رهبر لیبرال ها حداقل ۱۸ ماه دیگر تعیین می شود
آرش عزیزی ـ باب ری، نماینده ی تورنتو که تا به حال ۲ بار خواهانِ ناکامِ رهبری حزب لیبرال بوده، در سن ۶۲ سالگی بالاخره تصمیم گرفت هوسِ رهبری حزب و نخست وزیری را کنار بگذارد و رهبری موقت حزب را بپذیرد. او پنجشنبه ی هفته ی گذشته در نامه ای به نمایندگان لیبرال پارلمان اعلام کرد حاضر است نامزد رهبری موقت باشد و شرط مدیران حزب را (که رهبر موقت دنبال رهبری دائمی نباشد) می پذیرد.
وظیفه ی انتخاب رهبر موقت در اختیار مدیران حزب بر پایه پیشنهاد گروه نمایندگان حزب در مجلس عوام و سنا است که به نظر می آید وسیعا طرفدار ری باشند.
باب ری رهبر موقت لیبرال ها
نماینده ی ۶۲ ساله ی مجلس که زمانی نخست وزیر نیودموکراتِ انتاریو بود، گفت “واقعیت این است که ما تا ۱۹ درصد آرای مردم و ۳۴ کرسی پایین آمده ایم” و با اشاره به سن خود تاکید کرد هر کس بخواهد رهبر حزب باشد باید ۱۰ سال وقت صرف کند.
پیش از این تنها لیبرالی که نامزد رهبری موقت شده بود، مارک گارنو، نماینده ی مونترال، بود. او گفته با توجه به تصمیم ری پس از مشورت با حامیانش تصمیم می گیرد از رقابت برای رهبری موقت کنار رود یا نه.
دور زدن اساسنامه
طبق اساسنامه ی حزب، مدیران موظفند تا پیش از ماه اکتبر کنوانسیونی برای جانشینی ایگناتیف که در انتخابات گذشته سنگین‌ترین شکست تاریخ حزب را پذیرا شد، برگزار کنند، اما هیئت مدیره ی حزب تصمیم گرفت دوباره لیبرال ها را به سرعت وارد چهارمین انتخابات رهبری در طی یک دهه نکند. این نهاد به اتفاق آرا طرحی را برای دور زدن اساسنامه تصویب کرد.
قرار است حزب در روز ۱۸ ژوئن کنوانسیونی مجازی برگزار کند که در آن نمایندگان با تغییر اساسنامه به حزب فرصت می دهند انتخاب رهبر را بین ۱۸ تا ۲۲ ماه به تأخیر بیاندازد. با این حساب کنوانسیون برای انتخاب رهبر جدید از ۱ نوامبر تا ۲۰۱۲ تا ۲۸ فوریه ی ۲۰۱۳ برگزار خواهد شد. تاریخ دقیق این نشست پنج ماه پیش از برگزاری آن توسط هیئت مدیره در مشاوره با گروه نمایندگان حزب در مجلس و روسای واحدهای محلی حزب تعیین خواهد شد.
“معامله بین نخبگان حزبی بس است”
در این میان چند نفر از مقامات ارشد حزب در کبک با انتشار مقاله ای علنی به مدیریت کنونی حزب اعتراض کرده اند و از جمله گفته اند مخالف این قانون که رهبر موقت را از نامزدی دائمی باز می دارد، هستند.
استیو پینکوس، معاون رئیس سابق لیبرال های فدرال در کبک؛ دزیره مک گراو، رئیس کمیته ای برای احیای حزب در سال ۲۰۰۶ و ریچل بندایان، عضو کمیسیون قضایی حزب در کبک سه نفری هستند که در این مقاله نظرشان در مورد ویژگی های مورد نیاز رهبر موقت لیبرال ها را فهرست می کنند.
در بخشی از این مقاله می خوانیم:”ما سال های سال است که مقامات حزبی را برای اصلاحات لابی کرده ایم ـ بی هیچ موفقیت… بسیاری از ما فعالانه در “کمیسیون احیا”ی حزب لیبرال در سال ۲۰۰۶ درگیر بودیم، اما مقامات حزبی نتایج آن تلاش عظیم را کنار گذاشتند چون آن‌چه دنبالش بودند ظاهرِ احیای حزب بود ـ نه واقعیت.”
در این مقاله آن ها در ضمن می گویند هر که رهبر موقت باشد نباید از تلاش برای رهبری دائمی منع شود و می افزایند:”در مورد این مساله که در نهایت چه کسی رهبر حزب احیاشده ی ما باشد، اعضای حزب باید آزادانه تصمیم بگیرند و نه معامله هایی بین نخبگان حزبی در اتاق‌های پشتی.”
آن ها گفته اند از هیچ یک از دو نامزد کنونی این سمت (باب ری یا گارنوی مونترالی) حمایت نمی‌کنند، اما اشاره به این قانون باعث شده برخی این را حمایت غیرمستقیم لیبرال های کبکی از ری بدانند.
