۲۳ فیلم در چهارمین جشنواره فیلم ایرانی کلن نمایش داده شد
چهارمین جشنواره فیلم ایرانی کلن روزهای چهارشنبه ۲۴ تا یکشنبه ۲۸ ماه مه امسال مجال تماشای ۲۳ فیلم کوتاه و بلند و مستند و سینمایی تازه را برای ایرانیان ساکن آلمان فراهم ساخت. فیلم هایی که اغلب آن ها جنبه تجربی داشتند و تصویرهایی بیشتر تیره از اوضاع اجتماعی ایران امروز را به دست می دادند.
جشنواره فیلم کلن، با محوریت سینمای نوخاسته ایران، از چهار سال پیش هرسال یکبار در این شهر برگزار می شود. این جشنواره از سال گذشته همکاری خود را با جشنواره فیلم سبز ایران گسترش داده و هر سال کار خود را با نمایش فیلم های مستندی در عرصه محیط زیست آغاز می کند.
از راست: مهدی صباغ‌زاده، نرگس آبیار، محمد احسانی، کاوه صباغ‌زاده، سیامک پورشریف، امین فرزانه‌فر، ناهید حسن‌زاده و محسن عبدالوهاب شرکت کنندگان در کنفرانس مطبوعاتی
امسال در روز گشایش جشنواره شاهد نمایش دو فیلم مستند “دریاچه تنها” به کارگردانی محمد احسانی و “او سیا، آب سیاه” به کارگردانی علیرضا دهقان بودیم. در فیلم نخست، دلایل گوناگون خشکی دریاچه ارومیه و نتایج نامطلوب آن بر چرخه زیست محیطی منطقه مورد ارزیابی قرار می گرفت.
در فیلم دوم، دوربین فیلمبردار ما را به هزارتوی شبکه قنوات یزد هدایت می کند که از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی به ثبت رسیده، اما در نتیجه مدیریت و بهره برداری نادرست بخش عمده ای از آن به خشکی نشسته است.
پس از نمایش این دو فیلم، نشست بحث و گفت و گویی با مشارکت کارگردان فیلم دریاچه تنها، رضا کیانیان بازیگر و فعال محیط زیست، فرهاد توحیدی مدیر جشنواره فیلم سبز تهران و نمایندگان بنیاد هاینریش بل و سالن هنر فدرال بن برگزار شد. در این نشست، که به وسیله امین فرازنه فر مسئول جشنواره اداره می شد، به پرسش های متعدد حاضران ایرانی و آلمانی درباره وضعیت محیط زیست ایران پاسخ داده شد.
در دومین روز جشنواره (پنج شنبه ۲۵ مه) سه فیلم “تمارض” با کارگردانی عابد آبست، “به دنیا آمدن” با کارگردانی محسن عبدالوهاب و “آبجی” به کارگردانی مرجان اشرفی زاده نمایش داده شد.
در این روز همچنین ” جشنواره فیلم دانشجویی نهال” برای نخستین بار معرفی شد. این جشنواره در ایران به آثار دانشجویان دانشکده ها و مدارس عالی فیلم و سینما می پردازد. در چارچوب این برنامه فیلم های کوتاه “کشند” به کارگردانی کتایون پارمر، “پاله میرور” به کارگردانی سالم صلواتی، “هستی” به کارگردانی کمال پرنک و “لایت سایت” ساخته مسلم طباطبایی نمایش داده شدند که همه در شمار فیلم های تجربی هستند.
روز خشونت اغراق آمیز
نمایی از بختک
فیلم های “بختک” و “خونمرگی” با کارگردانی مصطفی کیائی، “دختر” به کارگرانی رضا میرکریمی و “خانه ای در خیابان چهل و یکم” به کارگردانی رضا قربانی در روز جمعه به نمایش درآمد.
