پا چنبری چیست؟
پای نوزاد در هنگام تولد به طرف داخل چرخیده که به اصطلاح پزشکی به آن پای واروس یا پای چنبری می گویند، که یک تغییر شکل مادرزادی است و می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد و روی یک یا هر دو اندام تحتانی اثر بگذارد. این تغییر شکل بر اثر موارد زیر است:
ناهنجاری استخوان ها
قرار گرفتن موقعیت بد استخوان ها نسبت به یک دیگر
ناهنجاری و جهت گیری ضعیف سطوح مفصلی
سفتی سطح مفصلی ناشی از کوتاه شدن عضلات، تاندون ها و رباط ها
علل و عوامل تولید کننده پای چنبری
پای چنبری یک نقص مادرزادی است یعنی ناهنجاری وقتی که کودک در رحم مادر است رخ می دهد، علت دقیق آن هنوز مشخص نشده است.
این ناهنجاری بیشتر در موارد زیر دیده می شود
وقتی که یکی از والدین یا خواهر و برادر آنها دچار پای چنبری بوده اند
در گروه های قومی خاص
اگر بعضی ناهنجاری های ژنتیکی دیگر هم وجود داشته باشد
به نظر می رسد که استعمال سیگار توسط مادر در دوران بارداری می تواند کمک به ایجاد پای چنبری کند. تحقیقات هم چنان ادامه دارد تا دلایل و عوامل ایجاد پای چنبری بهتر شناخته شود.
تشخیص
این ناهنجاری هنگام تولد و یا حتی قبل از تولد هنگام اکوگرافی (سونوگرافی) قبل از تولد مشاهده می شود با وجود این شدت چنبری بودن پا فقط پس از تولد با بررسی پای کودک قابل ارزیابی است. می توان آزمایش های تصویربرداری پزشکی نیز برای دیدن وضعیت استخوان ها و عضلات و تاندون ها و رباط ها نیز درخواست شود.
چه کسانی در خطر ابتلا هستند
پای چنبری یک ناهنجاری است که معمولا به طور متوسط یک یا دو نوزاد از هر هزار تولد به آن مبتلا است و بیشتر در پسرها دیده می شود تا دخترها
سیمپتوم های پای چنبری
شکل غیرطبیعی پا
پا به طرف داخل چرخانده شده است. در حالت استراحت پا می تواند بر روی لبه بیرونی استراحت کند و انگشتان پا تمایل به پائین دارند
پا و مچ پا پیشرفت و توسعه اش ضعیف است
پا و مچ پا کوچک تر از حد طبیعی است و تاندون آشیل کوتاه تر است
ناراحتی جسمی و زیبایی
در بدو تولد تغییر شکل پا بدون درد است اما در صورت عدم درمان پای چنبری می تواند در راه رفتن اختلال ایجاد کند. کودک می تواند با تکیه دادن به لبه بیرونی پا راه رفتن را شروع کند و این باعث می شود اختلال ایجاد کند. کودک می تواند با تکیه دادن به لبه بیرونی پا راه رفتن را شروع کند و این باعث می شود که پوست سخت شود و باعث ایجاد پینه و زخم شود. داشتن پای چنبری پوشیدن کفش را دشوار می کند و همین طور از نظر زیبایی ایجاد ناراحتی می کند.
درمان پای چنبری
در حال حاضر از دو روش برای درمان پای چنبری استفاده می شود و در هر دو متد باید درمان در روز های اولیه پس از تولد شروع شود: درمان عمل کردن و روش ponseti
روش عمل کردن- مدیریت درمان با پوشیدن Femoro Pedial که دستگاهی است که روی تمام اندام تحتانی به طور دائم در طی ماه های اول انجام می شود و سپس با پوشیدن وسیله دیگری در شب ها که مشابه آن است درمان ادامه خواهد داشت.
برنامه های روزانه physiotherapyبه مدت یک سال و سپس به تدریج فاصله زمانی آن بیشتر می شود
روش Ponseti
این روش مبتنی بر کف پا ومچ پا برای اصلاح موقعیت آن است و سپس پا گچ گرفته می شود و این گچ گرفتن را باید هر هفته عوض کرد. گچ گیری از انگشتان پا تا بالای زانو ادامه دارد. پس از ۶ بار تعویض گچ معمولا یک اصلاح تاندون اشیل لازم است. این عمل تحت بیهوشی عمومی برای ترمیم و زیاد کردن طول تاندون انجام می شود.
مرحله دوم استفاده از آتل مخصوص Ponseti Mitchell است که از دو کفش مانند است که به وسیله یک میله به هم وصل شده اند. از این آتل باید روز و شب استفاده شود تا موقع راه رفتن کودک برسد و سپس فقط در شب ها بسته می شود. وقتی که کودک توانست راه برود به توصیه متخصص استفاده از آتل معمولا در حدود ۴ تا ۵ سالگی ادامه دارد.
پیشگیری
از آنجایی که تا به امروز علت ایجاد پای چنبری مشخص نشده است هیچگونه اقدامات پیشگیری وجود ندارد از طرف دیگر با مراقبت های زودرس و به خوبی می شود از ریسک عود آن جلوگیری کرد. در واقع پیگیری از درمان مخصوصا استفاده از آتل تا پایان دوره درمان بسیار مهم است تا از ظهور مجدد پای چنبری جلوگیری شود. درمان پای چنبری در کودکان بزرگتر بسیار مشکل تر انجام می شود.
