سازمان ملل ششم فوریه را روز جهانی مبارزه با ناقص سازی اندام جنسی زنان نامیده است. روزی برای درنگ در اشکال خشونت، نقض حقوق انسانی زنان و نقش سنت و تحجر. سالانه یک میلیون نفر به آمار دختران ختنه شده افزوده میشوند.
پزشکانی که با زنان و دختران ختنه شده سر و کار دارند، رنج آنها را وصف نشدنی میدانند؛ خون پریود مجرای خروج نمییابد، مثانه به خوبی تخلیه نمیشود و فرد به مرور دچار بیاختیاری ادرار میشود. باز شدن اندام جنسی دوخته شده در شب ازدواج نیز یک شکنجه واقعی است. آنها در دراز مدت به سردمزاجی، افسردگی یا کج خلقی دچار میشوند به دلیل سخت شدن بافت زخم، زایمان بسیار دشواری در انتظارشان است. برخی از آنها که در خانه وضع حمل میکنند، جان خود را در زمان وضع حمل از دست میدهند.
آفریقا بالاترین نرخ ناقص سازی اندام جنسی دختران و زنان ۱۵ تا ۴۹ ساله را دارد و سومالی با ۹۸درصد زن و دختر ناقص شده، در راس همه کشورهاست. گینه (۹۷ درصد)، جیبوتی (۹۳ درصد)، سیرالئون (۹۰ درصد)، مالی (۸۹ درصد)، مصر (۸۷ درصد) و اریتره (۸۳ درصد). گامبیا و موریتانی بیشترین نرخ ختنه دختران زیر ۱۴ سال را دارند.
مصر در سال ۱۹۹۷ قانونی را تصویب کرد که طبق آن دختران تنها در مراکز پزشکی مجاز ختنه شوند، اما از سال ۲۰۰۷ و وقتی دختر جوانی در اثر خونریزی در یک کلینیک جان سپرد، این کار ممنوع است. با وجود این، مصر نرخ ۸۷درصدی زنان ختنه شده را حفظ کرده و خاستگاه “ختنه فرعونی” است که از عضو جنسی دختران جز یک سطح به هم دوخته و سلاخی شده چیزی باقی نمیگذارد.
کامیل احمدی، مردمشناس و پژوهشگر آسیبهای اجتماعی که پژوهشی درباره ختنه زنان بین سال های ۸۸ تا ۹۲ انجام داده است می گوید: در منطقه اورامانات و برخی روستاهای استانهای کردستان، آذربایجان غربی (مناطق کرد نشین) و کرمانشاه شاهد انجام جراحی ختنه دختر بچه ها در سنین ۲ تا ۶ سال هستیم.
به گفته وی، این مناطق به دلیل حمایت جامعه سنتی، رهبران دینی محلی و اجتماعی همچنان بر انجام جراحی ختنه پافشاری می کند. در کنار این سه استان، هرمزگان (به ویژه جزیره قشم، هرمز و بندرهایی مانند بندر چارک، بندر آفتاب و روستاهای نزدیک شهر میناب) بیشترین آمار ختنه زنان در ایران و خاورمیانه را به خود اختصاص داده است.
این پژوهشگر می گوید: “در مناطقی ختنه زنان به اعتقاد آنان مساوی تطهیر و پاکیزگی دختران است و آب نوشیدن از دست دختران ختنه نشده یا پختن غذا توسط آنها حرام است”.
ختنه علاوه بر اینکه کودکان را از حق تصمیم گیری در مورد هویت فرهنگی و مذهبی آنها محروم می کند، باعث درد، رنج، آسیب روانی و نقصان جسمانی آنها نیز می شود. به علاوه جراحی ختنه گاه باعث از بین بردن چندین نوع اعصاب تخصصی می شود.