از برابری در حقوق تا برابری در امید
روزنامه نگاران رسانه های قومی هر نظر سیاسی که داشته باشند در یک موضوع نمی توانند از رهبر حزب لیبرال تقدیر نکنند و آن آمادگی همیشگی او برای صحبت با رسانه های قومی و کلا اعتبار و اعتنایی است که برای آن ها قائل می شود. این البته بیش از هر چیز نشانه ی خرد سیاسی مایکل ایگناتیف است؛ یعنی او بهتر از بعضی هم‌کارانِ سیاستمدارش می فهمد که اگر حزبش می خواهد به گوش و چشم (و در نتیجه ذهن و قلبِ) تمامِ کانادایی ها برسد نمی تواند به رسانه هایی که رویهم رفته منبع دریافت خبر و اطلاعاتِ میلیون ها نفر هستند بی توجهی کند.
رهبر حزب لیبرال که از زمان انتخاب به رهبری به طور منظم و مکرر کنفرانس های مطبوعاتی با رسانه های قومی داشته است هفته ی گذشته در میان تکاپوی انتخابات نیز کنفرانسی به این منظور در مرکز نمایشگاه های پیرسون واقع در شهر برامپتون برگزار کرد که با استقبال کم‌سابقه ی ده ها رسانه ی قومیِ تصویری، صوتی و نوشتاری روبرو شد. برگزاری کنفرانس در این شهر البته اتفاقی نبود. چنان‌که در مقاله ای مجزا می خوانید این شهر یکی از اصلی ترین مراکز جدال انتخاباتی هارپر با لیبرال ها است و موضوع کسب رای جوامع قومی در هیچ کجا به این داغی و مطرحی نیست.
مایکل ایگناتیف در کنار خود چهار نفر از نمایندگان مجلس و یکی از نامزدهای حزبش را داشت. از جمله سه نامزد سیک مذهبِ برامپتون، یعنی گورباکس سینگ مالی، اولین نماینده ی سیکِ عمامه به سر تاریخ مجلس کانادا که متولد هند است و روبی دالا و ناودیپ بینزِ به ترتیب ۳۷ و ۳۳ ساله که هر دو مهاجر نسل دوم هستند و از ستاره های جوان حزب به شمار می روند. بانی کرامبی، نماینده ی میسیساگا- استریتزویل، که پدر و مادرش مهاجرین لهستانی بودند و کانی لوری باوی، نامزد حزب در هالتون که کار دشوار پایین کشیدن لیزا ریت، از وزرای ارشد دولت هارپر، را به عهده دارد دیگر حضار کنفرانس بودند.
پیش به سوی برابری
ایگناتیف مثل همیشه صحبت های خود را با این گفته شروع کرد که دوست ندارد اسم رسانه های «مولتی‌کالچرال» یا «قومی» را روی نشریات حاضر بگذارد و آن‌ها را رسانه هایی«کانادایی» مثل بقیه رسانه ها می داند. او اعلام کرد که «یک فکر ساده» مرکز پلاتفرم حزبش در انتخابات کنونی است و آن فکر چیزی نیست جز برابری: «برابری در حقوق، برابری در مسئولیت، برابری در فرصت برای هر کانادایی، برابری در امید.» رهبر حزب لیبرال ضمن اذعان به این‌که این برابری ها هنوز به طور کامل حاصل نشده اند گفت:«کانادایی های بی شماری برابری در امید را تجربه نمی کنند، بخش عمده ی پلاتفرم لیبرال ها واقعیت ساختن از این برابری در امید است.»
او سپس به شرح سیاست های حزبش برای کمک به خانواده ها پرداخت که در شماره های پیشین شهروند مفصلا از آن ها گفته ایم.
پس از صحبت های کوتاه ایگناتیف نوبت سئوال های خبرنگاران حاضر بود که به موضوعات متعددی پرداختند از موضوعات عام مثل افزایش قیمت کالاهای مصرفی تا مواردی که همیشه در بالای فهرست سئوالات مهاجرین است مثل پذیرش مدارک خارجی پزشک ها و مهندسان یا کاهش زمان به هم پیوستن خانواده ها که در هر دو مورد لیبرال‌ها با شرح سیاست های خود به اعمال دولت هارپر در این زمینه حمله کردند.
