در هفته گذشته با تلاش جمعی از فعالان اجتماعی و نمایندگان رسانه ها و سازمان های مختلف ایرانی-کانادایی در تورنتو جشن بزرگی با پیام نخست وزیر کانادا آقای جاستین ترودو برگزار گردید که هدف آن قدردانی از دکتر رضا مریدی برای خدمات ایشان طی ۱۱ سال در پارلمان انتاریو بود. در این جشنِ احترام گذاری، نخست وزیر سابق انتاریو- نمایندگان مطبوعات و رسانه ها و جمع کثیری از ایرانیان کانادا شرکت داشتند.

دکتر رضا مریدی دانشمند فیزیک، استاد دانشگاه، فعال اجتماعی و سیاسی، عضو پارلمان و وزیر کابینه ی استان انتاریو در سال ۲۰۰۷ از منطقه ایرانی نشین ریچموندهیل وارد پارلمان انتاریو شد و به سرعت پایه های موفقیت را پشت سر گذاشت و در سمت های وزیر علوم و دانشگاه ها و وزیر تحقیقات و اختراعات کابینه خدمت نمود و یکی از وزیران مؤثر و بسیار نزدیک به نخست وزیر انتاریو بود که علاوه بر فعالیت های شغلی خویش توانست برای ارتقاء و معرفی فرهنگ چندهزار ساله ایرانی به دولت و مردم کانادا گام های کم نظیری بردارد، از جمله معرفی نوروز و برگزاری جشن نوروز در صحن پارلمان، به رسمیت شناختن روز جهانی نوروز، و نیز تلاش برای به رسمیت شناختن کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ به عنوان جنایت علیه بشریت در پارلمان کانادا.

دکتر مریدی خوب می دانست که موقعیت خود را در سایه دموکراسی، آزادی و احترام به حقوق بشر در کشور کانادا به دست آورده است، و لذا همین دمکراسی و آزادی و احترام به آزادی احزاب و تشکل های سیاسی و اجتماعی را برای کشور ایران و مردم عزیزمان نیز می خواست و برای آن فعالیت می کرد و به همین دلیل بعضا مورد غضب مخالفان آزادی و آزادمنشی قرار می گیرد، که نمونه ی آن – که بسیار حقیر و ناچیز بود- در جشن سپاسگزاری و خروج یک نفر از مخالفان ایشان از سالن برگزاری را به چشم دیدیم. یکی از جنبه های مهم این گردهمایی تنوع حضور افراد جامعه از راست راست تا چپ چپ بود که زیبایی همگرایی، هم نشینی و اتفاق نظر در همراهی با دکتر  رضا مریدی را نشان می داد.

 

آنچه که موجب فخر و مباهات هست، کثرت گرایی، آزادی اندیشه و بیان و تحمل حضور دیگران و دگراندیشان در کنار خودمان است که وحدت و یک پارچگی و آزادمنشی جامعه را به ارمغان می آورد و عکس آن تفکر استبدادی، یک جانبه گرایی، دیکتاتوری، تمامیت خواهی و خفقان خواهد بود که سالهاست در کشور ما رواج دارد و در کانادا نیز کسانی هستند که آن تفکر را نمایندگی می کنند.

 

ورشکستگان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی هر چند که در اقلیت محض هستند، فکر می کنند اگر مردم و شرکت کنندگان می دانستند که اعضای کمیته برگزاری چه کسانی هستند کمتر شرکت می کردند، که این حرف مضحک و وقیحانه است، چرا که تمامی بلیت های برنامه دقیقا توسط اعضای کمیته برگزاری فروخته شده بود و همگی از افراد شناخته شده جامعه ایرانی و بسیار شناخته تر از سخن چینان تنگ نظر بودند.

مسئله دیگر بعضی افراد معلوم الحال گفته بودند که در عمرشان ندیده اند که مردم از خدمتگذاران گذشته سپاسگزاری کنند و معمولا از برندگان انتخابات قدردانی می کنند! که این گونه تفکر نه درکی از فرهنگ و سنت ایرانی دارد، و نه حتی دمکراسی و انتخابات آزاد و جابجایی همیشگی قدرت در کشورهای پیشرفته را می فهمد.

لازمه ی دمکراسی، انتخابات آزاد و احترام به حقوق انسانی و جابجایی قدرت است. آب اگر راکد بماند چهره اش افسرده می گردد و بوی گند می گیرد، هم چنانکه در کشور ایران، دولتمردان برای نزدیک به چهل سال است بر اریکه ی قدرت نشسته اند و هیچگونه تغییری را برنمی تابند و برای ماندن دست به هر سرکوب و جنایتی می زنند.

بنابراین در کشور زیبای کانادا که آزادی احزاب است و جابجایی قدرت به صورت مداوم اتفاق می افتد، یک پدیده زیبا و پسندیده است که در سال گذشته در سطح کشوری لیبرال ها اکثریت کرسی های پارلمان را گرفتند و در سطح استانی برعکس اکثر کرسی ها را به حزب محافظه کار واگذار کردند، که مفهوم آن شکست و پیروزی نیست، بلکه جابجایی قدرت با انتخابات آزاد است.

در پایان از همه شرکت کنندگان، برگزار کنندگان و نمایندگان احزاب و رسانه ها، و از مجله وزین شهروند که در انجام این جشن بزرگ همکاری نموده اند، سپاسگزاری می نمایم.

*دکتر سیاوش اسدپور کارشناس ارشد جمعیت و بهداشت