دو فیلم بختک و خونمرگی، منعکس کننده خشونت مازوخیستی و فرهنگ لمپنی حاکم بر یکی از محلات فقیرنشین و لات پرور شهر شیراز بودند. در جریان پخش این دو فیلم، که خشونت در آن ها در ابعادی اغراق آمیز نشان داده می شد، گروهی از تماشاگران در اعتراض به این گزینش سالن سینما را ترک کردند. آن ها به ویژه روی این نکته تاکید می کردند که برخی تماشاگران آلمانی با فرزندان خردسال خود در سالن سینما بودند و برگزارکنندگان جشنواره باید پیش تر به آن ها تذکر می دادند که فیلم ها مناسب کودکان نیستند.
در همین روز ضمنا “محمد کارت” ۳۰ ساله دانش آموخته ی بازیگری و کارگردانی و بازیگر فیلم “عصبانی نیستم” به حضور جمع معرفی و اعلام شد که به خاطر بازیگری در تئاتر و سینما جوایز متعددی در ایران دریافت کرده است.
نقش کارگردان های زن
در فیلم هایی که روز شنبه نمایش داده شدند، زنان کارگردان جایگاه ویژه ای داشتند.
در این روز، “زمانی دیگر” به کارگردانی ناهید حسن زاده، “نفس” به کارگردانی نرگس عیار، و “صحنه هایی از یک طلاق” به کارگردانی شیرین برق نورد به نمایش در آمدند.
نمایی از فیلم ایتالیا ـ ایتالیا به کارگردانی کاوه صباغ زاده
“ابد و یک روز” ساخته سعید روستائی و “یک خانواده محترم” به کارگردانی مسعود بخشی دو فیلم دیگری بودند که در همین روز نمایش داده شدند.
یادی از عباس کیارستمی
جشنواره روز یکشنبه پیش از پایان برنامه های خود به شایستگی از زنده یاد عباس کیارستمی یاد کرد.
یادبود کیارستمی با نمایش فیلمی به نام در نزدیکی کیارستمی
در این روز، ابتدا فیلمی با نام “در نزدیکی کیارستمی” به نمایش در آمد که آن را محمود بهرازنیا ساخته بود. به گفته مسئولان جشنواره، عباس کیارستمی در زمان زندگی از این فیلم به عنوان بهترین مستندی یاد کرده که درباره او ساخته شده است.
پس از این فیلم، “کلوزآپ” ساخته خود کیارستمی نمایش داده شد که طبعا با سایر فیلم های امسال جشنواره تفاوت کیفی آشکاری داشت. در این روز فیلم های “تهران انار ندارد” اثر مسعود بخشی، “مفت آباد” به کارگردانی پیمان تیمورتاش و “ایتالیا، ایتالیا” ساخته کاوه صباغ زاده نیز به نمایش درآمدند.
فضای تیره و ملال آور
پوستر فیلم ماحی
امسال در مجموع ۲۳ فیلم کوتاه و بلند سینمایی و مستند در جشنواره فیلم کلن به نمایش درآمد. فضای برخی از این فیلم ها، مثل سال گذشته تیره، نومیدکننده، ملال انگیز و در مواردی خشن و مازوخیستی بود.
شاید ستودنی ترین حرکت این جشنواره نمایش فیلم های اثرگذار در عرصه مشکلات زیست محیطی ایران باشد. رضا کیانیان، بازیگر، عکاس و فعال محیط زیست یکی از میهمانان شاخص امسال جشنواره بود. او توانست با ایجاد یک حرکت اجتماعی کم نظیر و موفق در سال ۲۰۱۶ بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار امضا برای نجات دریاچه ارومیه جمع کند.
جشنواره فیلم کلن، تاکنون از پشتیبانی مالی و امکاناتی شهرداری کلن، وزارت خارجه آلمان، بنیاد هاینریش بل آلمان، خانه سینمای ایران، انجمن مستندسازان سینمای ایران و چند نهاد دیگر برخوردار بوده است.
این جشنواره همچنین با جشنواره فیلم سبز، “مجمع فیلم” (فیلم فروم) ایالت نوردراین وستفالن و جشنواره دانشجویی نهال در ایران همکاری دارد.