از میان رسانه های ایرانی، خبرنگاران شهروند و سلام تورنتو حاضر بودند که سئوال های خود را مطرح کردند.
«احمدی نژاد را قرنطینه کنیم»
ایگناتیفِ شوخ طبع با سوابقی مثل حضور در جشن نوروزی شهروند به خوبی با این نشریه آشنا است و همین بود که وقتی خبرنگار شهروند، نشریه را به عنوان «بزرگترین نشریه فارسی در آمریکای شمالی» معرفی کرد، او فوراً اضافه کرد که روزنامه نگارِ آن هم در ضمن «بلندقدترین روزنامه نگار» است.
پس از چند ثانیه ای که به شوخی گذشت، از سیاست دولت لیبرال نسبت به ایران و خاورمیانه بخصوص در پرتوی موج انقلاب در جهان عرب و حمله ی کانادا به لیبی پرسیدیم.
ایگناتیف: «سئوالی عالی است. به نظرم کانادا باید در صحنه ی جهان مدافع دموکراسی باشد. و این یعنی عمل بهتر به دموکراسی در کشور خودمان. اولین نکته همین است و این مهم است.» او سپس به این واقعیت اشاره کرد که هارپر افرادی را به علت عکس های صفحه ی فیس بوک شان در کنار ایگناتیف از تجمعات انتخاباتی بیرون کرده و به «پارلمان» و «دموکراسی پارلمانی»بی اعتنا است.
او سپس با اشاره به ایران گفت: «چنان‌که فکر می کنم خودتان می دانید من به ایران رفته ام. اتفاقا همان هفته ای آن جا بودم که احمدی نژاد برای بار اول انتخاب شد. شیوه ی انتخابش را به چشم خودم دیدم، ترسی را که در بسیاری محافل تهران دامن زد دیدم. فکر می کنم گفته های حاکی از نفرتش راجع به دولت اسرائیل و مردم یهودی به کلی غیر قابل قبولند. این گفته ها پر از نفرتند و برای بسیاری ایرانی ها، هم در ایران و هم در خارج، نیز غیر قابل قبولند. ما باید به روشنی نشان دهیم که آقای احمدی نژاد را قرنطینه می کنیم، با کسی که چنین دیدگاه هایی دارد نمی شود معامله کرد.»
رهبر حزب لیبرال، که پیش از این در گفتگوی اختصاصی با شهروند مفصلا از سفرش به ایران گفته، آن گاه اضافه کرد: «ما در ضمن باید در تلاش های بین المللی برای مهار تسلیح برنامه های هسته ای او مشارکت کنیم. این نه فقط خطری برای دولت اسرائیل که خطری برای تمام افراد منطقه است. اگر آدم آن ایدئولوژی و آن دکترین را داشته باشد خطری برای همسایگانی مثل عربستان سعودی و سایر کشورها که ما با آن ها رابطه داریم حساب می شود.»
ایگناتیف آن گاه به شرح سیاست خارجی وسیع تر حزبش در منطقه پرداخت و گفت: «به نظرم کانادا باید به هر شکلی که می تواند از موج تغییرات دموکراتیک که خاورمیانه را زیر پا می گذارد استقبال و آن را تشویق کند. حزب ما باید مدافع نهاد دموکراسی باشد که در آن به آن شیوه ی آرام و صبورانه و بی مزاحمت کانادایی تلاش کنیم تا روند دموکراتیک در کشوری مثل مصر را تقویت ببخشیم. (باید بپرسیم)چگونه می توانیم به شما کمک کنیم جامعه ی مدنی تان را تقویت کنید؟ چگونه می توانیم کمک تان کنیم انتخابات آزاد برگزار کنید؟ باید نهاد دموکراسی داشته باشیم.»
