شیرین عبادی می گوید: نظر به اهمیت حقوق بشر و نیز اهمیتی که کانون مدافعان حقوق بشر ایران برای افشای جریانات ناقض حقوق بشر دارد…
شماره ۱۲۱۲ ـ پنجشنبه ۱۵ ژانویه ۲۰۰۹
مدرسه فمینیستی: شیرین عبادی می گوید: نظر به اهمیت حقوق بشر و نیز اهمیتی که کانون مدافعان حقوق بشر ایران برای افشای جریانات ناقض حقوق بشر دارد، درست یک روز پیش از بسته شدن این کانون و با آغاز جنگ غزه ، با وجود آن که کانون مدافعان درگیر برگزاری جشن حقوق بشر بود، اما همچنان استوار و مستدل، بیانیه ای در منع این جنگ نوشت و عملیات نظامی که منجر به از بین رفتن غیر نظامیان و تخریب مناطق مسکونی شده است را محکوم کرد.
یک هفته پس از انتشار این بیانیه عده ای به دفتر و منزل من حمله کردند و تابلوی وکالت مرا کندند و زیرپا لگدکوب کردند. سپس نمای ساختمان را تخریب کردند و با سر دادن شعارهای بی اساس و متهم کردن من به عدم حمایت از قربانیان این جنگ، آشوب و بلوا به راه انداختند. حضور این گروه مهاجم را که جز خشونت و فاجعه پیامی نداشت با تکیه بر حقوق فردی و شهروندی، به افکار عمومی جهان اعلام کردم. و انعکاس آن در رسانه های داخلی و خارجی برگی بر کارنامه تاریخ ناقضان حقوق بشر افزود.
بهانه مهاجمان برای این یورش غیر قانونی، سکوت کانون مدافعان و شخص من در حمایت از مردم فلسطین بود.
نادرست بودن این ادعا را شواهد و استنادات بسیار زیادی که این روزها از طریق رسانه های داخلی و بین المللی در اختیار مردم قرار گرفت، ثابت کرد. از آن تاریخ تاکنون تمامی رسانه های داخلی و بین المللی اشارات موثری نسبت به این موضوع داشته اند.
اما آنچه برای من و بی تردید برای بسیاری از مردم پرسش عجیبی را طرح کرده ماجرایی است که امروز در مقابل سفارت فلسطین اتفاق افتاده است .
داستان از این قرار است که امروز جمع مادران صلح که زنان حامی صلح و برابری هستند، راس ساعت ۱۱ مقابل سفارت فلسطین در حمایت از زنان و کودکان فلسطین و قربانیان غیر نظامی این جنگ، اجتماع کردند. بعد از مدت زمان بسیار کوتاه حدودا نیم ساعت، عده ای خشونت طلب و مهاجم که احتمالا همان افراد و یا همفکران همان افراد حمله کننده به دفتر و منزل من بودند؛ به شدید ترین شکل به مادران خود حمله کرده و تعدادی از شرکت کنندگان تجمع را مضروب کرده اند. آنها از اسپری فلفل برای آزار این گروه استفاده کرده اند و باشعار: مرگ بر صلح طلب و سازشکار، مادران صلح را مورد آزار و خشونت قرار داده اند.
حال در این میان پرسش اساسی من این است که واقعا حرف حساب این مهاجمان زنجیره ای چیست؟ آیا بالاخره باید از مردم فلسطین حمایت کنیم یاخیر؟
