سخنرانی مهدی گنجوی و رونمایی از بازنشر پنج اثر ویرایش شده بعد از هفت دهه
شهروند ـ فرح طاهری: نشست یکصد و بیست و هفتم کانون کتاب تورنتو اختصاص داشت به معرفی پنج اثری که به تازگی به همت مهدی گنجوی و همسرش مهرناز منصوری ویرایش و بازنشر شده است.در این جلسه چهار اثر از عبدالحسین صنعتی زاده به نام های “فرشته صلح”، “مجمع دیوانگان”(۱۳۰۴ـ اولین رمان آرمانشهری ادبیات فارسی)، “رستم در قرن ۲۲ “(۱۳۱۳ ـ اولین رمان علمی ـ تخیلی ایران) “عالم ابدی” (رمان علمی‌تخیلی، چاپ اول ۱۳۱۷) به همراه کتاب “صادق ممقلی، داروغه اصفهان یا شرلوک هلمس ایران” اولین رمان کارآگاهی تاریخ ادبیات فارسی(چاپ اول ۱۳۰۴) اثر کاظم مستعان السلطان که همه با ویرایش مهدی گنجوی و مهرناز منصوری به تازگی بازچاپ شده اند، توسط مهدی گنجوی معرفی شدند.
مهدی گنجوی ویرایش این کتاب ها را محصول علاقه ی مشترک خود و مهرناز منصوری به تاریخ و فرهنگ کرمان خوانده است.
روز جمعه ۹ فوریه ۲۰۱۸، بارش برف سنگینی از صبح خبر از جلسه ای کم شمار و سرد می داد، اما برخلاف انتظار، آن گروه از علاقه مندان به ادبیات با حضورشان گرمی خاصی به جلسه بخشیدند.
سعید حریری، عبدالحسین صنعتی زاده و مهدی گنجوی را معرفی کرد:
عبدالحسین صنعتی زاده متولد ۱۲۷۴ و در سال ۱۳۵۲ فوت کرده و از ادامه دهندگان ادبیات مشروطه ایران است و ادبیات خود را در دل سنت پاورقی نویسی و در گفت وگوی مدام با میراث نویسندگانی چون میرزاآقاخان و حاجی بابای اصفهانی قوام بخشیده. او در پیدایش و یا توسعه ی ژانرهای متعددی در ادبیات ایران از قبیل رمان علمی ـ تخیلی، رمان آرمانشهری و رمان تاریخی نقش داشته. اهمیت آثار او در شکل دهی به ادبیات ضد جنگ، فمینیستی و چند ژانری نیز در چند سال اخیر پیشنهاد شده است.
مهدی گنجوی، ویراستار، پژوهشگر و فارغ التحصیل رشته ی حقوق از دانشگاه ملی سابق، حقوق بین الملل از دانشگاه تهران، مطالعات خاورمیانه از دانشگاه تورنتو و در حال حاضر در حال تحصیل در مقطع دکترا در دپارتمان مدیریت آموزش عالی بزرگسالان در دانشگاه تورنتو است. او به تاریخ نگاری اجتماعی آموزش می پردازد و در چند سال اخیر به عنوان ویراستار ادبیات قرون وسطای فارسی در دپارتمان مطالعات تاریخی دانشگاه تورنتو به کارآموزی و ویرایش انتقادی پرداخته است.
مهدی گنجوی قبل از شروع سخنانش، یاد کرد از پرفسور امیر حسن پور و گفت: در چند سال اخیر من افتخار این را داشتم که دستیار تحقیق ایشان باشم در پروژه ی سترگشان در زمینه ی تاریخنگاری جنبش دهقانان مکریان در سال ۱۳۳۱ و ۱۳۳۲ و این پروژه همزمان شده بود با آماده سازی انتشار رستم در قرن بیست و دوم و ایشان با سخاوت پژوهشی که داشتند نسخه های پیش از انتشار را خواندند و من را با نکات و یادداشت هایشان در انجام دقیق تر امر ویرایش یاری رساندند. فقدانشان برای من و بسیاری از شاگردانشان بسیار سنگین بود.
گنجوی در ادامه از نحوه ی آشنایی خودش با عبدالحسین صنعتی زاده گفت.
چند سال پیش، مهدی گنجوی به دعوت خانم فرشته مولوی برای سخنرانی درباره ی همایون صنعتی در جلسه کتاب ماه تهرانتو دعوت شد. هنگام تحقیق در مورد موضوع سخنرانی اش، گنجوی به کپی کتاب “روزگاری که گذشت” نوشته ی پدر همایون صنعتی ـ عبدالحسین صنعتی زاده ـ دست پیدا می کند. این کتاب یک زندگینامه و آخرین اثر صنعتی زاده است و در سال ۱۳۴۶ منتشر شده است.
گنجوی می گوید: این کتاب اثر شگفت انگیزی بود؛ یک زندگینامه در زندگینامه بود. کتابی که قرار بود زندگینامه عبدالحسین باشد، هفت فصل آن به زندگی پدر عبدالحسین اختصاص داشت. از طرف دیگر ژانرهای مختلفی را در آن میشد دید، گزارش نویسی، تاریخ، نمایشنامه، پاورقی های طولانی چند صفحه ای و حتی نقدی که بر کتاب شده هم جزو کتاب قرار می دهد.
گنجوی گفت این آشنایی باعث شد در سفر به ایران دنبال آثار دیگر عبدالحسین بگردم و کم کم با حمایت اعضای خانواده ی آقای صنعتی، با اجازه ی آنها این آثار را ویرایش و بازچاپ کردیم.
گنجوی در ادامه، به معرفی عبدالحسین صنعتی زاده و پدر او ـ حاج علی اکبر ـ پرداخت و بعد به معرفی میراث ادبی عبدالحسین و بخشی از این میراث که در ادبیات معاصر غایب مانده، پرداخت.
بخش معرفی عبدالحسین و پدرش، بسیار شیرین بود و داستان گونه ادامه پیدا کرد.
شما را دعوت می کنم که این بخش را از زبان خود مهدی گنجوی بشنوید.
بخش دوم جلسه به پرسش و پاسخ اختصاص داشت.