«از لطف ویژه خبری نیست»
احسان تقوی، از سلام تورنتو، در مورد این پرسید که دولت فدرال چه کمک هایی می‌تواند به رسانه های قومی برساند.
ایگناتیف پاسخ داد:«فکر می کنم در همان آغاز گفتم که من شما را مجزا از رسانه های کانادایی حساب نمی کنم، شما در بستر اصلی هستید، مخاطبان تان را که پیش هم می گذاریم می بینیم شمار عظیمی هستند و خیلی از شما ۳۰ ،۴۰ سال است که به کانادایی ها خدمت می کنید.» رهبر رسمی اپوزیسیون سپس با اشاره به «برنامه های دیرین فدرال که حامی رسانه های محلی در کانادا هستند»اضافه کرد:«شما نیاز به لطف ویژه ای ندارید، اما حتماً می شود کمی کمک دریافت کنید و من نسبت به این نظر مثبتی دارم. اما شما هم مثل هر کس دیگری در رسانه ها هستید باید مخاطبان تان را پیدا کنید، حفظ کنید، آگهی بفروشید و کسب و کارتان را رونق ببخشید. من تضمین می کنم که در تمام کنفرانس های خبری حضور داشته باشید» و تاکید کرد که او که خودش قبلا روزنامه نگار بوده فرقی بین رسانه های بزرگ و کوچک قائل نمی شود.
از میان حضار یکی از جالب ترین صحبت ها را روزنامه نگاری مصری کرد که خود البته ناشر رسانه ای اسپانیایی است. او در واقع بیشتر از سئوال چند دقیقه سخنرانی کرد و مثلا از مشکلات خطیر کسب ویزا برای مردم خاورمیانه و تحقیر آن‌ها در سفارت های کانادا گفت. خبرنگار مصری در ضمن از این گفت که چطور در سفارت کانادا وقتی گذرنامه ی کانادایی اش را نشان می دهد همیشه کارت شناسایی دیگری هم درخواست می شود، نکته ای که ایگناتیف نگران کننده خواند و گورباکس مالی نیز از لزوم مقابله با آن سخن گفت.
***
در میان کمپین شلوغ انتخاباتی قاعدتاً وقت کم بود و رهبر لیبرال ها پس از پاسخ به سئوالات متعدد باید سوار اتوبوس قرمز رنگ حزبش می شد و مرکز نمایشگاه های پیرسون را ترک می کرد. سر راه او و سایر نمایندگان حزب به خوش و بش و عکس گرفتن با خبرنگاران حاضر مشغول شدند.
جدال احزاب بر سر «رای قومی»، که چنان‌که در مقاله ای دیگر نوشته ایم برامپتون از مراکز مهم آن است، همچنان ادامه دارد، اما آن‌چه باید به فال نیک بگیریم شاید این است که همه ی احزاب دیگر فهمیده اند که نشریات قومی چه نقش مهمی دارند و فضایی به آن ها اختصاص می دهند. جک لیتون، رهبر ان دی پی، نیز این هفته به همراه الیویا چاو، همسر او و از نمایندگان ارشد حزبش، کنفرانسی در تورنتو مخصوص نشریات قومی برگزار کردند (گزارش آن نیز در مقاله ای مجزا تقدیم می شود). می ماند آقای هارپر که در آغاز کمپین انتخاباتی با بعضی رسانه های قومی (از جمله شهروند) دیدار کرد، اما انگار علاقه ای به برگزاری کنفرانس های آزاد مطبوعاتی که در آن هر سئوالی را بشود مطرح کرد ندارد حالا چه این رسانه ها «قومی» باشند و چه نه.
پنج کاندیدا به همراه رهبر حزب لیبرال در کنفرانسی با رسانه های قومی تورنتو
از کنفرانس لیبرال ها با رسانه های قومی استقبال بی نظیری شده بود
مایکل ایگناتیف رهبر حزب لیبرال (سوم از چپ) به همراه کاندیداهای حزب لیبرال در برمپتون در کنفرانس مطبوعاتی رسانه های قومی شرکت کرد
