یکشنبه ۵ جولای ۲۰۰۹
از آغاز کودتای انتخاباتی ٢٢ خرداد تا به امروز هزاران نفر در تهران و شهرهای دیگر ایران بازداشت و یا به قهر ناپدید شده اند. تعداد بازداشتی ها چنان زیاد است که غیر از زندان های رسمی و بازداشتگاه های مخفی و موقتیتعدادی از آنها را در زیرزمین وزارت کشور و همچنین در کمپی در اطراف تهران جاداده اند.خانواده های بازداشت شدگان در بی خبری و نگرانی بسر می برند. بازداشتها و ناپدید کردن انسانها به قهر، توسط سپاه پاسداران ،نیروهای بسیج و زیر نظر وزارت اطلاعات و شبکه مخوف دادستانی ٢٠٩ زندان اوین، که به وزارت اطلاعات وصل است، صورت می گیرد. گزارشها حاکی است که شکنجه در زندانها برای گرفتن اطلاعات و همچنینپروژه اعتراف گیری، یعنی وادار ساختن زندانی به اعترافهای دیکته شده گسترش یافته است. سانسور کامل رسانه‌ای مانع از انتشار همه ی فجایع است.
وزارت اطلاعات و دستگاه قضائی جمهوری اسلامی با اعترافات اجباری و ایجاد سناریوهائی از پیش تعیین شده، قصد دارند مسئولیت جنایتهای نیروهای انتظامی- امنیتی و لباس شخصی ها در خیابانها، ازجمله حمله به کوی دانشگاه تهران و شیراز در صبحگاه ٢۴ خرداد و ضرب و شتم و قتل دانشجویان را به بازداشت شدگان اخیر نسبت دهند. بیم آن می رود که این شیوه های رسوا ضمن ایجاد رعب و وحشت در بین مردم به اعدامهای سیاسی و سرکوب خشن در جامعه بیانجامد. خطر اعدامهای سیاسی جدی است.
زخم فجایعی که در دهه ۶٠ در زندانهای ایران رخ داد، هنوز بر جامعه سنگینی می کند. ما، زندانیان سابق عمیقا نگران تکرار آن فجایع هستیم. ما بر پایه تجربه های تلخ مان می دانیم که شکنجه و اعدام چه اثرات ویرانگری به لحاظ جسمی و روانی بر شکنجه شدگان، خانواده هاشان و همچنین بر کل جامعه به جا می گذارد. ما شاهد شکنجه های وحشتناکی بودیم که بازجویان و شکنجه گران برای وادار ساختن زندانیان به توبه و انکار عقایدشان و همچنین مجبور کردن آنها به اعترافات ساختگی بکار می بردند.
ما ضمن هشدار به محافل دفاع از حقوق انسانی و ابراز نگرانی نسبت به خطر جانی بازداشت شدگان خواهان آن هستیم که کلیه زندانیان سیاسی در ایران بی قید و شرط آزاد شوند و شکنجه و اعدام لغو گردد. درخواست ما به ویژه متوجه نهادهای حقوق بشر بین المللی و سازمان ملل است که با امکانات و اختیارات خود مانع جنایتهائی گردند که هم اکنون در زندانهای ایران در حال وقوع است.
ما همصدا با دیگران از بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل می خواهیم که تا دیر نشده نماینده ویژه ای برای بازدید از زندانها به ایران اعزام دارد.
رونوشت به:
– آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد
– شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
– سازمان عفو بین الملل
– دیده بان حقوق بشر
– فدراسیون بین المللی جوامع دفاع از حقوق بشر
– کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران
برای اطلاعات بیشتر با شکوفه سخی به آدرس sshokou@yorku.ca تماس بگیرید.
July 6, 2009
ALERT!
Statement of Former Political Prisoners of the Islamic
Republic of
Iran
Since the onset of the June 12th “coup d’état” thousands of people have been detained or disappeared in
Iran. In
Tehran, for instance, the number of detainees is so large that the officials are holding prisoners in places such as the Ministry of State building’s basement and vacant camps in the city suburbs. Many families are kept in the dark with regard to the whereabouts or the conditions of their loved ones. According to the testimony of some of those who were arrested, tortured and released, this recent wave of arrests and disappearances is overseen by the Ministry of Intelligence, and in
Tehran through their base in Evin prison, the infamous Section 209. Their stories tell of subjection to both physical and psychological torture, forcing them to incriminate themselves and others by confessing to prefabricated charges. Coincidentally, tortured-confessions begin to appear on state media. These events are reminiscent of the well-documented atrocities committed inside the prison walls during the 1980s.
We former political prisoners of the Islamic Republic of Iran testify to the scarring effects –on the prisoners, their families and society as a whole—of physical and psychological torture. We have witnessed how, through the application of imaginative methods, prosecutors sought to break down the sense of identity and human integrity of their ‘subjects’.
We fear that, under torture, some will be forced to confess to crimes committed by the security, military, paramilitary and plain-clothes forces on the streets, crimes such as the attacks on the
University of
Tehran and
Shiraz’s dormitories on June 14th, the murder of student residents, the murder of Neda Aqa-Soltani, etc.
We fear this new generation of prisoners will, in their turn, experience this awful cycle of violence. We fear this naked, violent suppression of people in the streets and inside numerous jails around the country will lead to another wave of political executions. This naked violent suppression must be taken with the utmost seriousness. This threat of execution must be taken with the utmost seriousness.
As we demand release of all political prisoners, including those categorized as rioters by the government, and an end to torture and execution in
Iran. we call on all international human rights institutions, particularly the United Nations to hold the government of Iran accountable for this violence and the violence it will continue to perpetrate; to utilize all their powers to stop crimes being committed in Iran’s prisons; and, adding our voices to those of the many other concerned citizens, we urge the general secretary of the United Nations, Ban Ki-Moon, to send a representative to inspect Iran’s prisons before everything is swept under the carpet.
Copy to:
– His Excellency Ban Ki-Moon, the general secretary of The United Nations
– The United Nations Human Rights Council
– Amnesty International
– Human Rights Watch
– International Federation of Human Rights
– International Campaign for Human Rights in
Iran
