بی بی سی: مرضیه، خواننده ایرانی، روز ۲۱ مهر ( ۱۳ اکتبر) در ۸۵ سالگی و در اثر ابتلا به سرطان در بیمارستانی در پاریس درگذشت.
جانان خرم نوه مرضیه گفت که او ساعت ۱۲:۴۵ به وقت پاریس در آرامش کامل از دنیا رفت. او پنج روز پیش در بیمارستان بستری شده بود.
جانان خرم گفت مرضیه در سال ۲۰۰۷ مبتلا به سرطان شده، اما پزشکان گفته بودند که این نوع سرطان در این سن رشد نمی کند. او می گوید که مرگ هفت ماه پیش مادرش – دختر مرضیه – تاثیر شدیدی بر سلامت این خواننده داشت.
به گفته او آخرین کنسرت مرضیه در آپریل ۲۰۰۶ در پاریس اجرا شد.
نام اصلی مرضیه، اشرف‌السادات مرتضایی بود. او در سال ۱۳۰۴ در تهران به دنیا آمد.
به گفته محمود خوشنام، کارشناس موسیقی، اولین استاد مرضیه، آقای حشمت دفتر بود که بسیاری از ترانه های دوران مشروطیت را به او آموخت.
وی سپس وارد جامعه باربد شد و زیر نظر اسماعیل مهرتاش به آموزش موسیقی ادامه داد.
از استادان بعدی مرضیه می توان به ابوالحسن صبا و عبدالله دوامی اشاره کرد.
خوشنام درباره فضای اجتماعی آغاز کار او می گوید: “در اواخر دهه بیست خورشیدی و به هنگام افول خوانندگان نامی هم چون قمرالملوک وزیری و روح انگیز، جامعه ایرانی هنرمندان نوآوری را می طلبید. در این زمان بود که ابتدا دلکش وارد عرصه موسیقی شد و پس از چندی مرضیه.”
اما بنا به گفته خوشنام، نوع خوانندگی این دو با هم متفاوت بود؛ دلکش ترانه هایی با سبک خاص خودش و با همکاری مهدی خالدی می خواند و مرضیه با همکاری روح الله خالقی و جواد معروفی شروع به بازخوانی ترانه های دوران مشروطیت کرد و روحی تازه در آنها دمید.
مرضیه در دوران کاری خود با اکثر آهنگسازان نامی ایران همچون جواد بزرگ لشگری، حبیب بدیعی، علی تجویدی، همایون خرم و پرویز یاحقی همکاری داشت.
اشعار بسیاری از ترانه های او را ، ترانه سرایان معروفی همچون معینی کرمانشاهی، تورج نگهبان و بیژن ترقی سرودند.
خوشنام، اوج کار هنری او را سه ترانه “می زده شب”، “برگ خزان”، “افسانه محبت” می داند که حاصل همکاری مرضیه با ترقی و یاحقی است.
مرضیه در اوایل دهه ۷۰ شمسی به فرانسه مهاجرت کرد و از هواداران سازمان مجاهدین خلق شد.
