خوشحالم بویژه وقتی می بینم بچه ها پیشرفت کرده اند.
همانطور که گفته شد، سه داوطلب نیز معلم ها را در نظم کلاس یاری می دهند. خانم ها نگار اشتری، جمیله دین محمد و بیتا تیموری.
چند تن از والدین، با دیدن خبرنگاری از شهروند، ابراز تمایل کردند تا نظراتشان را راجع به این کلاس بگویند.
خانم نسرین گفت: سه ماهه به کانادا آمده ایم. یک پسر و یک دختر در کلاس های چهارم و پنجم دارم که هر دو به این کلاس می آیند. میخواستم از برگزارکنندگان این برنامه تشکر کنم. بچه ها خیلی اینجا را دوست دارند. تکالیفشان را انجام می دهند و زبانشان بهتر شده است.
او از نحوه ی آشنایی خود با این برنامه گفت: به کتابخانه ی نورت یورک سنتر رفته بودم و پرس و جو کردم برای کمک در این خصوص که شماره ی خانم زندوکیلی را به من دادند.
خانم فروزان نیز گفت: هفت ماه است در کانادا هستیم. پسرم کلاس پنجم است. ما خیلی راضی هستیم چون قبلش بسیار نگران بودیم و نمی توانستیم در تکالیف کمکش کنیم. حتی تابستان می خواستم او را کلاس خصوصی بگذارم ولی هزینه اش برایم سخت بود. حالا پسرم خیلی راضی ست و از محیط خوشش می آید و ما هم نگرانی مون بسیار کمتر شده است.
خانم لیلا گفت: یک سال و نیم است کانادا هستیم. پسرم کلاس چهارم است. از طریق پسر همسایه متوجه چنین کلاس هایی شدیم. بسیار راضی هستیم از چند جهت: بچه ها تکالیفشان را انجام می دهند. تمرکز دارند. استرس والدین کمتر می شود. اوقات فراغتی هم برای پدر و مادرها فراهم می شود. اگر این پروژه بتواند با موفقیت ادامه پیدا کند و در مناطق دیگر ایرانی نشین هم گسترش یابد به جامعه ی ایرانی ـ کانادایی کمک بزرگی خواهد بود.
آقای مرتضی گفت: دو ماهه همسر و فرزندانم به کانادا آمده اند. دو دخترم کلاس هفتم هستند و هر دو به این کلاس می آیند و بسیار راضی اند و پیشرفتشان بسیار خوب بوده. از معلم ها و برگزارکنندگان تشکر می کنم و واقعا دستشان درد نکند. الهه دختر ۱۲ ساله ی آقای مرتضی هم نظرش را راجع به کلاس گفت: راضی هستم. درسهایم را می خوانم و تکالیفم را انجام می دهم و دوست دارم که بیام.
آقای محمدرضا گفت: چهار ماهه به کانادا آمدیم. برای دخترم که کلاس سوم است با هیئت آموزش منطقه تماس گرفتم و راهنمایی خواستم. آنها تلفن مرا یادداشت کردند و یک ماه بعد خانم زندوکیلی تماس گرفتند و گفتند چنین کلاسی هست. دخترم کلاس سوم است و در این کلاس شرکت می کند. از کلاس ها راضی هستم و آن را مایه ی اتکا به نفس برای پدر و مادرها و بچه هایی که تازه از ایران می آیند می بینم. از دست اندرکاران تشکر می کنم و امیدوارم این برنامه ادامه پیدا کند و تعداد بیشتری را پوشش دهد.
در پایان بهنام کاتبیان و علی وکیلی از اعضای انجمن حمایت از نوجوانان ایرانی ـ کانادایی از برنامه های آتی این انجمن گفتند.
آقای کاتبیان گفت: روز دوشنبه قرار است افسران ایرانی نیروی پلیس برای نوجوانان صحبت کنند و مسائلی که ممکن است ناخواسته و نادانسته بچه ها را گرفتار کند، برایشان توضیح دهند. همچنین در آینده از دانشجویان و استادان دانشگاه می آیند و با آنها درخصوص نحوه ی انتخاب رشته تحصیلی شان صحبت می کنند. همینطور از افرادی که در حوزه های تجاری فعالیت دارند همچون مدیران بانک ها برای اطلاع رسانی در مورد مشاغل با جوانان سخن خواهند گفت. ضمن این که در حال برقرار کردن یک خط تلفن کمک رسانی هستیم که جوانان می توانند با آن تماس بگیرند و پرسش هایشان را در میان بگذارند و ما آن ها را به محل های مورد نظر ارجاع خواهیم داد.
آقای وکیلی نیز اشاره کرد که ۱۵ فوریه برنامه ی جمع آوری کمک مالی برای کمک به این پروژه خواهیم گذاشت.
خانم لی لی پورزند در پایان اشاره کرد، هنوز جا داریم تا بچه های بیشتری را در کلاس بپذیریم. اگر خانه ی شما در حوزه ی یانگ و استیلز است، کامیونیتی سنتر گلدینگ که کلاس ها در آن برگزار می شود، در خیابان روبروی سوپر خوراک (خیابان گلدینگ شماره ۴۵ ) قرار دارد.
می توانید با تلفن ۰۲۸۱-۲۸۴-۶۴۷ (لی لی پورزند) و یا ۰۲۹۵-۶۹۵-۹۰۵ (انجمن حمایت از نوجوانان ایرانی ـ کانادایی) جهت ثبت نام فرزندتان تماس بگیرید.
از امکانات رایگانی که امروز در اختیار شما و فرزندانتان قرار دارد استفاده کنید، شاید فردا چنین امکاناتی دیگر در دسترس نباشد.
